Έντεκα παιχνιδιάρικα γκράφιτι κρυμμένα στους δρόμους του Λονδίνου

Κάθε πόλη έχει ένα σωρό δείγματα street art να επιδείξει στον κάθε ενδιαφερόμενο κάτοικο ή επισκέπτη της. Το Λονδίνο αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα. Και ο Mobstr φαίνεται αποφασισμένος να αναδείξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος από την πλούσια τέχνη του δρόμου της βρετανικής πρωτεύουσας -και μαζί με αυτό και το portfolio του- μέσα από το site του.

Ο Mobstr είναι και ο ίδιος street artist. Έχει επιλέξει να χρησιμοποιεί αυτό το παρατσούκλι για τρεις λόγους. Πρώτον, είχε ένα κατοικίδιο αστακό, τον οποίο ονόμαζε mobster - προφανές λογοπαίγνιο μεταξύ του lobster (αστακός) και του mobster (συμμορίτης, γκάνγκστερ). Δεύτερον, εκτός από το να φωτογραφίζει, ο ίδιος συμμετέχει -όπως και οι γκάνγκστερ- σε παράνομες δραστηριότητες. Όχι, δεν πουλά προστασία σε μαγαζιά. Αντ’ αυτού, γράφει ή ζωγραφίζει σε τοίχους χωρίς άδεια. Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με τους καθρέφτες. Αυτό μόνο. Χωρίς άλλη διευκρίνιση…

Ο Λονδρέζος street artist είπε στον Σαμ Χέισομ του Mashable

ότι άρχισε να γοητεύεται από αυτή τη μορφή τέχνης όταν ήταν 11 ετών: «Βρήκα ένα φύλλο με αυτοκόλλητα, από αυτά που γράφεις πάνω διευθύνσεις και τα κολλάς πάνω σε φακέλους. Αποφάσισα να γράψω πάνω σε αυτά αποφθέγματα και φράσεις που μου άρεσαν. Έπειτα, άρχισα να τα κολλώ από εδώ και από εκεί». Το Mashable παρουσίασε ορισμένες φωτογραφίες από τη συλλογή του Mobstr. Τα stencils και τα συνθήματα που διακρίνονται είναι ιδιαίτερα εμπνευσμένα.

Τρεις αφίσες ανταγωνίζονται για να μαγνητίσουν το βλέμμα των περαστικών:

«Έι! Εδώ! Κοίτα με!
Όχι, από εδώ! Εδώ πέρα! Κοίτα εμένα!
Αγνόησε αυτές τις χαμένες. Εγώ είμαι αυτή που πρέπει να κοιτάζεις»

Ένα καταχωνιασμένο μήνυμα δηλώνει το προφανές:

«Το 99% του κόσμου δεν θα το προσέξει αυτό»

Καυτηριάζοντας τη σύγχρονη διαφήμιση:

«’Οκ, θα κάνουμε το εξής. Απλά βάζουμε μία πραγματικά καυτή ημίγυμνη γκόμενα εκεί πάνω. Ναι, το ξέρω ότι δεν έχει καμία σχέση με το προϊόν. Τι σημασία έχει αυτό;’
Συνάντηση brainstorming για διαφήμιση 005»

Δεν γίνεται να έχεις πάντα έμπνευση:

«Μπογιά σε σπρέι τσεκ
Στένσιλ τσεκ
Μονωτική ταινία τσεκ
Καλή ιδέα για να ζωγραφίσεις στον τοίχο»

Οι πινακίδες μπορούν να γίνουν λίγο αυταρχικές:

«Κάνε ό,τι σου λέω γιατί είμαι πινακίδα»

…Και άλλες να γίνουν ξεχασιάρικες:

«Ξέχασα τι υποτίθεται ότι πρέπει να διαφημίσω»

Σε αναζήτηση της καλύτερης φωτογραφίας για τα social media:

«Αυτή είναι μία ευκαιρία για το Instagram»

Καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες:

«Το προϊόν μου θα ανεβάσει το στάτους σου στη ζωή»

Στο κάτω μέρος του κουβούκλιου του σεκιουριτά:

«Ησυχία παρακαλώ. Η ασφάλεια κοιμάται»

Ο πονοκέφαλος των παρανόμων:

«Αυτά τα πράγματα κάνουν δύσκολη τη ζωή μου»

Και ένα στένσιλ χωρίς τελειωμό…:

«Δεν σου τη δίνει όταν οι άλλοι συνεχίζουν και συνεχίζουν και συνεχίζουν…;»