Κόλαφο για το ελληνικό σύστημα υγείας αποτελεί δικαστική απόφαση με την οποία για πρώτη φορά καταλογίζεται ευθύνη σε μεγάλο νοσοκομείο της Αττικής επειδή δεν μερίμνησε, ως όφειλε, ώστε ασθενής να μην εμφανίσει ενδονοσοκομειακή λοίμωξη η οποία αποδείχτηκε μοιραία για τη ζωή του. Η απόφαση, που παρουσιάζει σήμερα το «ΘΕΜΑ», ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για δικαστικές αξιώσεις, καθώς κάθε χρόνο τουλάχιστον 250.000 νοσηλευόμενοι εκδηλώνουν λοιμώξεις έχοντας προσβληθεί από ενδονοσοκομειακά μικρόβια.
Σε 16 σελίδες τα μέλη του δικαστηρίου αποτυπώνουν τη νοσηρή, μολυσματική εικόνα του ΕΣΥ που δίνει στη χώρα μας ευρωπαϊκή αρνητική πρωτιά στους θανάτους από λοιμώξεις μέσα στα νοσοκομειακά ιδρύματα. Δεν είναι άλλωστε πολύ μακρινή η αντιμετώπιση που επιφύλαξε στην Ελλάδα το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης Λοιμώξεων, βάζοντας σε καραντίνα ασθενείς που επρόκειτο να νοσηλευτούν σε νοσοκομεία της Γηραιάς Ηπείρου. Οι Ελληνες ασθενείς θεωρούνται «εξαγωγείς μικροβίων» και γι’ αυτό πρέπει να απομονώνονται!
Τώρα, η απόφαση που εκδόθηκε από το Διοικητικό Εφετείο της Αθήνας χαρτογραφεί ακριβώς αυτή την κατάσταση, δηλαδή τη διασπορά των μικροβίων στους θαλάμους και τα τμήματα των νοσοκομείων, και καταγράφει τις παραλείψεις των αρμοδίων όσον αφορά στην αντιμετώπισή τους - από την τήρηση της υγιεινής των νοσηλευτών μέχρι την αποστείρωση. Στην προκειμένη περίπτωση η Δικαιοσύνη είναι καταπέλτης για τη ναυαρχίδα του ΕΣΥ, το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», στην Εντατική του οποίου έχασε τη ζωή του 48χρονος νοσηλευόμενος. Ο άτυχος άνδρας είχε εισαχθεί τον Ιούνιο του 2005 στην Πανεπιστημιακή Νευροχειρουργική Κλινική του νοσοκομείου προκειμένου να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση «αποσυμπίεσης νεύρου». Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε από τον επικεφαλής της κλινικής με επιτυχία και στη συνέχεια ο ασθενής εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπως επιβάλλεται σε τέτοιες σοβαρές επεμβάσεις. Τις πρώτες τέσσερις ημέρες μετά την επέμβαση η κατάστασή του σταδιακά βελτιωνόταν και ο 48χρονος είχε πλήρη επικοινωνία. Την πέμπτη, όμως, ημέρα νοσηλείας, η υγεία του επιδεινώθηκε ραγδαία. Ο ασθενής διασωληνώθηκε, ωστόσο παρουσίασε αιφνιδίως και υψηλό πυρετό και μέσα σε τρεις ώρες κατέληξε από ανακοπή. Η νεκροψία έδειξε ότι ο θάνατός του επήλθε από μηνιγγίτιδα.
Θεωρώντας ότι η απώλεια του δικού τους ανθρώπου ήταν αποτέλεσμα παραλείψεων του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, οι συγγενείς του άτυχου άνδρα προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη αξιώνοντας αποζημίωση. Στην αγωγή τους, την οποία υπογράφουν οι δικηγόροι Αικατερίνη Τζέλη και Αλέξανδρος Καραμπάς, υποστήριξαν ότι δεν ελήφθησαν τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής πριν και μετά την επέμβαση, ότι δεν έγινε καλλιέργεια από την παροχέτευση του τραύματος προκειμένου να εντοπίσουν το μικρόβιο και ότι το ιατρικό προσωπικό παρέλειψε να ενισχύσει ή να αλλάξει τη χορηγούμενη αντιβίωση.
Γιατροί που κατέθεσαν ως μάρτυρες στο δικαστήριο έκαναν λόγο για πλημμέλειες κατά τους χειρουργικούς χειρισμούς, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι ο 48χρονος κατέληξε λόγω μικροβίου που «εισέβαλε» στον οργανισμό του «από τον περιβάλλοντα χώρο χειρουργείων και εργαλείων». Επίσης, οι μάρτυρες κατέθεσαν ότι οι θεράποντες ιατροί δεν υποψιάστηκαν, ως όφειλαν, το ενδεχόμενο μηνιγγίτιδας, με αποτέλεσμα να τον αφήσουν ακάλυπτο φαρμακευτικά.
Μάλιστα, τόσο οι επιστήμονες που κατέθεσαν ως μάρτυρες όσο και οι εμπειρογνώμονες που ορίστηκαν από το δικαστήριο, αναφέρθηκαν στη χαμηλή δόση της αντιβίωσης που χορηγήθηκε στον ασθενή. Ενώ για τη μικροβιακή μηνιγγίτιδα χορηγούνται δόσεις 4 και 6 γραμμαρίων ανά 24ωρο, στη συγκεκριμένη περίπτωση χορηγήθηκε αντιβίωση 1 γραμμαρίου δύο φορές την ημέρα!