Juan Diego Florez: Ο τενόρος του πάθους μάγεψε την Αθήνα

Ο διεθνούς φήμης Περουβιανός τενόρος Juan Diego Florez έχει μείνει στην Ιστορία με τις ερμηνείες του σε όπερες μπελ κάντο: ήταν εκείνος που το 2007 υπάκουσε στην απαίτηση του εκστασιασμένου κοινού και έδωσε το πρώτο ανκόρ μετά από 75 χρόνια στη Σκάλα του Μιλάνου, όπου είναι αυστηρά απαγορευμένο. Εξέχουσα προσωπικότητα για τη γενέτειρά του, έχει λάβει την ανώτερη τιμή, δηλαδή τον Μεγαλόσταυρο της Τάξης του Ηλιου του Περού. Ξεκίνησε τραγουδώντας λαϊκή μουσική, σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο της Λίμα και έπειτα κέρδισε υποτροφία για το Curtis Institute της Φιλαδέλφεια.

Ως τενόρος έκανε το διεθνές ντεμπούτο του το 1996 στο Φεστιβάλ Οπερας Ροσίνι στο Πέζαρο, όπου ξεκίνησε μια λαμπρή καριέρα χάρη στη σπάνια φωνή και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του. Πολλοί τον θεωρούν διάδοχο θρυλικών μορφών του λυρικού θεάτρου, όπως ο Λουτσιάνο Παβαρότι και ο Πλάθιντο Ντομίνγκο. Χθες ο Χουάν Ντιέγκο Φλόρες επέστρεψε μετά από 16 χρόνια στο Ηρώδειο για μια μοναδική βραδιά αφιερωμένη στη διαχρονική δύναμη της μεγάλης όπερας - και εμείς λίγο πριν είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί του.

GALA: Χαίρομαι που καταφέρνουμε να μιλήσουμε επιτέλους. Πώς νιώθετε που θα τραγουδήσετε ξανά στην Ελλάδα;
ΧΟΥΑΝ ΝΤΙΕΓΚΟ ΦΛΟΡΕΣ: Είναι υπέροχο που θα ξαναέρθω στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Τελευταία φορά εμφανίστηκα εκεί το 2009 και θυμάμαι ακόμα την απίστευτη ατμόσφαιρα και τον ενθουσιασμό του κόσμου κάτω από τον έναστρο ουρανό σε έναν τόσο ιστορικό τόπο. Δυστυχώς από εκείνη τη συναυλία και μετά οι εμφανίσεις σε θέατρα και όπερες του κόσμου ήταν πολλές και δεν είχα την ευκαιρία να βρεθώ ξανά στη χώρα σας. Αυτή η επιστροφή είναι πολύ ξεχωριστή για μένα, ανυπομονώ να ξανασυναντηθώ με το ελληνικό κοινό.

G.: Τι έχει αλλάξει στην καριέρα σας από τότε;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Πλέον έχω επεκτείνει το ρεπερτόριό μου με νέους ρόλους, όπως οι Αρνολντ («Γουλιέλμος Τέλλος»), Βέρθερος, Ρωμαίος, Ναδίρ («Οι πεθεροί των μαργαριταριών»), Αλφρέδο («Τραβιάτα») ή ο Ροδόλφο («Μποέμ»). Καθένας από αυτούς τους ρόλους άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην καλλιτεχνική μου πορεία και είμαι ενθουσιασμένος που σε αυτή την παράσταση μπορώ να μοιραστώ μερικές άριες από αυτές τις όπερες ώστε το κοινό να γνωρίσει περισσότερους σταθμούς από αυτό το μακρύ ταξίδι.

G.: Τι συμβολίζει για εσάς η Μαρία Κάλλας;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Την ίδια την όπερα. Η Μαρία Κάλλας συνδύασε την τεχνική, το δράμα και την αλήθεια. Μας έδειξε ότι κάθε νότα πρέπει να έχει νόημα και γι' αυτό παραμένει αιώνια. Είναι σύμβολο του πώς είναι μια αυθεντική diva.

G.: Πώς εκτυλίσσεται εν τάχει η προσωπική σας ιστορία στον κόσμο της όπερας;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Ξεκίνησα στη Λίμα τραγουδώντας με κιθάρα και ερμηνεύοντας δημοφιλή τραγούδια. Στην ηλικία των 17 ετών ανακάλυψα το κλασικό τραγούδι και γράφτηκα στο Conservatorio Nacional. Εκεί συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να τραγουδήσω όπερα και από εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να ακολούθησα το πεπρωμένο μου.
Αργότερα, σπουδάζοντας στο Ινστιτούτο Curtis στη Φιλαδέλφεια, βελτίωσα την τεχνική μου και έχτισα τα θεμέλια της διεθνούς καριέρας μου.

G.: Ποιες θεωρείτε τις πιο σημαντικές στιγμές της διαδρομής σας;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Το ντεμπούτο μου στη La Scala το 1996 υπό τον Ρικάρντο Μούτι άλλαξε τη ζωή μου μέσα σε μια νύχτα. Το ντεμπούτο μου στη Μητροπολιτική Οπερα της Νέας Υόρκης το 2002 ήταν ένα ακόμη ορόσημο, όπως και το 2007, το ανκόρ της άριας «Ah! mes amis» με τα εννέα υψηλά Ντο από το «La fille du régiment» του Ντονιτσέτι στη Σκάλα του Μιλάνου παραμένει αξέχαστο.

G.: Ποιες συνεργασίες έχετε ξεχωρίσει στη μακρά πορεία σας;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Σίγουρα εκείνες με τον Ρικάρντο Μούτι, με τον οποίο μετά το καθοριστικό για μένα ντεμπούτο μου μαζί του στη La Scala το 1996 συνυπήρξαμε καλλιτεχνικά πολλές φορές. Οι συνεργασίες μου όμως με εξαίρετους μαέστρους και σκηνοθέτες σε όλο τον κόσμο με έχουν εμπνεύσει με διαφορετικούς τρόπους και έχουν διαμορφώσει την πορεία μου ως καλλιτέχνη.

G.: Ποια υπήρξε η πιο δύσκολη στιγμή αυτού του ταξιδιού σας;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Δεν μπορώ να πω ότι πέρασα «δύσκολες στιγμές» στην καριέρα μου. Αυτό που είναι δύσκολο είναι να διατηρήσω το υψηλότερο επίπεδο επίδοσης, να τιμήσω τη μουσική και να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό σε κάθε παράσταση. Η όπερα είναι απαιτητική και προϋποθέτει τεράστια πειθαρχία, αλλά η ικανοποίηση και η χαρά που μου δίνει είναι τέτοιες που δεν τα αντιμετωπίζω όλα αυτά ως θυσία.

G.: Πώς διαμορφώνεται συνήθως η καθημερινότητά σας;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Εκτός σκηνής προτεραιότητά μου είναι τα παιδιά μου. Μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί τους, να παίζουμε τένις, να γράφουμε μουσική και να μοιραζόμαστε απλές καθημερινές στιγμές. Η μαγειρική είναι ένα άλλο μεγάλο πάθος μου, ειδικά η περουβιανή, αλλά και η ιταλική κουζίνα. Οι τενόροι είμαστε και καλοί μάγειροι και καλοφαγάδες!

G.: Εχετε πρωταγωνιστήσει ποτέ, όπως πολλοί συνάδελφοί σας μέχρι τώρα, σε κάποια διαφήμιση;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Είμαι υπερήφανος που είμαι πρεσβευτής της Rolex. Δεν το βλέπω τόσο ως διαφήμιση, αλλά ως συνεργασία με έναν οίκο που πορεύεται με τις αξίες της αριστείας, της ακρίβειας και της παράδοσης. Αξίες με τις οποίες προσπαθώ να ζήσω κι εγώ ως καλλιτέχνης και άνθρωπος.

G.: Ποιους οίκους μόδας εμπιστεύεστε για τα κοστούμια που φοράτε όταν εμφανίζεστε στη σκηνή;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Στη σκηνή θέλω να νιώθω κομψός και άνετα. Μου αρέσουν ιδιαίτερα και με βολεύουν τα κοστούμια του Ermenegildo Zegna.

G.: Υπάρχει κάποιο πρότζεκτ για το άμεσο μέλλον;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Ενα πρότζεκτ που με ενθουσιάζει είναι ότι θα ερμηνεύσω ξανά το «La fille du régiment» στη Σκάλα του Μιλάνου μετά από πολλά χρόνια. Ηταν ένας ρόλος και μια παραγωγή που μου πρόσφερε απέραντη ευτυχία. Το να τον ερμηνεύσω ξανά σε αυτό το θέατρο είναι σαν να κλείνω έναν κύκλο ζωής και να ανοίγω έναν νέο ταυτόχρονα.

G.: Είναι η καλή εμφάνιση διαβατήριο για μια καριέρα;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Στην όπερα η καλή εμφάνιση είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αυτό που πραγματικά μετράει είναι η φωνή, το ταλέντο, η πειθαρχία και η ικανότητα να είσαι συνεπής χρόνο με τον χρόνο. Τα θέατρα αναζητούν τραγουδιστές που μπορούν να εμπιστευτούν - και αυτή η εμπιστοσύνη χτίζεται με αξιοπιστία και μουσική ακεραιότητα.

G.: Πώς θα συνοψίζατε τη φιλοσοφία της ζωής σας;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Ο,τι κι αν συμβαίνει, θέλω να προχωράω μπροστά. Η ζωή φέρνει αλλαγές, ευκαιρίες και προκλήσεις και ο καλύτερος τρόπος είναι να τις αποδεχτείς και να συνεχίσεις να εξελίσσεσαι.

G.: Είμαι περίεργη - τι δεν λείπει ποτέ από την τσέπη σας, το κομοδίνο σας και τη βαλίτσα σας όταν ταξιδεύετε;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Το τηλέφωνό μου, όπως νομίζω ότι συμβαίνει σε όλους στις μέρες μας! Είναι ο τρόπος με τον οποίο παραμένω σε επαφή με την οικογένειά μου, τους φίλους και τους συνεργάτες μου όταν ταξιδεύω. Η ρακέτα του τένις βρίσκεται επίσης πάντα μαζί μου.

G.: Πώς είναι τελικά η ζωή ενός τενόρου;
Χ.ΝΤ.ΦΛ.: Η ζωή ενός τενόρου ίσως δεν είναι όπως τη φαντάζονται οι περισσότεροι. Μου αρέσει να απολαμβάνω τη ζωή, να παραμένω χαλαρός, χαμηλών τόνων και να αθλούμαι - τα σπορ μού δίνουν ευχαρίστηση και ενέργεια. Το σημαντικό για όλα είναι η ισορροπία. Το να κρατάς το μέτρο μεταξύ σκηνής και προσωπικής ζωής είναι το κλειδί για να διαχωρίζεις τα πράγματα και να μην παρασυρθείς από τα μεγάλα φώτα και τα χειροκροτήματα. Μόνο τότε απολαμβάνεις την καθημερινότητα χωρίς παραμορφωτικούς φακούς. Την ίδια ευτυχία που νιώθω άλλωστε όταν μετουσιώνομαι σε ρόλο, την ίδια νιώθω και όταν περνώ χρόνο με τα παιδιά μου.