Κίκα Γεωργίου: Mία Ελληνίδα στο «New Pope»

Κατεβαίνοντας από τους ουρανούς το 2016, το «The Young Pope» ήταν ένα από τα πιο ξεχωριστά θεάματα στη μικρή οθόνη, το οποίο μάλιστα υπέγραφαν τεράστιοι καλλιτέχνες. Οταν, δε, ανακοινώθηκε ότι τον κεντρικό ρόλο του καυτού νέου Πάπα θα είχε ο Τζουντ Λο, προεξοφλήθηκε και η επιτυχία της σειράς. Ο νέος Πάπας θα ήταν πανέμορφος, τολμηρός, συγκλονιστικά σέξι και σε μια υπαρξιακή σύγχυση που θα του πρόσδιδε μεγαλύτερη γοητεία. Ο δεύτερος κύκλος της σειράς ξεκινά με την άφιξη του σκοτεινού Τζον Μάλκοβιτς στον ρόλο του νέου Πάπα που ανοίγει τις πόρτες της Εκκλησίας, καθώς όλες οι εκκρεμείς υποθέσεις της πρώτης σεζόν αναζητούν λύση.

Στο καστ του 2020 εντάσσεται και η ταλαντούχα Κύπρια ηθοποιός Κίκα Γεωργίου. Με αξιόλογες συνεργασίες με σκηνοθέτες όπως ο Πίτερ Στάιν, ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο Γρηγόρης Χατζάκης και ένα βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου το 2012, ο Πάολο Σορεντίνο, βλέποντάς τη σε self-tape το 2018, της έδωσε τον ρόλο.
Ενα δωρικό, ειλικρινές «Δεν ξέρω» είναι η απάντησή της στο τι νομίζει ότι διέκρινε ο Σορεντίνο στο πρόσωπό της. Παρά το πλούσιο βιογραφικό της και τα συνεχή ταξίδια της ανά τον κόσμο, έχει ελάχιστες αναρτήσεις στα social media. Ούτε φωτογραφίες ανεβάζει στο Instagram με τους διάσημους συμπρωταγωνιστές της. Με διακριτικότητα υποστηρίζει ότι για να «υπάρξεις» στο σύμπαν των social media χρειάζεται αρκετή δουλειά, η οποία πρέπει να σου αρέσει και επιπλέον πρέπει να έχεις κάποιο σχετικό ταλέντο για να τη διαχειριστείς. Η Κίκα όμως προτιμά να διοχετεύει την ενέργειά της αλλού. Στον άτυπο πόλεμο μεταξύ τηλεόρασης και θεάτρου υποστηρίζει τη μικρή οθόνη -την είχαμε δει στο «Ευτυχισμένοι μαζί»- γιατί είναι το πιο δυνατό Μέσο που μπορεί να έχει στα χέρια του ένας δημιουργός για να μπει στο σπίτι του θεατή.

Το όνομα Κίκα θυμίζει τη γνωστή ταινία του Αλμοδόβαρ, όμως, όπως λέει η ίδια, έχει ρίζες από τον καιρό της Ενετοκρατίας στην Κύπρο, όταν στο νησί υπήρχαν πολλοί Ενετοί που χρησιμοποιούσαν τον όρο «chica», που στα ιταλικά σημαίνει κορίτσι. Τον χειμώνα του 2019, από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο, ταξίδευε συνεχώς στην Ιταλία για τα γυρίσματα που έγιναν σε ιστορικές τοποθεσίες της παλιάς πόλης της Βενετίας και της Ρώμης. Υποδύεται τη Γυναίκα με την Κόκκινη Στολή, αρχηγό μιας θρησκευτικής εξτρεμιστικής ομάδας που υποστηρίζει τον Πάπα, ο οποίος στα πρώτα επεισόδια της σειράς βρίσκεται σε κώμα. «Hταν μια τεράστια παραγωγή, εντυπωσιακή, φιλόδοξη και επιβλητική», θυμάται, «υπήρχε μέρα με 400-500 άτομα βοηθητικούς ηθοποιούς. Αυτό από μόνο του προκαλεί ένα αίσθημα ενθουσιασμού το οποίο κουβαλάει κανείς και στη συνέχεια». Αυτό που της έκανε εντύπωση ήταν η οργάνωση και ο συντονισμός του συνεργείου. Εξομολογείται ότι δεν αισθάνθηκε καμία σωματική κόπωση. Περίμενε σε ένα νεοκλασικό αρχοντικό δίπλα από το σετ όπου γινόταν το γύρισμα μέχρι να είναι όλα έτοιμα για να μπει στο πλάνο. Η εντυπωσιακή σκηνή με την προσταγή «Pray» που δίνει όρθια ανάμεσα στο πεσμένο στα γόνατα πλήθος ήταν αποτέλεσμα αυθόρμητου αυτοσχεδιασμού, καθώς δεν ήταν στο σενάριο και έτσι δεν είχε κάνει ουδεμία πρόβα γι’ αυτό.

Το Φεστιβάλ Βενετίας στο Λίντο, τον περασμένο Σεπτέμβριο, υπήρξε η καλύτερη αφορμή για να αναλογιστεί το μέγεθος όλου αυτού που ήρθε ξαφνικά στη ζωή της. Σε μια γιορτή γεμάτη λάμψη στο Palazzo del Cinema συνάντησε τους μεγαλύτερους σταρ της γενιάς της διεθνώς και συμμετείχε στα πριβέ πάρτυ στην ιδιωτική παραλία του «Excelsior». «Το άγχος που προκύπτει φυσιολογικά, δουλεύοντας με μια τόσο απαιτητική ομάδα, έχει ανάλογες απολαβές ως προς την απόλαυση του αποτελέσματος», λέει χαμογελώντας. Της δόθηκε η ευκαιρία να συναναστραφεί και να συνομιλήσει με μεγάλους δημιουργούς. Θυμάται ότι κάποτε είχε διαβάσει μια συνέντευξη του Τζουντ Λο που έλεγε ότι γι’ αυτόν είναι σημαντικό να περνάει όμορφα την ώρα που δουλεύει, κάτι που έβλεπε να εκτυλίσσεται μπροστά της. Η συνεργασία αυτή ήταν ένα μάθημα επαγγελματισμού. «Τον παρατηρούσα να εκπέμπει καλοσύνη, χαρά και ευγένεια, δεν υπήρξε ποτέ νευρικός ή ανυπόμονος. Ηταν φιλικός, επικοινωνιακός και υπέροχος. Από τον Τζον Μάλκοβιτς επίσης κρατάω τη χάρη, την ευγένεια και την πραότητα που έφερε κάθε λεπτό, από το πρόγευμα μέχρι την ώρα του γυρίσματος».

Θαυμάζει πολύ τον νέο Πάπα» γιατί είναι εύθραυστος και σαγηνευτικός. «Νομίζω οι λάτρεις του “Young Pope” θα το απολαύσουν ιδιαιτέρως», λέει γνωρίζοντας καλά το έργο του Σορεντίνο που κάθε του καρέ μοιάζει με μπαρόκ πινάκα ζωγραφικής καθώς παρακολουθούσε τις ταινίες του. «Η “Τέλεια ομορφιά” με είχε συγκινήσει όπως καμία άλλη ταινία», σημειώνει. Κάθε πλάνο του διακατέχεται από μια προσωπική αισθητική που άπτεται της δικής της. Βυθιζόταν στις ποιητικές εικόνες και έννοιες των ταινιών του και διασκέδαζε με το ανατρεπτικό του χιούμορ, πολύ πριν τον συναντήσει. «Νιώθω ότι μπαίνει στην ψυχή των ηρώων του και μας προτείνει μια πολύτιμη ενδοσκόπηση». Υπογραμμίζει ότι η σκηνή της εισαγωγής των τίτλων με την ομάδα των καυτών νεαρών καλογριών, με τα διάφανα νυχτικά που στροβιλίζονται στον ρυθμό του «Good Time Girl» της Σόφι Τάκερ σαν να είναι σε club, είναι κομμάτι ανθολογίας.

«Ο Πάολο Σορεντίνο αγαπάει πολύ τους ηθοποιούς και τους ρόλους που χτίζει. Ξέρει τι θέλει και πώς θα το πάρει, δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες και σκηνοθετεί αβίαστα όπως αναπνέει. Ακόμα και στην οθόνη της τηλεόρασης, η ροή του σε συνεπαίρνει και διεγείρει συνεχώς το συναίσθημα». Συμφωνεί ότι αν είχαμε παρόμοια θεματολογία σε ελληνική παραγωγή θα προκαλούσε αλληλεπιδράσεις και αντιδράσεις στην Ορθόδοξη Εκκλησία. «Πιστεύω όμως πως οτιδήποτε γεννάει διάλογο και σκέψη είναι για καλό», συμπληρώνει. Οι ενδυματολόγοι της σειράς συνεργάστηκαν με τα εργαστήρια κατασκευής των στολών του Βατικανού. «Θυμάμαι τη χαρά που ένιωσα όταν είδα το κουστούμι μου. Δεν φανταζόμουν την κόκκινη στολή ως ένα ζευγάρι φόρμες με τη φωτογραφία του Τζουντ Λο μπρος-πίσω, μου φάνηκε ευρηματικό. Οι Λούκα Κανφορά και Κάρλο Πογκιόλι που έχουν ντύσει τη “Νιότη” και το “Grand Budapest Hotel”, θεωρούνται οι απόλυτοι ειδικοί στους σχεδιασμών κοστουμιών για παραγωγές θρησκευτικού περιεχομένου», διευκρινίζει.

H Κίκα λατρεύει τα ταξίδια. «Μας κάνουν να βλέπουμε και να ακούμε από την αρχή, να αισθανόμαστε τα πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά σε ένα καινούριο μέρος. Τα ταξίδια ως άνθρωπο με μαθαίνουν να καλωσορίζω τη διαφορετικότητα και να αναζητώ τη συλλογικότητα. Με κάνουν να νιώθω ζωντανή και μου χαρίζουν ευφορία. Ως ηθοποιό με εκπαιδεύουν στο να είμαι ανοιχτή σε καινούριες εμπειρίες και νέους χαρακτήρες». H έμπνευση για να ερμηνεύσει έναν ρόλο ή ένα τραγούδι έρχεται από παντού. «Από ταινίες, από τη μουσική, την τέχνη, τη φύση, από μικρές και μεγάλες στιγμές στις συναναστροφές μου, από τη χαρά της οικογένειάς μου». Σε παραστάσεις τραγουδάει τζαζ ντυμένη ντίβα του Μεσοπόλεμου. Πόσο τη συγκινεί αυτή η εποχή; «Εχω σπουδάσει τζαζ στην Αμερική και, ναι, με συγκινεί απίστευτα. Η τζαζ του Μεσοπολέμου είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο της κουλτούρας εκεί, ιδιαίτερα στο Σικάγο όπου έμεινα. Εφτασα στο Σικάγο από μια μικρή πόλη στην Κύπρο στα 17 μου χρόνια. ενας χρόνος πέρασε μέχρι να ξεπεράσω το πολιτισμικό σοκ. Μετά, έννοια μου ήταν η μουσική και το τραγούδι. Ηταν αναπόφευκτο να συνδεθώ με αυτά τα ακούσματα», ομολογεί. Εχοντας μεγαλώσει στη Κύπρο μέσα στην αντήχηση της κυπριακής εθνικής τραγωδίας, διακρίνει άραγε κάποια καλοσύνη, κάποιο φως στα πρόσωπα των σημερινών ηγετών; «Την τελευταία δεκαετία περάσαμε μια τεράστια οικονομική κρίση και τώρα, όπως φαίνεται, υπάρχει κίνδυνος να εκτονωθεί μια τεράστια αντιπαλότητα πολλών χωρών με γεγονότα που διαδραματίζονται στην περιοχή μας. Πολιτικά δεν είναι θετικά τα πράγματα. Νομίζω πως ο κίνδυνος παραμονεύει στη γωνία και δεν είναι απαραίτητα ένας πόλεμος με την κλασική έννοια. Για να αποφευχθεί, χρειάζονται “εύθραυστοι” ηγέτες όπως ο νέος Πάπας, ευάλωτοι, να εξετάζουν τη δυνατότητα να κάνουν ένα βήμα πίσω, για το καλό των πιστών ή των πολιτών. Να γνωρίζουν πώς να εγκαταλείπουν το τεράστιο εγώ τους. Οι αρχηγοί το ξεχνούν συστηματικά αυτό», υπογραμμίζει. Αλλωστε, η πίστη -θρησκευτική ή μη- ανέκαθεν ήταν συνοδοιπόρος μας και έκανε πιο αισιόδοξο το ταξίδι μας

photo: Γιώργος Καπλανίδης, make up: Ζέφη Σιάτου