Η Σταχτοπούτα σε ντεφιλέ μόδας

Η ιστορία θέλει τη Σταχτοπούτα να υποφέρει από τις δαιμόνιες ετεροθαλείς αδερφές και την κακιά μητριά της. Η κόρη του πλούσιου έμπορα αναγκάζεται να εκτελεί χρέη υπηρέτριας και να κοιμάται στις στάχτες του τζακιού από όπου πήρε και το όνομα της. Η «Σταχτοπούτα» της Λυρικής Σκηνής που παρουσιάζεται αυτές τις μέρες στο Μέγαρο Μουσική Αθηνών, όμως, δεν φοράει γκρι κουρέλια, δεν κοιμάται στο τζάκι και δεν «μασάει» από τις κακές αδερφές της. Ζει στο 2051, είναι μοντέρνα και δεν φοράει ποτέ στη σκηνή το γοβάκι της. Τις αρκούν οι πουέντ της και ο φύλλακας άγγελος της για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της.



Η Νάντια Μούσυκα που υποδυόταν τη διάσημη ηρωίδα στη χθεσινή παράσταση φόραγε ροζ ρούχα, εργαζόταν στον οίκο μόδας της μητριάς της και εκτός από ταλέντο είχε και τον Γιόχαν Στράους τον νεότερο να την προστατεύει. Όλες αυτές οι ανατροπές είναι βασισμένες στο έργο που δημιουργήθηκε το 1999 για το Μπαλέτο τς Κρατικής Όπερας της Βιέννης και το οποίο ο διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Ρενάτο Τζανέλλα αποφάσισε να φέρει στην Ελλάδα. Ο Γιόχαν Στράους μπορεί να μην κατάφερε ποτέ να ολοκληρώσει τη μοναδική του σύνθεση για μπαλέτο αλλά το έργο έκανε πρεμιέρα το 1901 και έκτοτε δεν σταμάτησε ποτέ να εντυπωσιάζει σε κάθε του ανέβασμα. Η μουσική του Στράους, η χορογραφία του Ρενάτο Τζανέλλα και η μουσική διεύθυνση του εξαιρετικού Ηλία Βουδούρη έδωσαν πνοή στο αγαπημένο παραμύθι και έκαναν μικρούς και μεγάλους να αποθεώνουν τους χορευτές.

Εξαιρετική η ερμηνεία της Νάντιας Μούσυκα από την Αργεντινή αλλά και του Ντανίλο Ζέκα, οι οποίοι στο δεύτερο μέρος της παράστασης ανέπτυξαν την τεχνική τους αλλά και τις ερμηνευτικές τους ικανότητες. Αν και στο πρώτο μέρος οι χορευτές που πλαισίωναν τους πρωταγωνιστές ήταν ασυγχρόνιστοι σε αρκετά σημεία, τα προβλήματα διορθώθηκαν στη συνέχεια. Εκτός από τη Σταχτοπούτα και τον Πρίγκιπά της, τις εντυπώσεις έκλεψε η Δεσποινίς Τσερρίνι, Α' χορεύτρια Νατάσα Σιούτα και ο πραγματικά τέλειος Αγάπιος Αγαπιάδης στον ρόλο του Κυρίου Κουέρρα.



Όλα τα παραπάνω θα αρκούσαν για μια πολύ καλή παράσταση, αυτό που έκανε όμως τη διαφορά ήταν η συμμετοχή του σχεδιαστή μόδας Κριστιάν Λακρουά. Με μεγάλη εμπειρία στο θεατρικό κοστούμι ο Λακρουά έκανε τη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής να θυμίζει εβδομάδα μόδας στο Παρίσι και τις μπαλαρίνες να διεκδικούν επάξια τον τίτλο του μοντέλου. Μακριά από τα παλ χρώματα και τις ροζ tutu, ο Λακρουά έφτιαξε δημιουργίες με έντονα χρώματα, ιδιαίτερο στυλ, πρωτότυπα καπέλα και ειδικά στο δεύτερο μέρος 13 νυφικά που ξεσήκωσαν το κοινό. Με ποπ επιρροές και τον Καντίνσκι πάντα σαν έμπνευση, ο σχεδιαστής άλλαξε μια για πάντα τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα κοστούμια ενός μπαλέτου. Εκτός από τα νυφικά αξίζει να αναφερθεί το φόρεμα που επέλεξε για το χορό η κακιά μητριά με ασορτί καπέλο και παλτό που έκαναν τον ούτως ή άλλως ταλαντούχο Στράτο Παπανούση να καταχειροκροτείται στο τέλος.