Ο ίδιος εκτιμά ότι οι δασμοί ίσως είναι εργαλείο γεωπολιτικής ανακατάταξης, ενώ τονίζει ότι χώρες, όπως η Γερμανία, θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα. Παρά την καλή πορεία της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια, επισημαίνει ότι αυτή παραμένει εύθραυστη και είναι δύσκολο να μην επηρεαστεί από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην Ευρωζώνη.
Αναφέρεται στην επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης, λέγοντας ότι οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης θα πρέπει να συμπληρωθούν προοδευτικά από εθνικούς πόρους και προσθέτει ότι απαιτούνται πολιτικές για την παραγωγή πλούτου. Επισημάνει ως μεγάλα αγκάθια την ανασφάλεια δικαίου, την κατάσταση στο χωρoταξικό, αλλά και τους βραδείς ρυθμούς απονομής της δικαιοσύνης. Τέλος, εμφανίζεται αισιόδοξος για την ανθεκτικότητα του ελληνικού τουρισμού, παράλληλα όμως προβληματισμένος ως προς το αν υπάρχει στρατηγική γι’ αυτόν και για τη δημιουργία των αναγκαίων υποδομών.
