Clint Eastwood: ο καλός, ο κακός & ο σταρ
Clint Eastwood: ο καλός, ο κακός & ο σταρ

Clint Eastwood: ο καλός, ο κακός & ο σταρ

Η νέα βιογραφία του ζωντανού θρύλου του Χόλιγουντ δεν χαρίζει κάστανα - ούτε σπαγγέτι, για να είμαστε πιο ακριβείς εφόσον μιλάμε για τον απόλυτο πρωταγωνιστή των παλιών αγαπημένων γουέστερν. Οι αποκαλύψεις κάποιες στιγμές σοκάρουν.

Είναι ριψοκίνδυνο να τολμήσει κανείς να γράψει τη βιογραφία ενός εν ζωή σταρ, δίχως όχι μόνο να τον αγιοποιεί, αλλά και να αραδιάζει τα ελαττώματά του και εν μέρει να τον απομυθοποιεί. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν κινηματογραφικό θρύλο που κοντεύει να κλείσει έναν αιώνα ζωής. Αλλά, όπως πολύ σωστά εικάζουν όσοι έχουν παρακολουθήσει τα έργα και τις ημέρες του Κλιντ Ιστγουντ, του ίδιου δεν του καίγεται καρφάκι. Ο εμβληματικός σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής του Χόλιγουντ παραμένει σιωπηλός και στοχοπροσηλωμένος σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: να κερδίζει στοιχήματα, με όποιο τίμημα, μέσα από τη δουλειά του. Κι ας γράφουν ό,τι θέλουν.





Οσο οδοστρωτήρας ήταν -και είναι- στην προσωπική και την επαγγελματική του ζωή, άλλο τόσο ισοπεδωτικές και αποκαλυπτικές είναι μία προς μία οι σελίδες του βιβλίου «Clint: The Man and the Movies» του Σον Λέβι, εξερευνώντας την εντελώς ξεχωριστή προσωπικότητα του σταρ από παιδί. Ο Ιστγουντ γεννήθηκε μόλις λίγους μήνες μετά το μεγάλο κραχ του 1929 και ο πατέρας του, ο οποίος ασχολούνταν με το Χρηματιστήριο, αναγκάστηκε να μετακομίσει με την οικογένεια από το Οκλαντ αλλάζοντας συνεχώς μέρη κατοικίας για να βρει δουλειά: Σποκέιν, Σακραμέντο, Λος Αντζελες. «Πρέπει να έχω πάει σε δέκα διαφορετικά σχολεία σε δέκα χρόνια», λέει ο Ιστγουντ μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και συνεχίζει: «Εχοντας κάνει τόσες μετακομίσεις, οπότε χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να γνωρίσεις πάρα πολλούς ανθρώπους, περνάς πολύ χρόνο μόνος σου». Ωστόσο, αυτή η μοναξιά, μαζί με το ταλέντο του ως τζαζ πιανίστας, αποδείχθηκε ένα εξαιρετικά ελκυστικό στοιχείο για όσους ανθρώπους συνάντησε. Μάρτυρας αυτού, ένας φίλος του από το λύκειο, ο Φριτς Μάνες, ο οποίος μίλησε στον Λέβι για το «φυσικό χάρισμα» και τον «κρυφό μαγνητισμό» του νεαρού Κλιντ. Ο συγγραφέας, μάλιστα, δεν διστάζει να μεταφράσει τη δύναμη της μοναξιάς που βίωνε ο σταρ ως νέος με μια λέξη που κυριαρχεί στις σελίδες του βιβλίου του: ανεξαρτησία.







Μυώδης και ψηλός, είχε γυρίσει όλη την Ανατολική Ακτή κάνοντας χειρωνακτικές εργασίες, αλλά η ιδέα να ασχοληθεί με την ηθοποιία γεννήθηκε όταν υπηρετούσε τη θητεία του στον Στρατό -επιστρατεύτηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας αλλά παρέμεινε στις ΗΠΑ- και έκανε φίλους ηθοποιούς. Ενας από αυτούς ήταν και ο Ντέιβιντ Τζάνσεν, ο οποίος τον ενθάρρυνε να δοκιμάσει την τύχη του στο Χόλιγουντ. «Πρέπει να γίνεις ηθοποιός, θα μπορούσες να τα καταφέρεις γιατί ο κόσμος σε ξεχωρίζει», του είπε ένας φίλος. «Ακόμα κι όταν πηγαίνουμε σε ένα εστιατόριο, γυρίζουν και σε κοιτάζουν». Ετσι, χάρη στη σωματική του διάπλαση και την εμφάνισή του, υπέγραψε το 1954 με τη Universal και του δόθηκαν μικροί ρόλοι ενώ, παράλληλα, παρακολουθούσε μαθήματα υποκριτικής. Το συμβόλαιό του με τη Universal δεν ανανεώθηκε, έκανε απογοητευτικές οντισιόν, ενώ δέχτηκε να υποδυθεί ακόμα και αμήχανους ρόλους σε ταινίες β’ κατηγορίας. Ηταν η εποχή που η σύζυγός του, Μάγκι, την οποία είχε παντρευτεί το 1953, στήριζε το νοικοκυριό. Ωστόσο, ο ηθοποιός Τζέιμς Γκάρνερ σημείωσε: «Μπορούσες να τον κοιτάξεις και να καταλάβεις ότι θα γινόταν σταρ. Είχε μια αύρα γύρω του».





Η αρχή της φήμης και της ευημερίας ήρθε με έναν συμπρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεοπτική σειρά «Rawhide», η οποία προβλήθηκε από το 1959 έως το 1965. Η τηλεοπτική καριέρα του προκάλεσε την προσοχή ενός, άγνωστου τότε, Ιταλού σκηνοθέτη, του Σέρτζιο Λεόνε, ο οποίος σχεδίαζε να γυρίσει ένα γουέστερν ιταλικού στυλ στην Ισπανία το 1964. Γύρισαν τρία από αυτά, το ένα μετά το άλλο: «Για μια χούφτα δολάρια», «Για μερικά δολάρια παραπάνω» (στην Ελλάδα είναι γνωστό ως «Μονομαχία στο Ελ Πάσο») και «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος». Ο Ο Ιστγουντ, χάρη σε αυτή την τριλογία, έγινε διασημότητα στην Ιταλία προτού γίνει σταρ του κινηματογράφου στις ΗΠΑ. Και αυτή ήταν η αρχή της θυελλώδους εξέλιξής του, αφού άρπαξε την ευκαιρία, ίδρυσε δική του εταιρεία παραγωγής, τη Malpaso, και ισοπεδωτικά σάρωσε και σαρώνει τα πάντα εδώ και 70 χρόνια.





Επεισε τη Σόντρα Λοκ να κάνει στείρωση, αν και εκείνη είχε κάνει ξεκάθαρο πως ήθελε παιδιά

Ο Λέβι δεν διστάζει να αποκαλύψει τη μικροπρεπή, κάποιες φορές, συμπεριφορά του όσον αφορά τα επαγγελματικά του (για τα προσωπικά, θα πούμε παρακάτω). Μάλιστα, αναφέρει πως ο υπερφιλόδοξος και αδίστακτος Ιστγουντ προκάλεσε την απόλυση τουλάχιστον τεσσάρων σκηνοθετών από ταινίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε -ένας από αυτούς ήταν και ο Μπλέικ Εντουαρντς, παρακαλώ-, οι οποίοι μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις αντικαταστάθηκαν από τον ίδιο! Ο Λέβι εξετάζει προσεκτικά τις προσωπικές σχέσεις του, τόσο στην εργασία όσο και στην ιδιωτική του ζωή, και δεν διστάζει να περιγράψει λεπτομερώς τη σκληρότητά του και στους δύο τομείς, ιδίως τις αμέτρητες εξωσυζυγικές του σχέσεις. «Εχει περισσότερο ατσάλι μέσα της από ένα μαγαζί με είδη κιγκαλερίας», είπε ένας φίλος για την πολύπαθη Μάγκι. Οταν το love story τελείωνε, ο Ιστγουντ μπορούσε να γίνει άκαρδος και μοχθηρός, κάτι που έγινε καταφανές στο τέλος της σχέσης του με την ηθοποιό και σκηνοθέτιδα Σόντρα Λοκ. Και τώρα, πάρτε βαθιά ανάσα, διότι η αποκάλυψη είναι σοκαριστική: η Σόντρα Λοκ ήταν η πιο γνωστή και για μεγάλο διάστημα σύντροφός του και, σύμφωνα με την ίδια, ο Ιστγουντ την έπεισε να κάνει στείρωση, αν και εκείνη είχε κάνει ξεκάθαρο πως ήθελε παιδιά. Αυτό, βέβαια, δεν τον εμπόδισε, αργότερα, να αποκτήσει πολλά παιδιά με διαφορετικές γυναίκες. Ο Λέβι, βέβαια, αναφέρει πως ο ίδιος ο Ιστγουντ «αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι είχε οποιαδήποτε επιρροή στις αποφάσεις της σχετικά με τις “αναπαραγωγικές επιλογές της”». Για την ιστορία, να αναφέρουμε πως έχει οκτώ παιδιά από έξι γυναίκες, αν και, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο, «ο Ιστγουντ είναι ο τύπος του άνδρα για τον οποίο πρέπει να προστεθεί η φράση “απ’ όσο γνωρίζουμε” όταν αναφέρεται κανείς στα οκτώ παιδιά του από έξι γυναίκες».






Σε γενικότερο πλαίσιο, μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αναδύεται και η σκοτεινή πλευρά της προσωπικότητας του λαμπερού πρωταγωνιστή με περιστατικά της προσωπικής του ζωής που περιλαμβάνουν βία, απιστία και μικροπρεπή εκδικητικότητα. Αλλά, ας κλείσουμε με κάτι πιο ευχάριστο, τουλάχιστον για τον ίδιο τον Ιστγουντ, ο οποίος πίστεψε ότι μια πολιτική επιλογή του θα προκαλούσε το γέλιο -και επακολούθως, τον θαυμασμό- των θεατών του: ακριβώς πριν από 13 χρόνια, τέτοιες ημέρες του Αυγούστου του 2012, ο αντίπαλος του Μπαράκ Ομπάμα και υποψήφιος για την προεδρία του Λευκού Οίκου, Μιτ Ρόμνεϊ, χάρηκε όταν έμαθε ότι ο πολυβραβευμένος ηθοποιός και σκηνοθέτης Κλιντ Ιστγουντ ήταν διατεθειμένος να μιλήσει στο Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών. Κανείς, ούτε καν το επιτελείο του Ομπάμα, δεν φανταζόταν την καταστροφή που θα ακολουθούσε.









Ο τότε 82χρονος σταρ χρησιμοποίησε το εξής εύρημα στην ομιλία του: μίλησε σε μια άδεια καρέκλα, στην οποία υποτίθεται ότι καθόταν ο Μπαράκ Ομπάμα. «Λοιπόν, κύριε πρόεδρε, πώς χειρίζεσαι τις υποσχέσεις που έδωσες;» είπε στην καρέκλα προτού της επιτεθεί λεκτικά. Το εύρημα της καρέκλας είχε στόχο να βγάλει γέλιο, αλλά θεωρήθηκε ότι ήταν άκομψο και άνευ νοήματος φέρνοντας αμηχανία σε όλους. Ακόμα και ο πρώην σύμβουλος του Ρόμνεϊ, Μάικ Μέρφι, έγραψε στο Twitter: «Σημείωση: οι ηθοποιοί χρειάζονται σενάριο» ◆


afp/visualhellas.gr, getty images/ideal image
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
δειτε ολες τις ειδησεις

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ