Οι ιστορίες μυστηρίου με τον πρωτοσπαθάριο Λέοντα

Έχετε ακουστά τον πρωτοσπαθάριο Λέοντα; Αν όχι, είναι καιρός να μάθετε πως είναι ο ήρωας των «βυζαντινών ιστοριών μυστηρίου» που «στήνει» ο καθηγητής Παναγιώτης Αγαπητός (διδάσκει από το 1992 Βυζαντινή Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου). Ο πρωτοσπαθάριος Λέοντας έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του στο βιβλίο του Αγαπητού Εβένινο Λαούτο που κυκλοφόρησε το 2003 από τις εκδόσεις Άγρα ( το βιβλίο εξαντλήθηκε και επανακυκλοφορεί από τον εκδότη). Μάλιστα, ο Αγαπητός έχει ήδη συμπληρώσει μια τριλογία με φόντο το Βυζάντιο (Ο χάλκινος οφθαλμός που κυκλοφόρησε το 2006 και το Μέδουσα από σμάλτο που κυκλοφόρησε το 2009), ενώ ετοιμάζει και άλλα δύο βιβλία με τα οποία θα ολοκληρωθεί «η πενταλογία του ήρωα αυτού στα χρόνια της Εικονομαχίας» όπως διαβάζουμε σχετικά στο blog των εκδόσεων.

Αλλά, ας επιστρέψουμε στον πρώτο τόμο της τριλογίας που μόλις κυκλοφόρησε και πάλι. Αρχή με ένα μικρό απόσπασμα: «Τρεις ημίγυμνοι άντρες ήταν παλουκωμένοι πάνω σε μυτερούς πασσάλους που στηρίζονταν στις φαρδιές σανίδες μιας ξύλινης εξέδρας. Τα τεντωμένα χέρια τους είχαν δεθεί σε οριζόντιες δοκούς που σχημάτιζαν έναν σταυρό με κάθε πάσσαλο, τα κουρεμένα κεφάλια τους είχαν τραβηχτεί προς τα πίσω με ένα σκοινί. Στο άρρωστο φως του ήλιου τα διαστρεβλωμένα μέλη και τα παραμορφωμένα τους πρόσωπα ήταν ακίνητα. Ξεραμένα αίματα και περιττώματα κάλυπταν τους πασσάλους και τις σανίδες. Άλλα δύο αντρικά σώματα με κομμένα τα χέρια από τους αγκώνες και ξεκοιλιασμένα τα σπλάχνα, βρίσκονταν πεταμένα στη βάση της εξέδρας. Ένα σμήνος κοράκια είχε καθίσει πάνω στους δοκούς…»

Στο blog των εκδόσεως Αγρα διαβάζουμε για το Εβένινο Λαούτο: «Το πρώτο μισό του 9ου αιώνα η έριδα της Εικονομαχίας έχει διχάσει για δεύτερη φορά τη βυζαντινή κοινωνία, ενώ οι συνεχείς επιδρομές των Αράβων στη Μικρά Ασία έχουν αποσταθεροποιήσει το κράτος.

Μάιος του 832 : Ο αυτοκράτορας στέλνει τον πρωτοσπαθάριο Λέοντα επικεφαλής μιας πρεσβείας στον χαλίφη της Βαγδάτης για να διαπραγματευθεί ειρήνη στην Ανατολή. Ο πρεσβευτής και η συνοδεία του φτάνουν στην Καισάρεια της Καππαδοκίας, τελευταίο σταθμό πριν από τα σύνορα. Κάτω από την ήρεμη επιφάνεια, τα πράγματα βρίσκονται σε αναβρασμό. Άραβες κατάσκοποι προετοιμάζουν μια εξέγερση, καλόγεροι υποθάλπουν την αίρεση της Εικονολατρίας, σωματέμποροι κλέβουν νεαρές γυναίκες για τα σκλαβοπάζαρα της Συρίας. Ο στρατιωτικός διοικητής φαίνεται πως έχει χάσει τον έλεγχο της πόλης. Ο αποτρόπαιος φόνος της δεκατριάχρονης κόρης του δικαστή έξω από τα τείχη τον αναγκάζει να ζητήσει τη βοήθεια του πρεσβευτή.

Ο πρωτοσπαθάριος Λέων ζούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή την ήσυχη ζωή ενός κρατικού αξιωματούχου. Ανύπαντρος, λίγο απόμακρος, διαβάζει ερωτικά μυθιστορήματα και παίζει μουσική με εβένινο λαούτο. Τώρα, ανάμεσα στους στρατώνες, τα καπηλειά και τα πορνεία της Καισάρειας, πρέπει να λύσει πρωτόγνωρα γι' αυτόν εγκλήματα και βρίσκεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του και το παρελθόν του.

Η έκδοση περιλαμβάνει επιλογικό σημείωμα για το ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η πλοκή του μυθιστορήματος, και γλωσσάρι όπου ερμηνεύονται τεχνικοί, γεωγραφικοί και άλλοι βυζαντινοί όροι της εποχής».

Ο Παναγιώτης Αγαπητός – σύμφωνα με το βιογραφικό του που βρήκα αναρτημένο στο blog των εκδόσεων Άγρα- γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε Βυζαντινολογία και Μουσικολογία στο Μόναχο και, στη συνέχεια, Βυζαντινή Φιλολογία στη Βοστόνη. Από το 1992 διδάσκει Βυζαντινή Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου.

Έχει δημοσιεύσει δύο μονογραφίες για τα βυζαντινά ερωτικά μυθιστορήματα, την κριτική έκδοση του δημώδους μυθιστορήματος Λίβιστρος και Ροδάμνη, όπως και σειρά άρθρων σχετικά με ερμηνευτικές προσεγγίσεις της βυζαντινής λογοτεχνίας, τη θεωρία της ρητορικής και τα λογοτεχνικά είδη στο Βυζάντιο, την ιστορία των χειρογράφων και τα προβλήματα κριτικής έκδοσης των μεσαιωνικών ελληνικών κειμένων. Στις Εκδόσεις Άγρα, εκτός από την βυζαντινή τριλογία μυστηρίου, έχει κυκλοφορήσει το 2006 ο τόμος Εικών και λόγος – Έξι βυζαντικές περιγραφές έργων τέχνης σε πεζό και ποιητικό λόγο (εισαγωγή Εύης Μήτση, Παναγιώτη Αγαπητού – μετάφραση και σχόλια Martin Hinterberger, Παναγιώτη Αγαπητού) καθώς και η σύντομη μελέτη του με τίτλο Η ερωτική διήγηση στα μεσαιωνικά χρόνια. Περσία – Βυζάντιο – Φραγκία ( 2008).