Όταν άκουσα πρώτη φορά από τον Γιώργη Χριστοδούλου για τη νέα του δουλειά εντυπωσιάστηκα όχι τόσο από την ιδέα όσο από την επιμονή του να βρει και να μαζέψει δεκάδες τραγούδια του Αττίκ ένα προς ένα. Και δεν μιλάμε για τα ελληνικά τραγούδια που ήδη ξέρουμε, αλλά γι’ αυτά που ο συνθέτης είχε γράψει όταν ζούσε στο Παρίσι. Τα πρώτα του δηλαδή τραγούδια τα οποία ο Γιώργης βρήκε μετά από πολύ έρευνα και ετοιμάζεται να τα παρουσιάσει στο κοινό στις 19 Ιουνίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260.
Λίγο μόνο καιρό μετά από εκείνη την πρώτη μας κουβέντα βρέθηκα στο Απολλώνιο Ωδείο στην Αριστοτέλους και ο Γιώργης μαζί με τον Χάρη Σταυρακάκη δοκίμαζαν τα πιάνα του χώρου για να βρουν το κατάλληλο για την περίσταση. Τους είχα ζητήσει να παίξουν για εμάς δύο από τα τραγούδια που θα ακούσουμε στη συναυλία της ερχόμενης Κυριακής και ανυπομονούσα για την πρώτη ακρόαση. Το αποτέλεσμα ήταν παραπάνω από ικανοποιητικό. Το “Attic a Paris” άλλωστε επισφραγίζει όχι μόνο την αγάπη του τραγουδοποιού γι’ αυτή τη μουσική, αλλά και την πεποίθηση ότι με πολλή δουλειά μπορείς πραγματικά να καταφέρεις θαύματα.
«Η γιαγιά μου ήταν ο πρώτος άνθρωπος που με έμαθε να λέω τα τραγούδια του Αττίκ όταν ήμουν μόλις τριών ετών», ξεκινάει να μου αφηγείται λίγο αργότερα και συνεχίζει: «Το αγαπημένο της ήταν το “Αν βγουν αλήθεια”. Από τότε επανέρχομαι συχνά και τον μελετάω, διαλέγω κομμάτια του για τις ζωντανές εμφανίσεις μου, πάντα γυρίζω σε αυτόν. Κάποια στιγμή μού ζητήθηκε να διασκευάσω για το πρότζεκτ Retropolis το πασίγνωστο “Ζητάτε να σας πω” και ύστερα ήρθε ο δίσκος “Καντάδα με παλιά τραγούδια”. Με το “Attic à Paris” ξεκίνησα την έρευνα πριν από περίπου δύο χρόνια και στην αρχή ήταν μια αργή διαδικασία. Όμως βλέποντας τη σπουδαιότητα αυτών των κομματιών, άρχισα να ασχολούμαι πιο εντατικά και πριν από λίγους μήνες ξεκινήσαμε πρόβες με τον Χάρη Σταυρακάκη στο πιάνο για να φτιάξουμε το πρότζεκτ “Ο Αττίκ στο Παρίσι”».
Ακούγοντας μόνο ένα μικρό δείγμα αυτής της δουλειάς, συγκινούμαι. Με τη γαλλική γλώσσα που ταιριάζει τόσο πολύ σε αυτόν τον συνθέτη, αλλά και με τον Γιώργη που δείχνει τόσο περήφανος και ενθουσιασμένος γι’ αυτή τη δουλειά. «Αφορμή ήταν τα κείμενα που μιλούν για τον ίδιο. Στα περισσότερα αναφέρεται η λαμπρή του σταδιοδρομία στο Παρίσι και τα πρώτα υπέροχα αδισκογράφητα χαμένα του τραγούδια», μου εξηγεί ο Γιώργης με μία τρομερή λάμψη στα μάτια του για τον θησαυρό που έχει ανακαλύψει. «Ο Αττίκ τότε είχε πάει για άλλου τύπου σπουδές μαζί με τον αδερφό του, τις οποίες παράτησε για να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη μουσική. Γράφτηκαν μαζί στο κονσερβατόριο κι έπειτα ο Αττίκ άρχισε να δουλεύει ως πιανίστας σε καμπαρέ».
Εκεί κάπου ο συνθέτης γράφει το πρώτο του τραγούδι, το οποίο γνωρίζει μεγάλη επιτυχία, όπως και τα επόμενα. Τον τραγουδούσαν τα πιο γνωστά ονόματα της εποχής στην παριζιάνικη σκηνή και τα πράγματα μπορεί να είχαν εξελιχθεί πολύ διαφορετικά για αυτόν αν δεν είχαν προκύψει τα προσωπικά του προβλήματα και δεν είχε ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο Αττίκ έφυγε από τη Γαλλία, αλλά οι παρτιτούρες εκείνης της περιόδου παραμένουν η απόδειξη για τη σπουδαία αυτή σταδιοδρομία. «Ουσιαστικά τα περισσότερα τραγούδια του τα έγραψε στο Παρίσι και ενώ τα ελληνικά του κομμάτια είναι περίπου 100, τα γαλλικά ξεπερνούν τα 300», συμπληρώνει ο Γιώργης.
Ολη αυτή η έρευνα απαίτησε πολύ χρόνο, αλλά ο Γιώργης μέσα από βιβλιοθήκες, ιδιώτες και συλλέκτες κατάφερε τελικά να συγκεντρώσει 200 περίπου από αυτά τα τραγούδια, 12 από τα οποία -όλα σε πρώτη εκτέλεση- θα περιλαμβάνονται στον επόμενο δίσκο του που ετοιμάζει και θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο. Ρωτάω τον ίδιο τι νιώθει όταν ακούει αυτά τα τραγούδια, μια και είναι από τα λίγα που δεν είναι σε δικούς του στίχους. «Είναι μελωδίες υπέροχες, μοναδικές», μου απαντάει και συνεχίζει: «Υπάρχουν έργα για πιάνο, εύθυμα τραγούδια του καμπαρέ, βαλς και τάνγκο, στα γαλλικά, τα ισπανικά, μελοποιημένη ποίηση κά. Πρόκειται για μικρά αριστουργήματα. Με όλη την ευαισθησία και τη μοναδική σφραγίδα του Αττίκ. Επίσης, σε πολλά από αυτά υπάρχουν ομοιότητες στον στίχο με μετέπειτα δικά του ελληνικά τραγούδια. Που σημαίνει ότι δίπλα στους Γάλλους στιχουργούς ο Αττίκ έμαθε να γράφει και έφερε κατόπιν στην Ελλάδα το δικό του μοναδικό ύφος».
Ο Γιώργης για την παρουσίαση των τραγουδιών βασίστηκε στο πιάνο, μια και έτσι ήταν η αρχική γραφή τους. Στη συναυλία στην Πειραιώς στο πιάνο και στο ακορντεόν θα βρίσκεται ο βασικός του συνεργάτης, Χάρης Σταυρακάκης, με τον οποίο δουλεύει από την αρχή μαζί αυτό το πρότζεκτ.
