Η Έμα Στόουν στο Gala: «Η ζωή έχει χιούμορ, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές»

Αν υπάρχει μια ηθοποιός που μπορεί να περάσει με άνεση από την αστεία έφηβη του «Superbad» στην ονειροπόλα φιγούρα του «La La Land» και από εκεί στη χαοτική αλλά συναρπαστική Μπέλα Μπάξτερ του «Poor Things», αυτή είναι η Εμα Στόουν. Με δύο Οσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου στο ενεργητικό της -για το αγαπημένο μιούζικαλ και την μπλοκμπάστερ συνεργασία της με τον Γιώργο Λάνθιμο αντίστοιχα- η 37χρονη σταρ παραμένει αφοπλιστικά προσιτή και αποτελεί μία από τις δημοφιλέστερες παρουσίες στο Χόλιγουντ και μία από τις πιο αγαπημένες προσωπικότητες στο κοινό παγκοσμίως.

Αυτές τις μέρες, με την ταινία «Βουγονία», η μακρόχρονη συνεργασία της με τον Λάνθιμο -μία σχέση που έχει πλέον τη δική της κινηματογραφική χημεία- επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με μια ενέργεια που φωνάζει «τι στο καλό κάνουμε και γιατί το απολαμβάνω τόσο;». Ταυτόχρονα, η Στόουν ισορροπεί την οικογενειακή της ζωή με τον σύζυγό της Ντέιβ ΜακΚάρι, με τον οποίο έχουν τη δική τους εταιρεία παραγωγής, και την 4χρονη κόρη τους Λουίζ, με έναν τρόπο που την κρατάει προσγειωμένη, ώστε να μπορεί να βουτάει ξανά σε όλο αυτό το δημιουργικό χάος με χαμόγελο.




Για τη Στόουν, η πρόκληση είναι πάντα το σημείο εκκίνησης, όπως εξήγησε πρόσφατα στο «Gala» μέσω Zoom από το Λος Αντζελες. «Είναι τόσο δύσκολο να φανταστώ τον εαυτό μου να μην κάνει κάτι απαιτητικό ή που να μη με βγάζει από μια ζώνη άνεσης. Νιώθω τόσο τυχερή που μπόρεσα να παίξω αυτούς τους χαρακτήρες εδώ και… δεν ξέρω πόσα χρόνια έχουν περάσει. Σίγουρα με ελκύει αυτό. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιο συγκεκριμένο είδος, ούτε σημαίνει πως δεν μπορεί να είναι κάτι πιο απλό ή κάτι πιο διασκεδαστικό. Αλλά εγώ αυτό το θεωρώ διασκέδαση, πράγμα που δεν ξέρω τι λέει για μένα». (γέλια)

Στη «Βουγονία» υποδύεται την ισχυρή CEO μιας φαρμακευτικής εταιρείας που πέφτει θύμα απαγωγής από δύο φανατικούς συνωμοσιολόγους (Τζέσι Πλέμονς και Εϊνταν Ντέλμπις), οι οποίοι είναι πεπεισμένοι ότι πρόκειται για μια εξωγήινη που έχει σταλεί στη Γη για να εξαλείψει την ανθρωπότητα και ότι μόνο εκείνοι μπορούν να τη σταματήσουν. Με μαύρο χιούμορ και αναρχική διάθεση, η ταινία παρουσιάζει την ανεξέλεγκτη παράνοια της εποχής μας, κάτι που η Στόουν αναγνωρίζει αμέσως. «Πιστεύω πως η ταινία κάνει ένα πραγματικά ενδιαφέρον σχόλιο πάνω στις ακραίες οπτικές και στο ότι δεν έχουμε την ικανότητα να ακούμε πραγματικά ο ένας τον άλλον.

Υπάρχει μια έλλειψη λεπτότητας στις θέσεις που υποστηρίζουμε και ίσως και μια έλλειψη ενσυναίσθησης για την απέναντι πλευρά, η οποία δεν ταυτίζεται απαραίτητα με τα δικά μας πιστεύω. Νομίζω ότι χρειαζόμαστε περισσότερη ενσυναίσθηση και τη διάθεση να ακούμε και τις πεποιθήσεις των άλλων ανθρώπων».

Σημαντικό κομμάτι αποτελεί και η μοναξιά των χαρακτήρων, που τους ωθεί σε αποτρόπαιες πράξεις. «Για μένα έχει ενδιαφέρον το ότι ο καθένας ζει σε ένα πολύ απομονωμένο περιβάλλον, φυσικά σε διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές πλευρές του φάσματος. Εκείνη έχει αυτό το μεγαλοαστικό, πολυτελές σπίτι... Νομίζω ότι αυτή η μοναξιά είναι που μερικές φορές οδηγεί σε αυτή την ακραία σκέψη. Οταν δεν έχεις μια κοινότητα γύρω σου και ανθρώπους να αντικατοπτρίζουν την εμπειρία σου ή τη διαδικασία της σκέψης σου πίσω σε σένα, δημιουργούνται οι ακρότητες που βλέπουμε ανάμεσα στους δύο κόσμους».




Παρά τα σοβαρά θέματα που αγγίζει η ταινία, η Στόουν προσεγγίζει τον χαρακτήρα της με μια χιουμοριστική οξυδέρκεια, κάτι που δεν έχει εγκαταλείψει σε καμία από τις μεγάλες ερμηνείες της. Αλλωστε ξεκίνησε ως σύγχρονη κωμικός, από επιτυχίες όπως το «Superbad», το «Easy A» και το «The House Bunny» μέχρι τις εμφανίσεις στο πολυαγαπημένο της «Saturday Night Live» (που φτάνουν τον αριθμό-ρεκόρ των πέντε), είχε πάντα το ένστικτο του κωμικού timing και το χάρισμα της ατάκας. Ακόμη κι όταν οι ρόλοι της έγιναν πιο δραματικοί, ήξερε πάντα ότι το χιούμορ είναι ο πιο γρήγορος δρόμος για να αγγίξεις έναν χαρακτήρα και να κρατήσεις το κοινό κοντά σου.

«Γενικά στη μυθοπλασία, δεν μπορώ να φανταστώ κάτι που να μην έχει χιούμορ, τουλάχιστον για μένα, ακόμα και ως θεατής. Μου είναι πολύ δύσκολο να το αποφύγω, γιατί νομίζω ότι η ζωή έχει χιούμορ, ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές. Υπάρχουν στιγμές που σε κάνουν να γελάς άθελά σου ή να βιώνεις τόσα έντονα πράγματα. Οπότε ακόμα κι αν ήθελα να ξεφύγω από την κωμωδία που την έχω μέσα μου, ίσως να μην έχω αρκετό ταλέντο για να το κάνω. Απλώς μου βγαίνει. Αλλά αυτός είναι ένας λόγος που αγαπώ τόσο τις ταινίες του Γιώργου. Δεν τις βλέπω ως κωμωδίες με την ξεκαρδιστική έννοια, αλλά ως κωμωδίες για όσους τις βλέπουν μέσα από αυτό το πρίσμα».



Παρότι οι ταινίες του Λάνθιμου συχνά χαρακτηρίζονται σκοτεινές, εκείνη επιμένει πως είναι γεμάτες χιούμορ. Η συνεργασία τους, άλλωστε, βασίζεται σε μια αμοιβαία εμπιστοσύνη και σε μια κοινή κοσμοθεωρία που οδήγησε έναν Αθηναίο και μια κοπέλα από την Αριζόνα σε πρωτοφανή καλλιτεχνικά ύψη. «Ενα από τα ωραία πράγματα του να είσαι ηθοποιός είναι ότι διοχετεύεις μεγάλος μέρος της δικής σου προσωπικότητας στους ρόλους. Οχι απαραίτητα σαν κάθαρση ή σαν θεραπευτικό τρόπο, αλλά διοχετεύεις τις δικές σου ευαλωτότητες, προφανώς, καθώς αυτό είναι βασικό στοιχείο της δουλειάς. Αλλά νομίζω ότι η εμπιστοσύνη που χτίζεται πίσω από τις κάμερες και η εμπιστοσύνη που έχουμε όχι μόνο στον Γιώργο, αλλά σε όλο το συνεργείο, βοηθάει στο πόσο ανοιχτός και ευάλωτος νιώθεις προσωπικά σε τέτοιες συνθήκες. Φαντάζομαι ότι η υποκριτική είναι πάντα ένας χορός ανάμεσα στο να εμπιστεύεσαι και στο να πρέπει να είσαι κάπως σαν μια ανοιχτή πληγή».

Στη «Βουγονία», αυτή η εμπιστοσύνη γίνεται ορατή σε κάθε βλέμμα, κάθε ένταση, κάθε παράξενη, υπέροχη στιγμή. Η Εμα Στόουν, πιο ώριμη, πιο θαρραλέα και πιο παιχνιδιάρικη από ποτέ, δείχνει ξανά γιατί είναι μία από τις πιο συναρπαστικές ηθοποιούς της γενιάς της και γιατί οι συνεργασίες της με τον Λάνθιμο συνεχίζουν να χαρίζουν στο σινεμά κάτι αληθινά μοναδικό 


Φωτογραφίες: getty images/ideal image, Photo by Atsushi Nishijima/Focus Features/Atsushi Nishijima/Focus Feature