Χρ. Ι. Στεφανάδης

Υπάρχει βέβαια και η επιστημονική αλήθεια, η οποία είναι και η πιο αντικειμενική, αφού απαιτεί πειραματική επιβεβαίωση. Τέλος υπάρχει και η θρησκευτική αλήθεια, η οποία είναι αξιωματική και αδιαπραγμάτευτη.

Η Αυταπάτη είναι μια ψεύτικη άποψη ή πεποίθηση ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων.
Μεταξύ αλήθειας και αυταπάτης υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις , όπως η μισή αλήθεια, δηλαδή κάποιος να κάνει αληθινές δηλώσεις, να μη λέει δηλαδή ψέματα, αλλά να κρύβει μέρος της αλήθειας την οποία γνωρίζει. Αυτή η πρακτική ισοδυναμεί με ψέμα, αφού υπάρχει η ίδια πρόθεση.
Στην περίπτωση της αυταπάτης, το άτομο ή η ομάδα ατόμων επιμένουν στη σφαλερή τους πεποίθηση, παρά τις εξαιρετικά ισχυρές αποδείξεις ότι συμβαίνει το αντίθετο.
Αυτός είναι ο κοινωνικός ορισμός της αυταπάτης . Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ,που η αυταπάτη ενός ατόμου δεν οφείλεται σε ιδεοληψίες, σε εσφαλμένες πληροφορίες από το περιβάλλον ή σε εξαπάτησή του. Είναι οι περιπτώσεις που οφείλεται σε παθολογικά αίτια και αποτελεί αντικείμενο της ψυχιατρικής επιστήμης, αφού μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα διπολικής διαταραχής ή ακόμα και σχιζοφρένειας...
Μια αυταπάτη σε ατομικό, οικογενειακό ή ακόμα και σε κοινωνικό επίπεδο , μπορεί να είναι χωρίς ουσιαστική σημασία και να μην έχει επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο. Όταν, όμως, αυτή αφορά απόψεις που επηρεάζουν την κοινωνία, μπορεί να έχει επιβλαβείς ή ακόμα και καταστροφικές συνέπειες.
Από παλιά, στην παγκόσμια Ιστορία υπάρχουν τέτοια παραδείγματα. Δηλαδή ενέργειες κυβερνώντων που βασίστηκαν σε αυταπάτες και εξελίχθηκαν καταστροφικές. Ένα από τα πολλά παραδείγματα, η αυταπάτη των ναζί της Γερμανίας του Μεσοπολέμου, που είχε κύριο πυρήνα την πεποίθηση της φυλετικής ανωτερότητας των Γερμανών. Το αποτέλεσμα αυτής της αυταπάτης ,το πλήρωσαν πολύ ακριβά τόσο η Γερμανία και η Ευρώπη αλλά και ολόκληρος ο πλανήτης.

Στην ιστορική διαδρομή ,η χώρα μας έχει πολλές φορές οδηγηθεί από μικρές ή μεγάλες αυταπάτες. Σε τέτοιες βασίστηκαν εκστρατείες πού πλήγωσαν την πατρίδα μας, όπως αυτές στη Μικρά Ασία, έγιναν δικτατορίες, ένας εμφύλιος πόλεμος και μεγάλες οικονομικές καταστροφές...

Και το τελικό θύμα ήταν πάντα ο ελληνικός λαός.

Αλλά πέρα από τις αυταπάτες που οδηγούν σε εθνικές ή οικονομικές καταστροφές και για τις οποίες ευθύνονται βασικά οι κυβερνώντες, σήμερα στην χώρα μας βιώνουμε μια διαφορετική αυταπάτη. Μια αυταπάτη, για την οποία δεν ευθύνονται οι κυβερνώντες. Μια αυταπάτη που δεν θέτει σε κίνδυνο ευθέως την ακεραιότητα της πατρίδας μας ή που δεν θέτει σε άμεσο κίνδυνο την οικονομία…

Είναι η αυταπάτη μειοψηφικής -ευτυχώς- μερίδας συμπολιτών μας, που θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία αλλά και ενδεχόμενα την ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας.
Είναι η αυταπάτη αυτών που αρνούνται την πραγματικότητα της πανδημίας του κορωνοϊού…
… Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα , μάχεται με όλες τις δυνάμεις της ενάντια στον επικίνδυνο ιό. Δαπανώνται τεράστια ποσά, και συστρατεύονται και συνεργάζονται οι επιφανέστεροι επιστήμονες του πλανήτη, προκειμένου να μελετήσουν και να αντιμετωπίσουν τον αόρατο εχθρό. Οι πληροφορίες που δημοσιεύονται σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά , αθροίζονται κατά χιλιάδες. Και σήμερα , λίγους μόνο μήνες μετά την έξαρση της επιδημίας, μπορεί να μην φτάσαμε στην τελική νίκη, αλλά είμαστε κοντά…Γνωρίζουμε ξεκάθαρα τις συνθήκες που ευνοούν την είσοδο του ιού στον ανθρώπινο οργανισμό. Γνωρίζουμε ότι η κύρια πύλη εισόδου ,είναι οι ανώτερες αναπνευστικές οδοί.
Γνωρίζουμε τις καταστρεπτικές συνέπειες του κοινωνικού συγχρωτισμού και την αξία του πλυσίματος των χεριών.
Γνωρίζουμε την προστατευτική αξία της μάσκας!
Ορισμένοι όμως συμπολίτες μας, αγνοούν προκλητικά τα επιστημονικά αυτά δεδομένα.
Ορισμένοι μάλιστα, αρνούνται την ύπαρξη του ιού και της επιδημίας, και πιστεύουν ότι πρόκειται περί συνομωσίας!
Άλλοι αρνούνται την χρήση της προστατευτικής μάσκας και άλλοι οργανώνουν προκλητικά κοινωνικές συναθροίσεις και συνωστισμούς…Δηλαδή, όλοι αυτοί, ζουν σε αυταπάτη, αφού αρνούνται την πραγματικότητα και την αλήθεια.
Και βέβαια, εάν αυτή η αυταπάτη, είχε δυσμενείς επιπτώσεις μόνο στους ιδίους, στην ελεύθερη κοινωνία που ζούμε, δεν θα μπορούσε το κράτος να τους επιβάλει διαφορετική συμπεριφορά. Το πρόβλημα όμως είναι, ότι αυτή η αυταπάτη, θέτει σε κίνδυνο την πλειοψηφία της κοινωνίας, με την διασπορά του ιού.
…Την Δευτέρα ανοίγουν τα σχολεία. Οι «αυταπατημένοι» συμπολίτες μας, απειλούν και προαναγγέλλουν άρνηση των προληπτικών επιστημονικών πρωτοκόλλων ενάντια στην επιδημία, που αφορούν τους μαθητές .
Δεν έχουν όμως αυτό το δικαίωμα! Ούτε για τα παιδιά τους! Δεν έχουν το δικαίωμα να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία και την ζωή κανενός !
Αλλά πέρα από το συγκεκριμένο γεγονός της άρνησης της επικίνδυνης επιδημίας του κορωνοϊου, από την μειοψηφία αυτή των συμπολιτών μας, το καίριο ερώτημα είναι, πώς μπορεί μια κοινωνία να αντιμετωπίσει αυτές τις αυταπάτες και σε άλλες περιπτώσεις .
Η απάντηση είναι: Mε την αναζήτηση της αλήθειας! Γιατί όπως γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης στο έργο του “Ο κήπος με τις αυταπάτες”: “Έχουμε τόσο πολύ τριφτεί πάνω στην κοινωνία και το κοινωνικό ψεύδος, που και η πιο σημαντική αλήθεια ευθέως διατυπωμένη μοιάζει παραδοξολογία”.