Η ιστορία της ζωής του Τζέισον Άρντεϊ, του νεότερου μαύρου καθηγητή του
Κέιμπριτζ, αποδεικνύει ότι η ανθρώπινη θέληση μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και πολύ σοβαρά εμπόδια, αρκεί φυσικά να υπάρχει και η απαιτούμενη βοήθεια από τα κατάλληλα άτομα.
Σύμφωνα με την
Deutsche Welle, o Άρντεϊ εργάζεται για το διάσημο πανεπιστήμιο εδώ και πέντε μήνες. Μπορεί σήμερα να διδάσκει κοινωνιολογία στο Κέιμπριτζ, όμως έμαθε να μιλάει στα 11 του χρόνια και να διαβάζει στα 18, επειδή διαγνώστηκε με αυτισμό.
«Το πιο συνηθισμένο κλισέ που με ρωτάνε πάντα: είσαι καλός στα μαθηματικά; Και η ειρωνεία είναι ότι σπάνια κάποιος είναι χειρότερος από εμένα στα μαθηματικά. Δεν είμαι καθόλου καλός με τους αριθμούς. Είμαι καλός με τους ανθρώπους. Σε αυτό που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είμαι καλός, είμαι κακός, και σε αυτό που υποτίθεται ότι είμαι κακός, είμαι καλός», λέει σήμερα ο 37χρονος στο γερμανικό μέσο.
Ως παιδί, περνούσε τον περισσότερο χρόνο του με τη μητέρα του και σε λογοθεραπεία. Διαγνώστηκε με αυτισμό και η κατάσταση άλλαξε στα 18 του. «Είναι σαν να έχει λύθηκε ένα μπλοκάρισμα», λέει. Έμαθε να μιλάει στα 11 και να διαβάζει στα 18. Από αναλφάβητος κατάφερε να κάνει σε διδακτορικό στην κοινωνιολογία μέσα σε μόλις δώδεκα χρόνια. 18 με 20 ώρες την ημέρα διάβαζε και αρχικά ήθελε να γίνει καθηγητής φυσικής αγωγής αλλά δεν θα τα κατάφερνε ποτέ μόνος του.
«Οι καθηγητές μου μάλλον έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Ένας από αυτούς με βοήθησε παραβιάζοντας τους κανόνες. Τα μαθήματά μου διαρκούσαν από τις 10 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι, αλλά ο Σάντρο καθόταν μετά μαζί μου και κάναμε φωνητική, ανάγνωση και γραφή μέχρι τις 11 το βράδυ».
Ο
Σάντρο Σάντρι ήταν καθηγητής του στο κολέγιο. Ένας Βρετανός με βραζιλιάνικες ρίζες που πέρασε χιλιάδες ώρες μαζί του για 20 χρόνια. Ο δάσκαλός του πίστευε πως το ταλέντο έχει όρια αλλά η δύναμη της θέλησης είναι απεριόριστη. Μπορούσε να συγκεντρωθεί, είχε αντοχή, είχε εμμονή με τα θέματα. Ο Τζέισον χαμογελάει και λέει: «Ναι, αυτιστικά χαρακτηριστικά».
Από τα 18 του χρόνια ασχολείται με τους
άστεγους. Έτσι έτρεξε για να συγκεντρώσει πέντε εκατομμύρια βρετανικές λίρες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, 30 μαραθώνιους σε 35 ημέρες και στη συνέχεια άλλα 300 μίλια σε τρεις ημέρες και μετά 600 μίλια σε έξι μέρες.
Πολλές από τις έρευνές του 37χρονου ακαδημαϊκού αφορούν τις ψυχικές ασθένειες των φοιτητών και πώς αυτές σχετίζονται με το χρώμα του δέρματός τους.
Το γεγονός ότι κάποιος που δεν ήξερε καν να διαβάζει μέχρι τα 18 του χρόνια κατάφερε να διδάσκει στο Κέιμπριτζ είναι θαύμα. Πολλοί γονείς αυτιστικών παιδιών του γράφουν ζητώντας συμβουλές.
Ο ίδιος αυτό που θέλει να κάνει είναι να εκδημοκρατίσει την εκπαίδευση και να αναδιανείμει όσο το δυνατόν περισσότερους πόρους.
Πηγή: Deutsche Welle
Ειδήσεις σήμερα:
H στιγμή της διάσωσης Αυστραλών σέρφερ που αγνοούνταν επί 36 ώρες αφού βυθίστηκε το σκάφος τους
Στην Κέρκυρα απολαμβάνει τον έρωτά του ο 92χρονος Μέρντοχ - Ποια είναι η Ελένα Ζούκοβα
Ο Κροάτης πρωθυπουργός «αδειάζει» τον Κροάτη πρόεδρο: Καλύτερα να μην μιλάει, οι πολίτες μας δεν πήγαν στην Αθήνα για «εκδρομή»
