Ύψιστη αξία της πολιτικής, η προστασία της ανθρώπινης ζωής
Επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου πλέον και οι υποψήφιοι Βουλευτές μπήκαν στον αγώνα για τον “σταυρό”. Ο καθένας μιλώντας για το αντικείμενο που γνωρίζει, αν και θα έλεγε κανείς ότι υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες υποψηφίων: Από τη μια οι “επαγγελματίες” πολιτικοί, που μιλούν επί παντός επιστητού, για γενικά θέματα πολιτικής και διακυβέρνησης, και από την άλλη οι “τεχνοκράτες” που παραθέτουν πολιτικές απόψεις, ο καθένας από τη σκοπιά του γνωστικού του πεδίου. Σε αυτές τις δύο κατηγορίες θα πρόσθετα και μια τρίτη, αυτή των πολιτικών που έχουν αγκαλιάσει έναν συγκεκριμένο σκοπό, που έχουν δηλαδή αφιερωθεί στην ευόδωση ενός στόχου, για το καλό της κοινωνίας και της χώρας.
Προσωπικά θα έλεγα ότι ανήκω στην τρίτη κατηγορία. Αν και ξεκίνησα ως τεχνοκράτης, οικονομολόγος, εξειδικευμένη σε θέματα ανάπτυξης σε συγκεκριμένους παραγωγικούς τομείς, η ζωή με “οδήγησε”, σχεδόν κυριολεκτικά, στο να επικεντρωθώ σε έναν σκοπό, που έχει να κάνει με την ίδια τη ζωή. Πρωτίστως με τη διαφύλαξή της και εν συνεχεία με τη βελτίωσή της. Δεν έχει σημασία αν τον σκοπό αυτόν τον διάλεξα ή “με διάλεξε”, αλλά μου είναι απολύτως σαφές πλέον, ότι έπρεπε να αφιερωθώ σε αυτόν. Η καθημερινότητα μού υπενθυμίζει συνεχώς ότι η πολιτική δεν είναι αυτοσκοπός. Η πολιτική δεν έχει καμιά αξία αν δεν εξυπηρετεί την κοινωνία σαν σύνολο και τον άνθρωπο σαν άτομο. Οι νόμοι, τους οποίους θεσπίζει η Βουλή, δεν ρυθμίζουν κάποια αόρατη, ιδεατή κοινωνία, αλλά μια υπαρκτή κοινωνία και χώρα, με συγκεκριμένα προβλήματα και ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν, άμεσα και αποτελεσματικά.
Σε αυτό το πλαίσιο ξεκίνησα τον προεκλογικό αγώνα μου, με το θέμα της ανθρώπινης ζωής και την αντιμετώπιση της απειλής των τροχαίων ατυχημάτων, σε μια μεγαλειώδη, σε συμμετοχή και σε συγκινησιακή φόρτιση, εκδήλωση στο Μουσείο Αυτοκινήτου, με κεντρικό ομιλητή των Ιαβέρη – Τάσο Μαρκουίζο, επίσης σταυροφόρο του σκοπού αυτού. Πιστεύω ότι οι συμμετέχοντες έφυγαν πλουσιότεροι σε γνώση και επίγνωση και ότι με πολλούς μοιραστήκαμε ένα μικρό κομμάτι του “βάρους” που φέρει η υποχρέωσή μας προς τις επόμενες γενιές, να τους παραδώσουμε ευνοϊκότερες συνθήκες μετακίνησης, αρτιότερες υποδομές, σωστούς δρόμους, βελτιωμένα αυτοκίνητα και μια άλλη οδική συμπεριφορά και συνείδηση, ώστε η ζωή τους να γίνει αισθητά καλύτερη και σίγουρα μακροβιότερη.
Το πρόβλημα είναι πολυδιάστατο και πολυεπίπεδο. Εμπλέκει όλους τους φορείς, το κράτος σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, σε εθνική και τοπική κλίμακα, τους πολίτες, είτε οδηγούς, είτε πεζούς, την Αστυνομία και την Τροχαία, το σύστημα υγείας, το σύστημα απονομής δικαιοσύνης και τα Δικαστήρια, το σύστημα εκπαίδευσης και τα σχολεία. Με οποιαδήποτε σειρά, με οποιαδήποτε ιεράρχηση, όλοι αυτοί πρέπει να συνεργαστούν σαν μια αλυσίδα, για το σκοπό της μείωσης των θανάτων και των βαριών τραυματισμών που οφείλονται στα τροχαία.
Με βάση την επίτευξη αυτής της προσέγγισης και όραμα μηδενικές απώλειες στους δρόμους, θέλω να καθίσω στο έδρανο της Βουλής. Είναι πολλά που πρέπει να γίνουν και υπάρχουν άνθρωποι και φορείς που έχουν ήδη ξεκινήσει στον ίδιο δρόμο και πρέπει να βοηθηθούν. Έχοντας αυτό το θέμα στην κορυφή της ατζέντας μου, η οποία περιλαμβάνει όμως και τα θέματα της οικονομικής ανάπτυξης, της ανάπτυξης επιλεγμένων τομέων, όπως ο τουρισμός, της μείωσης της φορολογίας, της αναβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των συμπολιτών μου, της ποιοτικότερης δημόσιας υγείας, θα ήθελα οι ψηφοφόροι να μου δώσουν την ευκαιρία να ασχοληθώ τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Το θεωρώ καθήκον και υποχρέωσή μου να προσφέρω τα παραγωγικά μου χρόνια στην πολιτική, χωρίς να προσδοκώ άλλο όφελος, εκτός από την ικανοποίηση της επίτευξης των στόχων μου, φαινομενικά μικρών αλλά ουσιαστικά μεγάλων.
*Η Μαριάνθη Δ. Καφετζή - Ραυτοπούλου, είναι Oικονομολόγος MBA, Υποψήφια Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στον Βόρειο Τομέα της Β΄ περιφέρειας Αθηνών
