Φώφη Γιωτάκη

Φυσικά και υπάρχουν «σταθερές» στην περιήγηση, αλλά αυτές που εντοπίζονται, απέχουν κατά πολύ από τους στόχους των κομμάτων, που βλέπουν να προστίθενται «παίκτες» στο γενικότερο «παιχνίδι» και να δίνουν μάχη πρώτα και κύρια με τον κακό τους εαυτό. Τα γεγονότα είναι άλλωστε τόσο πολλά και κοφτερά, διαδέχεται το ένα το άλλο με μεγάλη ταχύτητα, δίνοντας κάθε φορά την αίσθηση ότι θα κυριαρχεί και στον επόμενο τόνο. Η χρονιά ξεκίνησε με την τραγωδία των Τεμπών και τα ογκώδη συλλαλητήρια στις μεγάλες πόλεις της χώρας και φαίνεται ότι θα κλείσει με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και το αποτύπωμα των αγροτικών κινητοποιήσεων με φόντο την έλευση των γιορτών.

Στο ενδιάμεσο η κυβέρνηση πόνταρε στο αποτύπωμα της οικονομίας, είδε τον Κυριάκο Πιερρακάκη να εκλέγεται πρόεδρος του Eurogroup, εκτίμησε ότι πολλές μάχες της καθημερινότητας κερδίζονται με μεγαλύτερη άνεση και συνάντησε σφοδρές επιθέσεις από την αντιπολίτευση, χωρίς ωστόσο να «αποκτά» ισχυρό πολιτικό αντίπαλο προς τις εκλογές. Αν δει κανείς τις δημοσκοπήσεις ένα χρόνο πριν, θα θυμηθεί ότι και τότε η Νέα Δημοκρατία στόχευε να ανακτήσει τις 13 ποσοστιαίες μονάδες που είχε χάσει στις ευρωεκλογές χωρίς θεαματική άνοδο, ενώ το ΠΑΣΟΚ (μετά από τις εσωκομματικές κάλπες) εκτοξευόταν σε ποσοστό που κάθε άλλο παρά κατάφερε να διατηρήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ από τις διαδοχικές διασπάσεις μετρούσε αδύναμος τις απώλειές του- η Ελληνική Λύση και η Πλεύση Ελευθερίας ήταν στον προθάλαμο για να εισπράξει δημοσκοπικά οφέλη από το κύμα της οργής για τα Τέμπη. Ο Αλέξης Τσίπρας είχε παραμερίσει αλλά δεν είχε ακόμη παραιτηθεί από τη θέση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ- ούτε είχε προαναγγείλει νέο κόμμα παρουσιάζοντας την «Ιθάκη». Και το όνομα της Μαρίας Καρυστιανού δεν είχε ακόμη συνδεθεί με το σενάριο δημιουργίας νέου κόμματος.

Σε μία από τις τρεις δημοσκοπήσεις που παρουσιάστηκαν χθες, σε αυτήν της Opinion Poll για το Action24, η Νέα Δημοκρατία φτάνει στο 29,7% στην εκτίμηση ψήφου, δηαδή καταγράφει απώλεια μισής μονάδας σε σχέση με τον Νοέμβριο. Διατηρεί δηλαδή σημαντικό προβάδισμα 16,1 μονάδων έναντι του ΠΑΣΟΚ, του οποίου η «βελόνα» εξακολουθεί να μην κουνιέται (καταγράφει μάλιστα οριακή πτώση ενός δεκάτου της μονάδας) ενώ και η εικόνα του Νίκου Ανδρουλάκη παραμένει «παγωμένη», καθώς βρίσκεται στην τέταρτη θέση στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία- πίσω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη που προηγείται με 19,4 μονάδες της Ζωής Κωνσταντοπούλου που κάνει comeback μέσω της Εξεταστικής για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.

Πάνω από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ είναι και ο Κυριάκος Βελόπουλος, ενώ Ελληνική Λύση και Πλεύση Ελευθερίας εμφανίζουν τα μεγαλύτερη κέρδη σε αυτή την συγκυρία, που κυριαρχείται από την ανησυχία για την συνέχιση της ακρίβειας, με έναν στους πέντε ψηφοφόρους να εντάσσεται στην ζώνη των αναποφάσιστων. Το κόμμα Βελόπουλου είναι στην τρίτη θέση με 11,9% και άνοδο 1,2 μονάδων μέσα σε έναν μήνα, ενώ το κόμμα Κωνσταντοπούλου ανεβαίνει κατά 1,1 μονάδα. Οριακή άνοδο κατά 0,1 της μονάδας εμφανίζει η «βέβαιη» δυνητική ψήφος για ένα «κόμμα Τσίπρα» και φτάνει στο 9%, ενώ στο 3,6% είναι το αντίστοιχο ποσοστό για ένα κόμμα από τον Αντώνη Σαμαρά. Την ίδια στιγμή, η ελληνική κοινωνία εμφανίζεται διχασμένη για το κλείσιμο των δρόμων από τα αγροτικά μπλόκα: το 8,2% λέει ότι οι αγρότες έχουν ικανοποιηθεί και κακώς κλείνουν τους δρόμους, το 40,7% χαρακτηρίζει ως δίκαια τα αιτήματα αλλά διαφωνεί με το κλείσιμο δρόμων και το 47,5% λέει ότι και ότι είναι δίκαια τα αιτήματά τους και ότι μπορούν να επιλέγουν τον τρόπο διαμαρτυρίας τους. Άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ένα σημαντικό ποσοστό - το 39,7% - δηλώνει ότι αισιοδοξεί για το 2026, ενώ το 46,5% δηλώνει απαισιοδοξία.

Το 2026 θα είναι αναμφίβολα μια προεκλογική χρονιά και ιδιαίτερα απαιτητική για όλα τα κόμματα, ειδικά γι’ αυτά που μπαίνουν στα σενάρια διακυβέρνησης με συμμαχικά σχήματα. Καταρχάς η Νέα Δημοκρατία μπορεί να επικρατεί στα γκάλοπ με ασφαλές προβάδισμα έναντι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά συνεχίζει να βρίσκεται μακριά από τον διακηρυγμένο της στόχο για αυτοδυναμία τρίτη φορά. Αν καταγράψει ασφαλές προβάδισμα και στις εκλογές αλλά όχι ένα αυτοδύναμο αποτέλεσμα θα κηρύξει την έναρξη μιας νέας (σύντομης βέβαια) προεκλογικής περιόδου ή θα επιχειρήσει να συμμαχήσει κι αν «ναι» με ποιο κόμμα; Και θα δεχθεί το κόμμα στο οποίο θα απευθυνθεί με ποιο κριτήριο; Ποια θα είναι τα διλήμματα που θα κυριαρχήσουν και ποια θα πιάσουν περισσότερο τόπο στα διάφορα και διαφορετικά εκλογικά κοινά; Η κινητικότητα που παρατηρείται στα γκάλοπ θα έχει και αυτή τη φορά την ίδια βαρύτητα στη μάχη του Κέντρου;

Για το ΠΑΣΟΚ η αναμέτρηση των εθνικών εκλογών θα είναι μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή, αφού αναμένεται σκληρή μάχη με το κόμμα Τσίπρα για τη δεύτερη θέση και ενώ ο δικός του διακηρυγμένος (όχι και τόσο ρεαλιστικός με βάση τα γκάλοπ) στόχος είναι νίκη έστω και με μία ψήφο, δηλαδή νίκη στην αναμέτρηση με την πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας. Η ακούνητη βελόνα είναι στα συγκριτικά μειονεκτήματα της Χαριλάου Τρικούπη και συνεχίζει να κρατά στα μάτια των ψηφοφόρων χαμηλά τις προβλέψεις τους σχετικά με ένα επιχειρούμενο άλμα από το ΠΑΣΟΚ. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει μπει στο παιχνίδι ως ο νέος παίκτης που «σαρώνει» και ουδείς μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια τη δυναμική των εξελίξεων στο χώρο της κεντροαριστεράς από την επανεμφάνισή του. ΠΑΣΟΚ και «Ιθάκη» θα αναμετρηθούν του τύπου «ο θάνατός σου η ζωή μου» και όποιος κερδίσει θα μπορέσει να ελπίζει στην προσέγγιση της πολιτικής ηγεμονίας του χώρου τα επόμενα χρόνια. Στο ενδιάμεσο βέβαια μπορεί να εισβάλουν και άλλοι παίκτες-παίκτριες που θα ανακατέψουν την τράπουλα, όσο και όπου μπορούν και δη στη ζώνη των αναποφάσιστων ψηφοφόρων. Εάν δε, έχουμε πάλι διπλές εθνικές εκλογές, τότε οι ανακατατάξεις στον πολιτικό χάρτη μπορεί να συνεχιστούν και μέχρι τις επόμενες ευρωεκλογές.