Μια ταινία για τη Νάντια

Η γνωστή υπόθεση της δίωξης του ρωσικού πανκ συγκροτήματος Pussy Riot από την κυβέρνηση Πούτιν και η φυλάκιση μιας από τα μέλη του, της Νάντια Τολοκονίκοβα, αποτελούν τη βάση του σεναρίου για την πολιτική ταινία μικρού μήκους The Penal Colony, που τον περασμένο Δεκέμβριο γύρισαν στην Αθήνα οι σκηνοθέτες Λίντσεϊ Αλιξάνιαν (Lindsey Aliksanyan) και Μάνος Τσίζεκ (Manos Cizek).

Πρόκειται για μια συγκλονιστική, αληθινή ιστορία που απεικονίζει τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης που εξακολουθούν να επικρατούν στα κάτεργα της Σιβηρίας, και τα οποία χαρακτηρίζονται από τις ρωσικές Αρχές ως ...«Σωφρονιστικές Αποικίες»!



Στην ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούν οι Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Μαριάνα Νόβακ, Έλενα Μιρτσόφσκα, Θεόδωρος Κανδηλιώτης, Σάντρα Φον Ρούφιν, Χριστίνα Ραφούλη, Νάνσυ Μπούκλη και Αλεξάνδρα Χασάνι, με την τεχνική υποστήριξη ενός εξέχοντος ελληνικού συνεργείου, ξεδιπλώνεται η κόλαση στην οποία αναγκάζονται να ζουν οι κρατούμενες στη Σωφρονιστική Αποικία Νο 14. Αντίθετα απ’ ό,τι προβλέπεται από το νόμο, οι φυλακισμένες εξαναγκάζονται να δουλεύουν έως και 17 ώρες την ημέρα στη ραπτοβιομηχανία της φυλακής, παράγοντας αστυνομικές στολές σε παλιές και σπασμένες μηχανές που τις τραυματίζουν, απλήρωτες, χωρίς διαλείμματα για φαγητό ή τουαλέτα, με το πολύ 4 ώρες ύπνο. Αυστηρή επιτήρηση, συνεχείς τιμωρίες, ατομικές και συλλογικές, καψόνια, ξυλοδαρμοί και βασανιστήρια συνθέτουν μια απαράδεκτη πραγματικότητα την οποία έχουν καταδικάσει δεκάδες ανθρωπιστικές οργανώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Νάντια, προκειμένου να αναγκάσει τις Αρχές να σεβαστούν το νόμο και να σταματήσουν αυτή τη βάναυση αντιμετώπιση των κρατουμένων, ξεκίνησε απεργία πείνας, που τελικά τις ανάγκασε να αλλάξουν στάση.

«Είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε τη Νάντια, γεγονός που μας έδωσε μια πληρέστερη εικόνα για τη σκληρή πραγματικότητα, στην οποία υποβάλλονται οι φυλακισμένες» λένε οι δύο σκηνοθέτες. «Περάσαμε 8 μήνες ερευνώντας και συλλέγοντας πληροφορίες πάνω στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των φυλακισμένων, ακολουθώντας κοινωνικά κινήματα σε Ελλάδα, Ρωσία, Λος Άντζελες και Λονδίνο. Στις 27 Οκτωβρίου, η πρωταγωνίστριά μας, Μαριάνα Νόβακ, συνάντησε ξανά τη Νάντια στο Λος Άντζελες, μαθαίνοντας τις πιο προσωπικές λεπτομέρειες και εμπειρίες της σκληρής περιπέτειάς της». Για τις ανάγκες των γυρισμάτων βρήκαν ιδανικές, όπως τις χαρακτηρίζουν, τοποθεσίες μέσα στην καρδιά της πόλης, στις οποίες περιλαμβάνεται ένα εργοστάσιο ραπτικής, ένας σιδηροδρομικός σταθμός και ένα ψυχιατρικό ίδρυμα. «Είναι πολύ δύσκολο να αναπαράγεις μια αίσθηση που είναι τόσο παράξενη και φορτισμένη συναισθηματικά. Δεν υπήρχε τρόπος να το καταφέρουμε σε ένα στούντιο, οπότε βρήκαμε αυτούς τους χώρους όπου γυρίσαμε το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, προφανώς με τη βοήθεια της βραβευμένης production designer, Σμαράγδας Κανάρη, και των συνεργατών της».



«Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει ανάγκη από επενδύσεις» σχολιάζει ο Λίντσεϊ Αλιξάνιαν αναφερόμενος στην επιλογή της Αθήνας για τα γυρίσματα. «Υπάρχει εδώ πολύ υψηλό στάνταρ ευρωπαϊκού κινηματογράφου και, δεδομένης της ποιότητας που προσφέρει η Ελλάδα σε επίπεδο παραγωγής, με ξεπερνάει το γεγονός ότι για πολλά χρόνια η χώρα δεν έχει εκτιμηθεί αναλόγως και γιατί περισσότεροι δεν γυρίζουν εδώ τις ταινίες τους».

Ως πιο δύσκολη υπόθεση στο γύρισμα της ταινίας θεωρεί «την οργάνωση πάνω από 100 ηθοποιών και μελών του συνεργείου. Ωστόσο, χαιρόμαστε που είχαμε μια τόσο ταλαντούχα βοηθό σκηνοθέτη, όπως η Ζαμπέλα Χαβιάρα, και στη διεύθυνση παραγωγής την Έϊμυ Μακρή. Βασικό πρόβλημα ήταν επίσης η έλλειψη κεφαλαίων, αλλά, δεδομένων των συνθηκών, πιστεύουμε ότι δημιουργικά ξεπεράσαμε τα όρια».



Η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γενεύης από τις 7-16 Μαρτίου 2015. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να υποστηρίξουν την καμπάνια του The Penal Colony στο Indiegogo. Το 25% των συνολικών κερδών θα δοθεί στη Zona Prava, μία Μ.Κ.Ο. υπέρ των δικαιωμάτων των φυλακισμένων, που ιδρύθηκε από τη Νάντια Τολοκονίκοβα, τη Μάσα Αλιόκινα και τον Πίτερ Βερτσίλοφ, από τις Pussy Riot και το Voina Group.