Ιρλανδικό πάρτι

Μετά από δύο μήνες-φωτιά, αναπνέουμε κανονικά. Η εξεταστική ανήκει πια στο παρελθόν και πλέον η φοιτητική ζωή παίρνει και πάλι την ωραία της όψη. Παρότι η κούραση είναι τεράστια, η υπερένταση την ισοσταθμίζει και τρέχουμε να καλύψουμε τον χαμένο χρόνο. Ο καιρός συνηγορεί και πλέον αναμένονται καλά αποτελέσματα, σε όλα τα μέτωπα δράσης.

Ξεκινάμε την περιήγησή μας με σινεμά. O κινηματογράφος Ολύμπιον και η διεύθυνση του Φεστιβάλ δίνουν πλέον τη δυνατότητα δημοσιογραφικών προβολών για τις ταινίες που θα προβληθούν στις αίθουσες. Καινοτόμο, θα λέγαμε, για τη Θεσσαλονίκη. Παρακολουθήσαμε το «Νερούδα» του Πάμπλο Λαραΐν. Ο Χιλιανός σκηνοθέτης στήνει ένα αστυνομικό θρίλερ με πολιτική χροιά, αντλώντας στοιχεία από τη ζωή του μεγάλου ποιητή. Ακροβατεί μεταξύ της πραγματικότητας και της μυθοπλασίας και το αποτέλεσμα κερδίζει τον θεατή. Κομψοτέχνημα. Ισομερώς κατανεμημένο στο πρώτο και το δεύτερο μέρος, που η δράση κλιμακώνεται. Και μεγάλος νικητής, ο άνθρωπος. Οι αξίες και τα ιδανικά. «Και αν τίποτα δεν μπορεί να μας σώσει από το θάνατο, τουλάχιστον η αγάπη μπορεί να μας σώσει από τη ζωή».

Συνεχίστηκαν δε, με μεγάλη επιτυχία, οι παιδικές προβολές, Κυριακή πρωί στην κεντρική του Ολύμπιον. Αυτήν την εβδομάδα ήταν σειρά του «Τραγούδα!» του Γκαρθ Τζένινγκς. Ένα κοάλα προσπαθεί να σώσει το θέατρό του από τη χρεοκοπία. Πολλή μουσική, γνωστά τραγούδια, σε ένα απολαυστικό animation για μικρά και μεγάλα παιδιά. Ακολουθούν το «Κοκοράκι» και η «Ζωούπολη», που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα στην αντίστοιχη κατηγορία. Παράλληλα, είχαμε την παρουσίαση της αφίσας του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, που θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη, 3-12 Μαρτίου. 

Και από τη μεγάλη οθόνη στη μουσική. Πρώτα θα ήθελα να κάνω την αναφορά μου στο θάνατο του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Έφυγε στα 74 του χρόνια, ήσυχα κι αθόρυβα. Από το πάρτι στη Βουλιαγμένη, σε κάθε σπίτι. «Φεύγουν τα καλύτερα μας χρόνια / ώρα με την ώρα βιαστικά / νιάτα που περνούν / που δεν θα ξαναρθούν / κι εκείνο που βλέπω / να μένει τελικά / είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι / μες τα θερινά τα σινεμά / νύχτες που περνούν / που δεν θα ξαναρθούν ...».

Και συνεχίζουμε με εντελώς διαφορετικό στυλ και τη συναυλία των Dropkick Murphys στη Θεσσαλονίκη και το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο. Ιρλανδικό ροκ συγκρότημα, μοναδικές στιγμές, υψηλής έντασης, σε έναν χώρο που κατακλύστηκε από κόσμο. Με μία λέξη, πανικός!

Σε άλλες δράσεις, είχαμε την μεγάλη παρέλαση, περίπου 1.500 Κωδωνοφόρων με συνοδεία οργανοπαικτών. Άνθρωποι από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Σερβία και τη Ρουμανία έδωσαν μία μοναδική παράσταση, με τις κλασικές τους φορεσιές και τους εκκωφαντικούς θορύβους, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Φεστιβάλ Κωδωνοφορίας και της δράσης Δρόμοι του Κουδουνιού, σε συνεργασία με το τμήμα Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης. 

Και μέσα σε όλα αυτά τα όμορφα που αναφέρουμε παραπάνω είχαμε και την εξουδετέρωση μίας βόμβας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, που βρέθηκε στην περιοχή του Κορδελιού, δυτικά της πόλης. Τεράστια αναστάτωση προκλήθηκε, καθώς για λίγες ώρες, περίπου 70.000 κάτοικοι της περιοχής και των γειτονικών δήμων, αναγκάστηκαν να εκκενώσουν τις οικείες του. Τέλος καλό, όλα καλά, παρά την ταλαιπωρία.

Επιτέλους, ώρα για μία χαλαρή βόλτα στα μαγαζιά, να νιώσουμε κι εμείς το κλίμα των εκπτώσεων. Δίχως το άγχος της «καθημερινής εξέτασης», όλα φαντάζουν ιδανικά. Ο κόσμος επιδόσεων που έχουν χτίσει γύρω μας κάνει κακό στις ανθρώπινες σχέσεις και προκαλεί κόπωση και κορεσμό. Δυστυχώς ...