Στην αναπαυτική μεριά του Αυγούστου

Παραδοσιακά ο Αύγουστος είναι ο μήνας που η πρωτεύουσα αδειάζει, για κάποιους μετατρέπεται σε μία έρημη πόλη και για κάποιους άλλους αποτελεί τη μοναδική περίοδο κατά τη διάρκεια του χρόνου που η πρωτεύουσα παίρνει την πιο ανθρώπινη μορφή της. 

Oι δρόμοι χωρίς μποτιλιάρισμα, η απουσία του θορυβώδους πλήθους από τις παραλίες της Αττικής και τα ήσυχα βράδια αποτελούν εικόνες μιας άλλης ταινίας και είναι λίγοι μόνο από εκείνους τους λόγους που αγαπάμε την Αθήνα το καλοκαίρι.

Βαδίζοντας λοιπόν προς τον δεκαπενταύγουστο και έχοντας παραμείνει για ακόμη μία φορά στην Αθήνα όντας πεπεισμένος πλέον ότι αυτό συμβαίνει από επιλογή, αποφασίζω να επισκεφθώ το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), ένα κέντρο πολιτισμού που ήρθε να αλλάξει τα δεδομένα στην πρωτεύουσα.  

Προφανώς θα έχετε δει αρκετές φωτογραφίες και θα έχετε διαβάσει διάφορα σχόλια που ίσως να σας φάνηκαν και υπερβολικά όμως με μία επίσκεψη και μόνο θα πειστείτε ότι όλα αυτά που κατά καιρούς έχετε ακούσει από τον ένα χρόνο λειτουργίας του, ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα!

Το ΚΠΙΣΝ σου δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι δεν είσαι στην Ελλάδα και το αντιλαμβάνεσαι αυτό από την είσοδο σου ακόμη στον εξωτερικό χώρο του ιδρύματος. Εκεί όλοι οι οδηγοί εναρμονίζονται με τους κανόνες, ακολουθούν συγκεκριμένη πορεία με σεβασμό και προτεραιότητα στους πεζούς και στα ποδήλατα πάντα, και παρκάρουν σε συγκεκριμένες μόνο θέσεις. Πράγματα αυτονόητα, ξένα όμως για τη δική μας καθημερινότητα.

Η βόλτα στο καταπράσινο πάρκο μπορεί να μην ενδείκνυται, αφού είναι Κυριακή μεσημέρι και η θερμοκρασία αγγίζει τους 40 βαθμούς, όμως αυτό δεν μας εμποδίζει να βρεθούμε πάνω στην πράσινη στέγη του κτηρίου και μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, προκειμένου να απολαύσουμε έστω και για λίγο την πανοραμική θέα που μας προσφέρει. 



Η Ακρόπολη με το αστικό χάος από τη μία και η Καστέλα με τον Σαρωνικό από την άλλη μας αποζημιώνουν και είναι μία καλή αφορμή για να πιάσουμε ένα από τα τραπεζάκια που διατίθενται και στην πράσινη ταράτσα. Εκεί βλέπεις τον ενθουσιασμό στο πρόσωπο των παιδιών όταν ανακαλύπτουν τις δυνατότητες που παρέχουν τα κυάλια μακρινής θέασης, νέα ζευγάρια που αγναντεύουν το γαλάζιο της θάλασσας και ηλικιωμένους που κάνουν την εμφάνισή τους κατά διαστήματα προκειμένου να βρίσκουν μία ευκαιρία χαλάρωσης και περισυλλογής στο εσωτερικό του Φάρου.





Η πραγματική αποκάλυψη όμως βρίσκεται εντός του κτηρίου, η καρδιά του πολιτιστικού κέντρου χτυπάει στον χώρο όπου θα στεγάζεται η Νέα Εθνική Βιβλιοθήκη.

Οι ιδανικές συνθήκες θερμοκρασίας, τo φυσικό φως που διαχέεται σε όλο το κτήριο χάρη στις τεράστιες γυάλινες επιφάνειες, σε συνδυασμό με την επένδυση ξύλου και τα αναρίθμητα βιβλία που φιλοξενούνται στις ολοκαίνουριες βιβλιοθήκες τους, δημιουργούν ένα μοναδικό περιβάλλον, ιδιαίτερης αισθητικής, φιλόξενο και ιδανικό για ανάγνωση. 

Το κτήριο αποπνέει μία ευρωπαϊκή αύρα και η αίσθηση αυτή ενισχύεται όταν βαδίζει κανείς στους χώρους του Αναγνωστήριου Σταύρος Νιάρχος. Εκεί επικρατεί απόλυτη ησυχία, τα λευκά σύγχρονα αναγνωστήρια φιλοξενούν ιδανικά και ανέλπιστα πολλούς για την εποχή νέους και τα υφασμάτινα ανάκλιντρα που βρίσκονται στο ξέφωτο του κεντρικού αναγνωστηρίου σου δίνουν τη δυνατότητα να διαβάσεις απερίσπαστα το βιβλίο σου, να χαλαρώσεις έχοντας απεριόριστη θέα κάτω από το φυσικό φως του ήλιου και να νιώσεις ότι βρίσκεσαι στο πιο εντυπωσιακό σαλέ της Ευρώπης! 





Στο Πολιτιστικό Κέντρο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος παίρνεις χαρά από απλά πράγματα και γεμίζει η ψυχή σου με μικρές συνήθειες που είναι όμως ικανές να σε κάνουν να νιώσεις αληθινός Ευρωπαίος και πώς να μην νιώσεις έτσι αφού ο πολιτισμός, η γνώση και η υψηλή αισθητική συνδυάζονται με απόλυτη αρμονία στο πολιτιστικό μας διαμάντι.

Όπως ανέφερε άλλωστε πέρσι τον Ιούνιο και ο κ. Δρακόπουλος, πρόεδρος του ιδρύματος «η αριστεία και το κάλλος βασίζονται στην απλότητα» για να τον συμπληρώσει με μία φράση ο Ρέντζο Πιάνο «Αυτό το κάλλος μπορεί να σώσει τον κόσμο, γιατί η ομορφιά δίνει ελπίδα».