Παντελής Διαμαντόπουλος

Έχουμε και λέμε: Τι έχει προκύψει μόνο τα τελευταία 24ωρα:

Ο Ολυμπιακός πλησιάζει τον Σιπιόνι.

Ο Ολυμπιακός θα πάρει τον Μίγια.

Ο Μουζακίτης μπορεί να πάει Ιταλία.

Ο Ολυμπιακός τα δίνει όλα για Ζαφείρη.

Ο Ολυμπιακός θα δεχθεί πρόταση για τον Έσε.

Ο Ολυμπιακός έχει πρόταση της Αλ Σαμπάμπ για τον Τσικίνιο.

Ένας χαμός με δυο λόγια και σε αυτόν τον χαμό ο κοινός παρονομαστής είναι η... κουλούρα του γηπέδου. Σε μια περίοδο που οι νταμπλούχοι αρχίζουν δειλά- δειλά να φανερώνουν τις πραγματικές τους διαθέσεις, έχει ξεκινήσει ένα… πάρτι στο οποίο βέβαια δε φαίνονται και πολύ διατεθειμένοι να πάρουν μέρος.

Στον Πειραιά, ο στόχος είναι ένας και μοναδικός: Να ετοιμαστεί μια ομάδα που θα μπορέσει να βγάλει το δύσκολο πρόγραμμα που θα έρθει από -σχετικά- νωρίς. Το Champions League δε μοιάζει με καμία άλλη διοργάνωση. Εκεί που είσαι ευτυχισμένος ότι συμμετέχεις, μπορεί ένα βράδυ Τρίτης ή Τετάρτης να έρθει απέναντί σου ένα θηρίο και να πάθεις χοντρή ζημιά. Ο Μεντιλίμπαρ αυτό το γνωρίζει καλά. Συνεπώς, η θωράκιση των γραμμών του είναι αυτή που τον ενδιαφέρει.

Μόνο τυχαία δεν έχει ξεκινήσει από τον χώρο του κέντρου μετά το φινάλε της υπόθεσης του Χαράλαμπου Κωστούλα. Και μπορεί αυτή την περίοδο τα ονόματα των παικτών που ανήκουν στην ομάδα να έχουν μπει και αυτά σε τίτλους ειδήσεων, αλλά δεν πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός θα κοιτάξει ξανά προς την έξοδο, αν πρώτα δεν εξασφαλίσει την είσοδο.

Επίσης, επειδή στην ποδοσφαιρική πιάτσα τώρα τελευταία ακούγονται και ατάκες του στυλ «σαν πολλοί δεν θα μαζευτούν;» η απάντηση είναι απλή: Όλοι χωράνε όταν ένα κλάμπ έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Ο Ολυμπιακός πήρε το Conference και καπάκι κατέκτησε το ντάμπλ στην χώρα του. Ο προπονητής του δεν έχει καμία όρεξη να μπει σε μια «καυτή» σεζόν και να πονοκεφαλιάζει κάθε φορά ποιους έχει έτοιμους.

Όταν μεσοβδόμαδα θα υπάρχουν οι μάχες για την υψηλότερη διοργάνωση, όταν το πρωτάθλημα της χώρας μας έχει γίνει τόσο ανταγωνιστικό, όταν υπάρχει το κύπελλο, όταν η ομάδα έχει τόσους διεθνείς και μπροστά υπάρχει Μουντιάλ, καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι ο αριθμός των ποδοσφαιριστών που μπορούν να σταθούν στο rotation πρέπει να είναι λίγο πιο αυξημένος από πέρυσι. Ή αν δεν είναι αυξημένος και είναι ο ίδιος, τότε 100% χρειάζεται το επίπεδο των όσων αγωνίζονται σε σύνολο να είναι πολύ πιο πάνω από της περασμένης αγωνιστικής περιόδου. Δεν το λέω εγώ, το λένε οι ανάγκες.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν σε αυτή την… παράνοια για τις θέσεις των χαφ έχει ήδη προσαρμόσει τα θέλω του, στις περιπτώσεις που κάνουν στον προπονητή, αλλά ταιριάζουν και με τους παρόντες. Αν πρέπει να το πούμε και με αριθμούς, χρειάζεσαι έξι πολύ καλούς ποδοσφαιριστές για να βγάλεις τη συγκεκριμένη σεζόν.

Και βάζω μέσα σε αυτούς τον Τσικίνιο που προορίζεται -κυρίως- για πίσω από τον Ελ Κααμπί. Ο Μουζακίτης, ο Έσε και ο Ντάνι Γκαρσία είναι ήδη στο …στρατόπεδο, συνεπώς οι δυο μεταγραφές που γράφονται (ότι είναι στόχοι) είναι πολύ σωστό νούμερο. Αν εμφανιστεί και τρίτος, τότε καταλαβαίνω πως θα αυξηθούν και τα σενάρια περί πώλησης κάποιους από τους υπάρχοντες. Μέχρι όμως να φτάσουμε εκεί, θα πρέπει να περιμένουμε. Οι νταμπλούχοι αρχίζουν προετοιμασία 15 Ιουλίου και ο Μεντιλίμπαρ σιγά- σιγά θα ξέρει ποιους να υπολογίζει…