Μπορεί το Ηράκλειο να μη θυμίζει σε τίποτα τις άλλες πόλεις της Κρήτης, αλλά αυτό δεν είναι αναγκαστικά αρνητικό. Μεταξύ της άναρχης δόμησης, και της ιστορικής πλευράς της πόλης, έχει αρχίσει να αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια μία «υπόγεια» διασκέδαση, που συνδυάζει το underground κλίμα των ξένων–ευρωπαϊκών πόλεων, και την ενετική γοητεία του παρελθόντος. Βολτάροντας κανείς στα στενά του Ηρακλείου μπορεί να διαπιστώσει ότι, κάτω από τις πολυκατοικίες, ανοίγουν χώροι διασκέδασης και μαγαζιά με live μουσική, που δίνουν ζωή τη νύχτα στην περιοχή.
Κάθε δρόμος, κάθε σοκάκι, έχει τα δικά του μυστικά. Ίσως είναι η μοναδική πόλη στην Ελλάδα που η τέχνη των γκραφίτι, δένει τόσο αρμονικά με τα νεοκλασικά και τα παραδοσιακά διατηρητέα σπίτια, παλιότερης, οθωμανικής ενδεχομένως, αρχιτεκτονικής. Η νεολαία του Ηρακλείου, έχει «αφήσει» κατά κάποιο τρόπο τα παραθαλάσσια στέκια, κι έχει στραφεί στην καρδιά του αστικού κέντρου, εκεί που χτυπά κι ο παλμός της διασκέδασης. Έτσι, οι περισσότεροι αναζητούν τη νυχτερινή μαγεία σε μαγαζιά που βρίσκονται στα θεμέλια μεγάλων κι άχαρων πολυκατοικιών, σε καλά κρυμμένα μαγαζιά μέσα σε στοές, ή σε πιο εναλλακτικούς τζαζ και ροκ χώρους σε νεοκλασικά κτίρια και φυσικά στα ρακάδικα, που ξέρουν πώς να ανεβάζουν τη διάθεση στα ύψη στο δευτερόλεπτο.
Από την εναλλακτική Guernica, μέχρι τη Στοά 60 και το κτίριο της Κατάληψης, και από τα ρακάδικα της οδού Καγιαμπή, μέχρι την πολυσύχναστη οδό Χάνδακος, η κρητική πρωτεύουσα μπορεί να καλύψει και τα πιο απαιτητικά γούστα. Μία σειρά από μουσικές σκηνές με live παραστάσεις, μπαράκια με τζαζ ήχους, και μπυραρίες, προσφέρουν μία ευρεία γκάμα επιλογών για τη νυχτερινή έξοδο.
Την αλλαγή που συντελείται στον τρόπο διασκέδασης, μπορούμε να την εντοπίσουμε και στην αρχιτεκτονική της πόλης. Πέρα από τις πολυκατοικίες που γέμισαν το εσωτερικό των ενετικών τειχών με τσιμέντο στα χρόνια της αστικοποίησης, σήμερα περιδιαβαίνοντας στους δρόμους της πόλης, μπορεί κανείς να θαυμάσει μερικά κτίσματα εξαίρετης αρχιτεκτονικής κατασκευής, με λεπτές και κομψές γραμμές, που εναρμονίζονται απόλυτα τόσο με το σύγχρονο αστικό τοπίο, όσο και με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν του τόπου. Από το Καστέλλο ντελ Μόλο, με την αλμυρή γοητεία του Αιγαίου, μέχρι τον τάφο του Νίκου Καζαντζάκη, στο υψηλότερο σημείο του Ηρακλείου, απ’ όπου η θέα στην πόλη είναι μοναδική, παρεμβάλλονται ο Ναός του Αγίου Τίτου, η εντυπωσιακή Λότζια, η Κρήνη Μοροζίνι στην πλατεία των λιονταριών, η Βασιλική του Αγίου Μάρκου, η αγορά της οδού 1866 και ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Μηνά, συνθέτοντας ένα ξεχωριστό αστικό μωσαϊκό.
Η πόλη του Ηρακλείου εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς, χάρη στις προοπτικές που ανοίγει το Αιγαίο μπροστά της, και τη σκέπη του Ψηλορείτη. Η κουλτούρα που κουβαλάει αυτή η πόλη, την κάνει να μη μοιάζει με καμία άλλη. Κατεβαίνοντας την 25η Αυγούστου για να βγεις στο παλιό ενετικό λιμάνι, πνέει ένας απαλός αέρας αισιοδοξίας και ελπίδας, που σου δίνει την εντύπωση ότι σ’ αυτή την πόλη, όλα μπορούν να συμβούν.
