Κώστας Τσαούσης

Αν είναι, για παράδειγμα, έχουμε μια κυβέρνηση όπως η σημερινή που θυμίζει ,δίχως άλλο, τον σύγχρονο Ιανό, τότε το πράγμα δεν σηκώνει και πολύ κουβέντα…
Ο Ιανός – κυβέρνηση Τσίπρα ξέρει πολύ καλά γιατί και πως πολιτεύεται. Η πρώτη και βασική της προτεραιότητα στην ατζέντας της είναι η διατήρηση πάση θυσία των εκλογικών της θέσεων και των πολιτικών της συμφερόντων. Όλα τα άλλα, η χώρα, η οικονομία, η ανάπτυξη, οι δουλειές, οι θέσεις εργασίας κ.α είναι σε δεύτερη μοίρα. Πολύ περισσότερο, οι επενδύσεις, δηλαδή το αναγκαίο και απαραίτητο καύσιμο για την ανάπτυξη και τα καλά που την συνοδεύουν.

Αλλά, τι αξία έχει η πρόοδος ή και η διευκόλυνση και στήριξη μιας επένδυσης μπροστά στην απέλπιδα προσπάθεια να προστατευθούν από την συντριβή οι κομματικοί υποψήφιοι; Για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑplus οι νέες δουλειές που θα φέρουν οι νέες επενδύσεις μαζί με θέσεις απασχόλησης και εισοδήματα δεν μετρούν μπροστά στο ποσοστό του Νίκου Μπελαβίλα στον Πειραιά… Το ποσοστό της Αγωνίας, λοιπόν, μετράει για να θυμηθούμε και το «Λιμάνι της Αγωνίας» – το παραδοσιακό σχήμα του πολιτικού χώρου με κεντρικό πρόσωπο τον Θοδωρή Δρίτσα…

Ο κατά τα άλλα πολυδιαφημισμένος «Ευρωπαίος Τσίπρας» μπροστά στα δύσβατα μονοπάτια προς την κάλπη (ξανα)γίνεται ένας ψυχρός κομματικός γραφειοκράτης, ένας «ιερέας» του ναού της Κουμουνδούρου. Έτσι, οι μπουλντόζες κοντεύουν να σκουριάσουν στο Ελληνικό αναμένοντας το πράσινο φως, οι Κινέζοι της Cosco χρειάζεται να λάβουν ταχύρυθμα μαθήματα αρχαιολογικής …τρέλας και οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές για τα ΕΛΠΕ το φυσάνε και δεν κρυώνει με το δούλεμα που έφαγαν…

Και όλα αυτά κάθε άλλο παρά τυχαία σύμπτωση είναι… Το αντίθετο συμβαίνει. Είναι όλα προϊόντα ενός στυγνού κομματικού υπολογισμού, δηλαδή του υπέρ πάντων αγώνα για την διατήρηση της …καρέκλας.

Εν ολίγοις, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑplus αυτή την περίοδο (ξανα) θυμήθηκε τον ακτιβιστή «μέσα» του, τον ακτιβιστή της Γένοβα και των κοινωνικών κινημάτων του δρόμου που υπεράσπιζαν – για δικούς τους λόγους - τον «δημόσιο χαρακτήρα» των τσιμέντων του λιμανιού μέχρι το πόσιμο νερό… Αν και πολλοί μιλούν για ένα διάλλειμα όπου θα μπορεί να παίζεται το έργο «Βίκτορ ή τα παιδιά στην εξουσία» - εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα από εμάς. Πάντως, ένα είναι σίγουρο: η ζημιά έχει ήδη γίνει και είναι μεγάλη για την χώρα και την οικονομία.