Δημήτρης Δανίκας

Και το έκανα αυτό χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα. Ούτε για μισή κλήση παράνομης στάθευμεσης. Που λέει ο λόγος. Ούτε για καφέ. Οποιος διαθέτει το παραμικρό στοιχείο να σπεύσει να το καταθέσει δημοσίως. Ούτε θεσούλα, ούτε σύμβουλος, ούτε μυστικοσύμβουλος. Τον πίστεψα με την καρδιά και βάρκα την ελπίδα

Το ίδιο και οι χιλιάδες Αθηναίοι. Που σκέφτηκαν κάτι απλό. Αφού υπήρξε πετυχημένος ως «τοπάρχης» Καρπενησίου και Στερεάς Ελλάδας, τότε μπορεί να κάνει κάτι να λυτρώσει την πρωτεύουσα της χώρας από κάποια αιώνια παθογένεια. Οπως ας πούμε τα σκουπίδια. Εστίες μολύνσεως!

Οπου τα απορριματοφόρα κυκλοφορούν όποια ώρα γουστάρουν. Οπου οι κάδοι απορριμάτων ξεσκέπαστοι μέσα στη μύγα και την μπόχα. Ούτε σε αφρικανική μπανανία. Και όπου η Αθήνα με εχθρικές διαθέσεις προς την στοχιεώδη υποδομή βιομηχανίας ανακύκλωσης σκουπιδιών

Κάπως έτσι και μ αυτές τις σκέψεις, χτες το πρωί, έκπληκτος και σχεδόν «προδομένος» η συνείδησή μου λαμβάνει ταραχή διαβάζοντας και ακούγοντας μια ιστορία Μπακογιάννη σχεδόν ταυτόσιμη με εκείνη του Δημήτρη Αβραμόπουλου

Δηλαδή ο δήμαρχος καλεί διάφορους με χοντρά πορτοφόλια να αναλάβουν, ως ανάδοχοι τον φωτισμό πολλών θεοσκότεινων γειτονιών της Αθήνας, με την ευκαιρία των χριστουγεννιάτικων εορτασμών

Με άλλα λόγια λαμπιόνια, φρου φρου και αρώματα. Οπως το δέντρο στην πλατεία συντάγματος. Δηλαδή βιτρίνα. Δηλαδή «άρτος και θεάματα» Δηλαδή να σουλατσάρουμε, να ρίχνουμε κλεφτές ματιές στις βιτρίνες, να μπαίνουμε στα καταστήματα, να αγοράζουμε κάλτσες, εσώρουχα και άλλα τέτοια. Και δηλαδή το τροπάρι το γνωστό: πολυχρησιμοποιημένες, σκουριασμένες επικοινωνιακές εντυπώσεις

Αν είναι έτσι τότε ψηφίσαμε Μπακογιάννη αλλά βγάλαμε Αβραμόπουλο. Κάπως έτσι. Χωρίς καμία περιφρόνηση περί εορταστικής ατμόσφαιρας και χριστουγεννιάτικης βόλτας
Ομως περίμενα από τον Κώστα Μπακογιάννη να ήταν εντελώς προετοιμασμένος. Οπως ο θείος του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Να ήταν οργανωμένος. Και από την πρώτη στιγμή να είχε αφοσιωθεί αποκλειστικά και εμμονικά με την κατασκευή εργοστασίου ανακύκλωσης!

Δεν έχει χρήματα το ταμείο του Δήμου; Εντάξει. Τότε θα έπρεπε να είχε καλέσει όλους τους «προύχοντες» του τόπου και να ζητούσε την ευεργεσία τους. Περίμενα δηλαδή να πράξει το στοιχειώδες ώστε να ανακουφιστεί η Αθήνα κι έτσι να πορευτεί προς το μέλλον ως αληθινή ευρωπαική πρωτεύουσα. Μόνο αυτό

Αν το έκανε αυτό. Αν το κάνει αυτό τότε να είναι βέβαιος πως όλοι οι κάτοικοι αυτής της πρωτευουσιάνικης χωματερής, θα τον ευγνωμονούν, θα τον μνημονεύουν, θα ανάβουν κάθε μέρα μια λαμπάδα στο μπόι του και ίσως θα του στήσουν και ένα άγαλμα!

Τα λαμπιόνια, τα γκι, τα φωτισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα και όλα τα εορταστικά «κόλπα» είναι πράγματι ωραία, σου σιδερώνουν την τσαλακωμένη σου διάθεση και προσωρινά «σκοτώνουν» μελαγχολία και κατάθλιψη

Αλλά χωρίς υποδομές και χωρίς εκσυγχρονιστική «αναστάτωση» μοιάζουν με φούσκες που παγώνουν στην παροιμιώδη Αθηναική «κατάψυξη». Κώστα άσε την υιοθεσία και πιάσε ανακύκλωση, σκουπίδια και ουσία. Αλλιώτικα σε βλέπω δεύτερο και καταιδρωμένο πίσω από του Αβραμόπουλου την προσωρινή, επικοινωνιακή Αθηναική «ανάσταση»!