15 ηθοποιοί της Ομάδας Θεάτρου «δήλος» ερμηνεύουν σε μια μουσικοθεατρική παράσταση το "Τενεκεδένιο ταμπούρλο", το βραβευμένο μυθιστόρημα του συγγραφέα Γκύντερ Γκρας για πρώτη φορά στην Ελλάδα επί σκηνής
Σπύρος Ιωάννου
Ο Άρης Αντωνόπουλος, η Αναστασία Δένδια, η Γεωργία Ζάχου, ο Γιώργος Κορομπίλης, η Στέλλα Παπακωνσταντίνου, ο Γιώργης Παρταλίδης, ο Νίκος Σαμουρίδης, ο Νίκος Σιγάλας, ο Γιάννης Σίμος, η Κατερίνα Σκυλογιάννη, η Έλλη Στεργίου, ο Δημήτρης Τσίκλης, η Θεώνη Τσούρμα, η Χριστιάνα Χατζηπιέρα και η Άλκηστις Χριστοπούλου είναι οι 15 ηθοποιοί της ομάδας θεάτρου «δήλος», οι οποίοι υπό την σκηνοθετική επιμέλεια της Δήμητρας Χατούπη θα βρεθούν στη σκηνή του Θεάτρου Σημείο.
Ο εταιρικός θίασος παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την αλληγορική ιστορία του "Τενεκεδένιου ταμπούρλου" – το μυθιστόρημα του συγγραφέα Γκύντερ Γκρας σε διασκευή του Αντώνη Γαλέου και πρωτότυπη μουσική του Χρήστου Θεοδώρου μέχρι τις 19 Φεβρουαρίου.
Πριν αναφερθώ στο έργο, θα ήθελα να κάνω τις απαραίτητες συστάσεις: «Η ομάδα θεάτρου «δήλος», δημιουργήθηκε το 2014 από τους απόφοιτους του έτους της σχολής «δήλος», σε συνεργασία με τη σχολή. Στόχος της ομάδας είναι η συνεχής παρουσία στο θεατρικό γίγνεσθαι της πόλης με παραστάσεις σε γνωστά θέατρα της Αθήνας και όχι μόνο» διαβάζω στην σελίδα της σχολής στο διαδίκτυο.
Το 1959, ο συγγραφέας Γκύντερ Γκρας κυκλοφόρησε το πρώτο μυθιστόρημα της "Τριλογίας του Ντάντσιχ", το "Τενεκεδένιο ταμπούρλο". Ακολούθησαν το 1961 το “Γάτα και Ποντίκι” και το 1963 το ”Σκυλίσια μέρα”.
Κλείσιμο
Το πρώτο εκ των τριών βιβλίων έμελλε να αποτελέσει ένα έργο κακής κριτικής προς το πρόσωπο του δημιουργού του στο εσωτερικό της Γερμανίας καθώς χαρακτηρίστηκε ως βλάσφημο, ανήθικο και πορνό. Ενώ στη Γερμανία υπήρξε αντικείμενο έντονων αντιδράσεων, στο εξωτερικό ξεσήκωνε τον ενθουσιασμό κριτικής και κοινού.
Αφορμή δεν ήταν κάτι άλλο από το ίδιο το περιεχόμενο της ιστορίας του - τη ζωή και την ιστορία του Όσκαρ Ματσεράτ, ο οποίος καταλήγει στο ψυχιατρείο και αποφασίζει με τη βοήθεια του τυμπάνου του να ανακαλέσει στη μνήμη τη ζωή του, μια ζωή άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της Γερμανίας στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα.
Όπως διαβάζω στο σχετικό ενημερωτικό δελτίο, παραθέτω συνοπτικά την ιστορία του έργου: «Το έργο εκτυλίσσεται την περίοδο της ανόδου του Ναζισμού στην Ευρώπη, και παρακολουθεί τον Όσκαρ, ο οποίος από απέχθεια για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει, στα όγδοα του γενέθλια αποφασίζει να σταματήσει να μεγαλώνει. Σε σώμα οκτάχρονου παιδιού, ο Όσκαρ παίζει διαρκώς με το ταμπούρλο του, θρυμματίζει γυαλιά με την φωνή του, το σκάει από το σπίτι, χάνει δικούς του ανθρώπους, τρυπώνει σε ένα τσίρκο, συναναστρέφεται με νάνους, μουσικούς και κυνηγούς σπουργιτιών, ερωτεύεται και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Άραγε θα πάρει ποτέ την απόφαση να μεγαλώσει; Άραγε η κοινωνία θα σταματήσει να εθελοτυφλεί και θα αναλάβει τις ευθύνες της; Και τι σημαίνει να είσαι παιδί σε μια κοινωνία που καταρρέει;»
«Το Τενεκεδένιο Ταμπούρλο» μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1979 από το σκηνοθέτη Φόλκερ Σλέντορφ και απέσπασε το Oscar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας και τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών, ενώ το 1999 ο Γκύντερ Γκρας τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
