Ο σούπερ σταρ του χορού και έντεκα αστέρια του μπαλέτου από όλο τον κόσμο μάς δίνουν ραντεβού στις 10 Σεπτεμβρίου κάτω από τον Ιερό Βράχο για έναν και μόνο ιερό σκοπό. Η μυσταγωγική βραδιά «Athletes of the Gods» είναι αφιερωμένη στην ενίσχυση του Σωματείου Aurora
Συνέντευξη στον Γιώργο Παπαϊωάννου
Οσοι οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου. Ο καθένας με τη δική του αίγλη, με τις δικές του ικανότητες και τα δικά του χαρίσματα - κι ένας επικεφαλής θεός να φωτίζει με τη λάμψη της τέχνης του τον βράχο κάτω από την Ακρόπολη. Αυτή είναι, με λίγα λόγια, η αναγωγή. Εντεκα σταρ χορευτές -από τα Μπαλέτα Μπολσόι μέχρι τα Μπαλέτα του Σαν Φρανσίσκο- κι ένας σούπερ σταρ χορευτής παγκοσμίου φήμης, ο Ντανιίλ Σίμκιν, ιδρυτής του Studio Simkin, ενώνουν την αύρα που ποτίζει τόσες χιλιετίες το Ωδείο του Ηρώδη Αττικού με την αύρα στην οποία έχουν βαπτιστεί τα σώματά τους για να προσφέρουν στο όνομα της τέχνης την αέναη κίνηση των σωμάτων τους.
Και η βραδιά που το αθηναϊκό κοινό θα μυηθεί σε αυτή τη μυσταγωγική παράσταση παίρνει ακόμα μεγαλύτερη υπόσταση και γιγαντώνεται στο όνομα της προσφοράς: όλα τα καθαρά έσοδα της βραδιάς θα διατεθούν για την ενίσχυση του έργου του Σωματείου Aurora - Μαζί Ενάντια στα Αιματολογικά Νοσήματα, το οποίο στηρίζει τον αγώνα για την καταπολέμηση της λευχαιμίας, ενισχύοντας με εξοπλισμό νοσοκομεία και προσφέροντας στέγη και ψυχολογική υποστήριξη σε αιματολογικούς ασθενείς.
GALA: Πρoτού μιλήσουμε για τη βραδιά, πείτε μας, ποια είναι η εικόνα που έχετε για την Ελλάδα; ΝΤΑΝΙΙΛ ΣΙΜΚΙΝ: Η Ελλάδα είναι ένας τόπος μαγευτικής ομορφιάς και βαθιάς πολιτιστικής απήχησης. Το φως της φαίνεται να φωτίζει όχι μόνο το τοπίο, αλλά και το πνεύμα της δημιουργικότητας. Ταξιδεύοντας εκεί, πάντα με γεμίζει μια αίσθηση ιστορίας, καλλιτεχνίας και έμπνευσης - μια ατμόσφαιρα όπου ο χορός είναι ιδιαίτερα ζωντανός. Εκτός του ότι έχω δώσει παραστάσεις στην Αθήνα πολλές φορές, πρόσφατα επισκέφτηκα, για πρώτη φορά, την Τήνο για διακοπές τον Μάιο. Τόσο ξεχωριστό νησί! Με έκανε να ερωτευτώ ξανά την Ελλάδα.
G.: Η παράσταση αυτή έχει το προνόμιο να είναι μία από τις τελευταίες εκδηλώσεις που θα δούμε στον εμβληματικό Ωδείο του Ηρώδη Αττικού, προτού κλείσει για αναστήλωση για τρία ολόκληρα χρόνια. Ωστόσο, το ειδικό βάρος της είναι ότι όλα τα έσοδα θα δοθούν για έναν πολύ ειδικό σκοπό. Ποιο ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα που νιώσατε όταν σας το πρότειναν; ΝΤ.Σ.: Ενιωσα βαθιά συγκίνηση και τιμή. Το Ωδείο του Ηρώδη Αττικού είναι ένας μαγικός χώρος γεμάτος Ιστορία, «εκτεθειμένος» στον αθηναϊκό ουρανό και, παράλληλα, τόσο οικείος. Οταν έμαθα ότι τα έσοδα θα υποστήριζαν έναν τόσο ζωτικό σκοπό, δηλαδή το φιλανθρωπικό σωματείο Aurora, η συγκίνηση και η τιμή έγιναν ακόμη πιο ισχυρές. G.: Τι θα δούμε λοιπόν, το βράδυ της 10ης Σεπτεμβρίου; ΝΤ.Σ.: Η βραδιά ονομάζεται «Athletes of the Gods», εμπνευσμένη από το απόφθεγμα του Αλμπερτ Αϊνστάιν ότι «οι χορευτές είναι οι αθλητές του Θεού». Ομοίως, όπως ο χορός διευκολύνει μια βαθιά σύνδεση σώματος και νου, η βραδιά θα αντιπροσωπεύει μια βαθιά σύνδεση μεταξύ της υψηλής φυσικής κατάστασης των σωμάτων των χορευτών και της καλλιτεχνικής τους έκφρασης στη σκηνή. Θέλω να αναπαρασταθεί η διχοτομία της μορφής τέχνης μας. Για να συνεχίσουμε να επεκτείνουμε τον δυϊσμό της βραδιάς, το κοινό μπορεί να περιμένει μια παράσταση που συνδυάζει την κλασική ομορφιά με τη σύγχρονη ζωντάνια. Το πρόγραμμα θα παρουσιάσει ένα μείγμα εκφραστικών σόλο κομματιών και ποιητικών στιγμών, σχεδιασμένων να αναδείξουν τόσο την κομψότητα όσο και τον συναισθηματικό συντονισμό, όλα πλαισιωμένα από τη διαχρονική ομορφιά του αρχαίου Ωδείου το σούρουπο.
G.: Οντως, το Ωδείο προστατεύεται από τη σκιά της Ακρόπολης, όπου στους κίονες του Παρθενώνα έχουν φωτογραφηθεί θρυλικά ονόματα χορευτών όπως η Ισιδώρα Ντάνκαν το 1921 από τον Εντουαρντ Στάιχεν και η Ελιζαμπέτα Νικόλσκα το 1930 από τη διάσημη Ελληνίδα φωτογράφο Nelly’s. Από τους σύγχρονους χορευτές, εσείς με ποιους θα θέλατε να απαθανατιστείτε μαζί εκεί και γιατί; ΝΤ.Σ.: Θα ήθελα να φωτογραφηθώ με τους χορευτές με τους οποίους θα μοιραστώ τη σκηνή του Ηρώδειου το βράδυ της 10ης Σεπτεμβρίου. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι αξιοσέβαστοι συνάδελφοι αλλά και φίλοι μου στην εδώ και δεκαετίες επαγγελματική μου καριέρα και εκτιμώ ιδιαίτερα και τους ίδιους και την τέχνη τους. Δεν θα μπορούσα να ευχηθώ να είχα καλύτερη παρέα για να φωτογραφηθώ! G.: Και εάν έπρεπε να επιλέξετε ανάμεσα σε τρεις κορυφαίους χορευτές που σας έχουν επηρεάσει στον τρόπο που εξελιχθήκατε στο μπαλέτο, ποιοι θα ήταν; ΝΤ.Σ.: Θα έλεγα ότι θα ήταν ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ και ο πατέρας μου, Ντμίτρι Σίμκιν. Αν είχα την ευκαιρία, θα συνδύαζα το φυσικό χάρισμα και τη μαγνητική σκηνική παρουσία του Νουρέγιεφ, την τεχνική ικανότητα του Μπαρίσνικοφ και την εργασιακή ηθική του πατέρα μου, θα τα έριχνα σε ένα μπολ, θα τα ανακάτευα και θα αναδυόταν ο τέλειος χορευτής μπαλέτου.
G.: Η ενασχόλησή σας με το μπαλέτο μοιάζει μονόδρομος: πατέρας και μητέρα χορευτές με μεγάλη ιστορία, μεγαλύτερος αδελφός επίσης χορευτής και δάσκαλος. Υπήρχε στιγμή που σκεφτήκατε ότι ίσως θα έπρεπε να κάνετε κάτι άλλο στη ζωή σας; ΝΤ.Σ.: Ημουν πολύ τυχερός στη ζωή μου. Δεν με ανάγκασαν οι γονείς μου να ακολουθήσω το επάγγελμα αυτό. Αντιθέτως, μου δόθηκε η δυνατότητα να αποφασίσω μόνος μου. Πραγματικά, από νωρίς ως καλλιτέχνης αγαπούσα τη σκηνή και τη μαγική στιγμή της σύνδεσης με το κοινό. Αυτό συνέβη όταν ανέβηκα για πρώτη φορά στη σκηνή, σε ηλικία μόλις πέντε ετών. Παρ’ όλα αυτά, ήμουν 16 ετών όταν αποφάσισα να το κάνω επάγγελμα. Ευτυχώς, η μητέρα μου άρχισε να με εκπαιδεύει από όταν ήμουν εννέα. Μου εξήγησε ότι αν θέλω να κρατήσω ανοιχτή την επιλογή να γίνω χορευτής, πρέπει να δουλεύω καθημερινά.
G: Τι θυμάστε από την πρώτη σας επαγγελματική παράσταση; ΝΤ.Σ.: Θυμάμαι το βουητό των θεατών στην αίθουσα, τα ζεστά φώτα στο δέρμα μου και εκείνη τη στιγμή, λίγο πριν ξεκινήσει η μουσική, την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά, να παίρνω μια ανάσα και να νιώθω συνδεδεμένος με όλους στον χώρο. Θυμάμαι εκείνο το πρώτο βήμα, να νιώθω το θέατρο γύρω μου... Δεν έχει υπάρξει καμία άλλη αίσθηση τόσο ηλεκτρισμένη!
G.: Ως ιδρυτής του Studio Simkin, ποιες είναι οι τρεις συμβουλές που θα δίνατε σε έναν νέο χορευτή που θέλει να φτάσει στην κορυφή; ΝΤ.Σ.: Θα ενθάρρυνα τον νεότερο εαυτό μου να αφοσιωθεί σε ό,τι θα με έκανε μοναδικό. Γιατί να προσπαθείς να ταιριάξεις σε ένα καλούπι όταν μπορείς να δημιουργήσεις τη δική σου φωνή; Και θα με προειδοποιούσα: μη φοβάσαι να κάνεις λάθη. Συχνά, σε αυτές τις ατελείς στιγμές βρίσκεις την αυθεντικότητα και την απροσδόκητη εξέλιξη.
G: Τι θα λέγατε τώρα στον εαυτό σας να τηρήσει και τι να αποφύγει από πράγματα που ενδεχομένως δεν έπρεπε να κάνει όταν ξεκινούσατε αυτό το ταξίδι στην τέχνη; ΝΤ.Σ.: Θα του έλεγα, πρώτον, να εκπαιδεύσει την καλλιτεχνική του δεξιοτεχνία, όχι μόνο την τεχνική του. Η δεξιοτεχνία σου είναι που παρασύρει το κοινό στην τέχνη σου. Δεύτερον, θα του έλεγα να είναι περίεργος και ανοιχτός σε όλα, να αναζητάει νέους συνεργάτες, στυλ και ιδέες. Να μην αφήνει την ευκολία της συνήθειας να τον καθορίζει. Και, τρίτον, να σέβεται τη σωματική και την ψυχική του υγεία. Χωρίς αυτές, τίποτα από τα υπόλοιπα δεν μπορεί να ευδοκιμήσει. Θα του έλεγα, λοιπόν, να φροντίζει το σώμα του, την ξεκούρασή του και τον εσωτερικό του κόσμο.
G.: Και μια ερώτηση για το τέλος: τι σημαίνει ο χορός για εσάς; ΝΤ.Σ.: Ο χορός είναι η ορατή αναπνοή μας. Είναι μια γλώσσα που υπάρχει πέρα από τις λέξεις, ένας τρόπος για να συνδεθούμε, να ξεπεράσουμε τα πάντα, να νιώσουμε βαθιά και να μοιραστούμε αυτό το συναίσθημα με τους άλλους. Είναι ζωή, συναίσθημα, θαύμα - και όλα τα παραπάνω σε μια αέναη κίνηση.
