Δημήτρης Δανίκας

Αυτό το ραμολί που με κάθε αργό βήμα του κινδυνεύουν να σιγκαούν τα μπούτια του. Αυτός ντε με το όνομα Donald Trump. Είναι ποτέ δυνατόν να έχει εγκατασταθεί στον Λευκό Οίκο; Ως πρόεδρος των ΗΠΑ. Ως πλανητάρχης. Ως ο πρώτος πολίτης του Δυτικού πολιτισμού

Τη μια στιγμή να πλακώνεται με τον παράφρονα, τον πρωταθλητή του πλαιμπαιδισμού Κιμ Γιονγκ Ουν. Την άλλη στιγμή να τον αντιμετωπίζει ως παλιό καλό του φίλο

Τη μια στιγμή να πλακώνεται με τον Ταγίπ Ερντογάν. Την άλλη, να περιμένει ολόκληρη η υφήλιος, να τον «παντρεύεται» ως σταθερό σύμμαχό του

Τη μια στιγμή να «χτίζει» τείχος προς το Μεξικό Την άλλη στιγμή να το «ξεχτίζει»

Να συλλαμβάνει ο νοσηρός εγκέφαλός του σχέδιο απομάκρυνσης των παιδιών προσφύγων και μεταναστών από τους γονείς τους. Τέτοια επινόηση μόνο ο Γιόζεφ Γκαίμπελς θα είχε όλες τις προυποθέσεις και προδιαγραφές για να εφαρμόσει

Να θεωρεί και να το διατυμπανίζει πως ο μεγαλύτερος εχθρός των ΗΠΑ είναι η Ενωμένη Ευρώπη. Να πλακώνεται, δημοσίως, με δημοσιογράφους. Να συκοφαντεί κάθε αστέρα του Χόλιγουντ που είχε το «θράσος» να τον χλευάσει

Και κοντά σε ολα αυτά να χουφτώνει τα οπίσθια κάθε θηλυκού που βρίσκεται κοντά του. Και κάθε Call Girl, κάθε «συνοδός», κάθε πόρνη πολυτελείας να βγαίνουν και να ισχυρίζονται ότι η προεδράρα πλήρωσε αδρά, με κάμποσες δεκάδες χιλιάδες δολάρια προκειμένου να βουλώσει τα στόματά τους

Και από πάνω, μαζί με όλα αυτά, να βγαίνει στα κανάλια η Στόρμι Ντάνιελς, αυτό το πασίγνωστο θηλυκό αγοραίο «κρεβάτι» και να αποκαλύπτει ότι ο «παίδαρος» τελείωνε την δουλειά του μέσα σε δύο λεπτά. Πατ κιουτ. Οπως τα κουνέλια. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε

Και το ακόμα χειρότερο. Που δεν είχε συμβεί ούτε επί των ένδοξων ημερών της θρυλικής Τρούμπας του πενήντα και του εξήντα. Η πρώτη κυρία του Λευκού Οίκου και των ΗΠΑ. Η σύζυγος του Τραμπ, να τα υφίσταται όλα αυτά. Να τα διαβάζει. Να διαπομπεύεται κάθε ίχνος της ελάχιστης υπόληψης που έχει μείνει, αν έχει μείνει, στην υπόλοιπη ζωή της. Να τα λούζεται κανονικά. Να την χλεύαζουν ακόμα και οι υπηρέτριες των οικιακών βοηθών. Ακόμα και οι πιο φτηνές πόρνες. Ακόμα και τα πιο «σκουπίδια», των ανθρώπινων «σκουπιδιών». Οι πάντες

Να τα υπομένει. Και να τρέμει. Γιατί κάθε ημέρα ποιος ξέρει με ποια πόρνη, με ποια αποκάλυψη, με ποια γαργαλιστική λεπτομέρεια θα ξημερώσει. Να τρέμει και να παραμένει. Εκεί. Ακούνητη και αμετάβλητη


Να τα υπομένει και ολόκληρος ο Αμερικανικός λαός. Η ελίτ. Οι πανεπιστημιακοί. Ολο το κατεστημένο του Χάρβαρντ, του Γιέλ, του MIT. Οι συγγραφείς Οι διανοούμενοι. Να υπομένουν και να πορεύονται με έναν πρώην παρουσιαστή καλλιστείων. Με μια γελοιογραφία. Με έναν πορνόγερο. Με έναν πορνολάτρη

Θεέ μου πόσο χαμηλά έχει πέσει η Αμερική. Αλήθεια σας λέω. Μπροστά σε όλα αυτά τα χυδαία, εγκληματικά και πορνογραφικά, οι περιπτώσεις της Κατερίνας Παπακώστα και του Πάνου Καμμένου, φαντάζουν σαν πταίσματα μιας μικρής, πτωχής χώρας που παρά τα λάθη της, παρά την τρέλα της, παρά τις εκτροπές της, εξακολουθεί να πορεύεται με τις αξίες της και τον ανθρωπισμό της!