Η άγρια ομορφιά των ωκεανών

Ο Anuar Patjane Floriuk προσπαθεί μέσα από το σπουδαίο φωτογραφικό του έργο να αναδείξει τον δεσμό μεταξύ των ανθρώπων και των ωκεανών, προκειμένου να μας κινητοποιήσει να διατηρήσουμε και να προστατεύσουμε αυτόν τον γαλάζιο -και τόσο ευαίσθητο- αχανή κόσμο.

Γεννημένος στο Μεξικό, ο κοινωνικός ανθρωπολόγος και φωτογράφος έχει κερδίσει δύο από τους σημαντικότερους διαγωνισμούς φωτογραφίας, αυτούς του National Geographic και του World Press Photo. Ασχολείται από πολύ μικρός με τη φωτογραφία, χωρίς να θυμάται από πού ξεκίνησε αυτή η έφεσή του στο συγκεκριμένο είδος τέχνης. Μέσα από τις φωτογραφίες του προσπαθεί να βρει εκείνες τις εικόνες που είναι συνήθως απρόσεκτες στον περισσότερο κόσμο, δίνοντας έτσι ένα νόημα μέσα από την αγνή και απεριόριστη δημιουργική δύναμη και έξω από τα στερεότυπα που υπάρχουν για την τέχνη της φωτογραφίας.

Οι φωτογραφίες του δημιουργούν εικονικές ιστορίες με δυνατά νοήματα και συναισθήματα, ιστορίες που δείχνουν τη δύναμη της ενσυναίσθησης και έχουν ως χαρακτηριστικό στοιχείο τη ροή της πραγματικότητας. «Το καλύτερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε ως φωτογράφοι είναι να δώσουμε στον κόσμο τα εργαλεία για να δημιουργήσει ο τελευταίος κάποιο νόημα, αλλά και να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους να παρατηρήσουν τις διαφορετικές απόψεις από αυτό που συνήθως παίρνουμε ως δεδομένο», δηλώνει ο Anuar.

Μέσα από την ενασχόλησή του με τις υποβρύχιες φωτογραφίες προσπαθεί να εξοικειώσει τον κόσμο με το υποβρύχιο περιβάλλον, το οποίο οι περισσότεροι αγνοούν.





Τι σημαίνει για εσένα η φωτογραφία;
Η φωτογραφία είναι μία γέφυρα στα συναισθήματα, ένα εργαλείο για να συνδεθούμε με τον συναισθηματικό κόσμο χρησιμοποιώντας τις εικόνες.

Πότε ξεκίνησες να φωτογραφίζεις ως επαγγελματίας;
Δεν ξέρω, απλά έγινε.Ακόμα νομίζω και νιώθω πιο πολύ ως ερασιτέχνης παρά επαγγελματίας. Δεν μου αρέσει ο όρος «επαγγελματίας», διώχνει τη μαγεία από τη φωτογραφία και δημιουργεί τεχνικούς, όχι φωτογράφους.

Τι ψάχνεις σε μία φωτογραφία;
Ψάχνω για το περίεργο συναίσθημα που νιώθεις όταν παίρνεις την καλή φωτογραφία, τη φωτογραφία που δημιουργεί τη συναισθηματική γέφυρα και συνδέει πραγματικά τον φωτογράφο, τον θεατή και τον ονειρικό κόσμο των συναισθημάτων.



Ποια χαρακτηριστικά θεωρείς σημαντικά για τη σύνθεση και την ουσία στις φωτογραφίες τις δικές σου, αλλά και άλλων;
Πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ πολλών μεταβλητών. Η ιστορία, η σύνθεση, αλλά περισσότερο από όλα, η διαίσθηση. Μία φωτογραφία που δημιουργήθηκε χωρίς την ανεξήγητη αλχημεία της διαίσθησης είναι καταδικασμένη να πεθάνει.

Γιατί άρχισες να φωτογραφίζεις κάτω από τη θάλασσα;
Τυχαία, κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στα Γκαλαπάγκος. Πίστευα ότι θα πήγαινα σε μια αποστολή κυρίως έξω από το νερό, αλλά τότε έμαθα ότι θα ήταν μια καταδυτική αποστολή. Αγόρασα πολλά εξαρτήματα για τη φωτογραφική μηχανή και από τότε απλά συνέχισα.

Τι βρίσκεις τόσο συναρπαστικό στην υποβρύχια φωτογράφιση;
Η θάλασσα σε αρπάζει μόλις βουτάς σε αυτή και δεν σε αφήνει ποτέ να βγεις από αυτή. Η ειρήνη και η γαλήνη που σου παρέχει ο ωκεανός είναι μοναδικός.

Ποια είναι τα τέσσερα χαρακτηριστικά του καλού φωτογράφου;
Διαίσθηση, υπομονή, επιμονή και φαντασία.



Το 2015 κέρδισες τον διαγωνισμό Traveller Photo Contest του National Geographic και το 2016 τον διαγωνισμό Nature Singles του World Press Photo. Ποιες ήταν οι σκέψεις σου όταν κέρδισες τους δύο διαγωνισμούς;
Κατ' αρχάς, μια αίσθηση χαράς. Μετά σκέφτηκα ότι οι υπόλοιπες φωτογραφίες μου -παλιές, αλλά και μελλοντικές- θα επισκιαστούν από τη νίκη της φωτογραφίας που κέρδισε στους διαγωνισμούς.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Δεν έχω σχέδια, αυτοσχεδιάζω.Πολλές καταδύσεις και πολλά ταξίδια πιστεύω.

Ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που σου έκαναν για τις φωτογραφίες σου;
«Λοιπόν, ποιος από τους δύτες ήσασταν εσείς στη φωτογραφία της φάλαινας;». Αυτό με έκανε να γελάσω πάρα πολύ.



Τι γνωρίζεις για την Ελλάδα;
Κοιτίδα της δυτικής ιδεολογίας, όμορφοι άνθρωπου, τοπία και αρχαιολογικοί χώροι. Έχω έρθει στην Αθήνα, στη Σαντορίνη, στη Μύκονο, λίγο τουριστικά αλλά υπάρχει μια αίσθηση μιας ωραίας ροής του χρόνου εκεί. Μπορώ να πω ότι οι άνθρωποι διασκεδάζουν και ξέρουν πώς να γεύονται τη ζωή στην Ελλάδα και αυτό είναι που μετράει στ’ αλήθεια.