Παν. Γκρουμούτης

Για όσους επιμένουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.

Την Παρασκευή παρακολουθήσαμε  όλοι το … γερμανικό Θέατρο του  παραλόγου: ο επικεφαλής του γερμανικού οικονομικού επιτελείου, υπουργός της  κυρίας Μέρκελ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επαναλάμβανε τις δηλώσεις του περί αναγκαιότητας συνέχισης της λιτότητας στα υπερχρεωμένα ευρωπαϊκά κράτη. Κι έπαιζε με απόλυτη επιτυχία το ρόλο του… «κακού».

Την ίδια ώρα, ο επικεφαλής οικονομολόγος της κορυφαίας  γερμανικής εμπορικής τράπεζας, ο  χερ Ντάβιντ Φόλκερτς-Λαντάου, πρότεινε να δοθεί νέα οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα και εξαπέλυε επίθεση (!) στην Τρόικα, λέγοντας χαρακτηριστικά πως οι αξιώσεις της «έχουν φθάσει στα όρια του τι μπορεί να γίνει πολιτικά ανεκτό στην Ελλάδα»!

Αλλά και ο επικεφαλής του συμβουλίου «σοφών» της Γερμανίδας Καγκελάριου, ο κ. Κουρτ Λάουκ, δήλωνε – κόντρα στην επίσημη γραμμή του Βερολίνου – πως μια νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι «σχεδόν αναπόφευκτη» και χαρακτήριζε με τη σειρά του «φάρσα» την αναμενόμενη έκθεση της Τρόικας για την ελληνική οικονομία.

Υποθέτουμε πως οι δύο  ως άνω κύριοι ανέλαβαν να παίξουν  το ρόλο των «καλών»…

Το ερώτημα είναι γιατί  εμφανίζεται μια τέτοια διχογνωμία στην ηγετική ομάδα της γερμανικής οικονομικής πολιτικής.

Μια απάντηση θα μπορούσε να είναι και ελαφρώς… συνομωσιολογική. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως η γερμανική κυβέρνηση έχει πλέον αποφασίσει πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την συνέχιση της στήριξης προς την Ελλάδα, αλλά επιθυμεί να εμφανίζει, ως την ύστατη ώρα, μια εικόνα αυστηρού κριτή για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης.

Ας μην ξεχνάμε πως  οποιαδήποτε απόφαση των Ευρωπαίων  για τη χώρα μας (χορήγηση παράτασης  στο πρόγραμμα, αναδιάρθρωση χρέους, μείωση επιτοκίων στα δάνεια), θα πρέπει να περάσει από τα εκάστοτε εθνικά κοινοβούλια. Και στη Γερμανία δύσκολα πια μπορεί η φράου Μέρκελ να «περάσει» στο νομοθετικό σώμα και κυρίως στους πολίτες της μιαν απόφαση που προβλέπει ότι θα «μπει» πάλι χέρι στα χρήματα των φορολογουμένων Γερμανών πολιτών…

Κι έρχονται και εκλογές  τον Οκτώβριο. Και η φράου Μέρκελ είναι ακόμα μπροστά στις δημοσκοπήσεις, αλλά αν συνεχίσει να ζητά από τους Γερμανούς να πληρώνουν τους «άτακτους» Νοτιοευρωπαίους κινδυνεύει να πέσει στην παγίδα που η ίδια και το επιτελείο της έστησαν, όταν επί σειρά μηνών «επικοινωνούσε» στο γερμανικό λαό το πόσο άχρηστοι, τεμπέληδες και απρόθυμοι να συμμορφωθούν είναι οι … λοιποί εταίροι.

Με δυο λόγια πολιτική θα είναι η απόφαση για τη στήριξη  της Ελλάδας. Όπως και της Ισπανίας και της Ιταλίας που έπονται.

Αλλά μερικές φορές  είναι πολύ πιο εύκολο να πάρει  κανείς μιαν απόφαση και πολύ πιο  δύσκολο να την εφαρμόσει. Τα νεότερα  στις γερμανικές κάλπες του προσεχούς  φθινοπώρου…