Τι συμβαίνει όταν σταματάει η μουσική;

«Τι συμβαίνει όταν σταματάει η μουσική;»

Αυτή είναι μια φράση από ένα απόσπασμα –από το κείμενο της Τζένης Αργυρίου– της πρότασης για την έρευνα «Ανώνυμο», κατά τη διάρκεια της οποίας αναπτύχθηκε μέσα από εργαστήρια, ερευνητικές συναντήσεις, ένα συμπόσιο, μαθήματα και πρόβες στους χώρους της «Στέγης».

Η Τζένη Αργυρίου γεννήθηκε στην Καβάλα και είναι performance maker και media artist. Έχει σπουδάσει χορό και χορογραφία.

Αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης. Συνέχισε τις σπουδές της στη Νέα Υόρκη, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση και εκεί συνεργάστηκε με πολλούς χορογράφους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και οι Chamecki Lerner, Maria Hassabi, Yin Mei, και Amanda Loulaki. Το 2003 ίδρυσε την ομάδα Amorphy.org για την υποστήριξη της πολυμεσικής τέχνης.

Το 2015, συμμετείχε με μια εγκατάσταση-περφόρμανς στο πρότζεκτ X-Apartments για το Fast Forward Festival της Στέγης ενώ την περίοδο 2016-17, ήταν artist in research residency (φιλοξενούμενη για καλλιτεχνική έρευνα) στη Στέγη, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Ωνάση και υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Ντάνκαν και τη Βιβλιοθήκη Ωνάση.

Από 24 έως 27 Μαϊου η Τζένη Αργυρίου παρουσιάζει στη «Στέγη» του Ιδρύματος Ωνάση την παράσταση με τίτλο «Ανώνυμο».

Επτά ερμηνευτές –Ερμής Μαλκότσης, Δήμητρα Μερτζάνη, Κωνσταντίνος Παπανικολάου, Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Σταυρούλα Σιάμου, Νάνσυ Σταματοπούλου, Δημήτρης Σωτηρίου– ακολουθούν την χορογραφική σύλληψη της Τζένης Αργυρίου σε δραματουργική διασκευή του Miguel Angel Melgares.

Όπως διαβάζουμε στο ενημερωτικό σημείωμα των διοργανωτών: η παράσταση.. «Ανατρέχει σε μια εποχή κατά την οποία το καλλιτεχνικό έργο δεν ήταν επώνυμο, αλλά μια πρακτική που έφερνε τους ανθρώπους πιο κοντά και συνέβαλε στη συνοχή των κοινωνιών. Βουτάει στην έκφραση αυτών των κοινωνιών και στους χορούς τους, που βασίζονται στην ανθρώπινη επαφή, στο κράτημα, στη συνοχή της ομάδας, στη μοιρασμένη χαρά. Πετάει πάνω από την ανωνυμία, στις κοινωνίες και την επωνυμία στο καλλιτεχνικό έργο, που εμφανίστηκαν τη βιομηχανική εποχή. Κοιτάζει με απορία το σημερινό κόσμο, όπου η ανωνυμία των μεγαλουπόλεων συνδυάζεται με την παντελή έλλειψη σωματικής επαφής, με τη συρρίκνωση των παραδοσιακών μορφών διασκέδασης και με τη διαστρέβλωση της επωνυμίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κατοπτεύει τις ζωές μας μέσα από τη συλλογική μνήμη του σώματος, την εμπειρία της μετάδοσης των παραδοσιακών χορών και την πλήρη μετουσίωσή τους σε σύγχρονη κινησιολογική γλώσσα..»

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η έρευνα για το έργο πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του residency της Τζένης Αργυρίου στη «Στέγη» τα έτη 2016 και 2017, και το υλικό της έρευνας έχει ήδη παρουσιαστεί σε διεθνείς συναντήσεις.