Διεθνής διάκριση για το Νίκο Ξυδάκη
Διεθνής διάκριση για το Νίκο Ξυδάκη
Βραβείο για το καλύτερο soundtrack στο Otranto Film Fund Festival της Ιταλίας
UPD:
Ο Νίκος Ξυδάκης έχει αφήσει αποτύπωμα στη μουσική κινηματογράφου και θεάτρου. Ποιος δεν θυμάται τη «Μανία» του Γιώργου Πανουσόπουλου, όπου η Ελευθερία Αρβανιτάκη τραγούδησε «στην αρχή του τραγουδιού» ή «Στα πρόσωπα της Ανατολής κοιμάται ο χρόνος» του Νίκου Αναγνωστόπουλου; Είναι όμως η ταινία «Ιερόσυλοι» της Μάρσας Μακρή που ήταν η αφορμή για τη βράβευση του Έλληνα συνθέτη με το βραβείο «Best soundtrack» στο Otranto Film Fund Festival της Ιταλίας.
Πρόκειται για μία καφκική, όσο και χιουμοριστική, καταγραφή της σύγχρονης Μεταπολιτευτικής ιστορίας της Ελλάδας, με πρωταγωνιστές την Λουκία Μιχαλοπούλου και τον Blein Reininger, σε σκηνοθεσία της Μάρσας Μακρή, η οποία έχει ήδη στις αποσκευές της τη συμμετοχή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών (2003).
Στην ταινία, η μουσική του Νίκου Ξυδάκη «συμπληρώνει στοιχεία στην αφήγηση, όχι απαραίτητα συναισθητικά, όσο περισσότερο ενισχύοντας τον αισθητικό καμβά της αφήγησης», αναφέρει η σκηνοθέτις. «Στην περίπτωσή μας ήθελα να πάω all the way που λένε με την μουσική, να υπάρχει η μουσική σαν ακόμη εφάμιλλο στοιχείο όσων συνθέτουν την κινηματογραφική γλώσσα και όχι σαν υπόκρουση. Και όπως η ταινία απαρτίζεται από σκηνές en-bloque, οι οποίες είναι αυτόνομες και απροσδόκητες χωρίς να διαταράζουν την ροή της αφήγησης, έτσι και η μουσική του Νίκου ακολουθεί με τον ίδιο τρόπο. Κάθε σκηνή έχει το δικό της ήχο, το δικό της χρώμα, το δικό της φως. Η σύνθεση στέκεται παράλληλα στην εικόνα, δεν υποβοηθά, δεν υπονοεί, δεν "ακομπανιάρει" να το πούμε», υπογραμμίζει στη συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη από το «Κουτί της Πανδώρας».
Το σκεπτικό της επιτροπής για τη βράβευση του Νίκου Ξυδάκη, άλλωστε όπως γλαφυρά περιγράφει τη σύνθεση κι εκτέλεση ως «την τέλεια χρήση «πάθους» σε κάθε στιγμή συναισθηματικής φόρτισης στην ταινία».
Πρόκειται για μία καφκική, όσο και χιουμοριστική, καταγραφή της σύγχρονης Μεταπολιτευτικής ιστορίας της Ελλάδας, με πρωταγωνιστές την Λουκία Μιχαλοπούλου και τον Blein Reininger, σε σκηνοθεσία της Μάρσας Μακρή, η οποία έχει ήδη στις αποσκευές της τη συμμετοχή στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών (2003).
Στην ταινία, η μουσική του Νίκου Ξυδάκη «συμπληρώνει στοιχεία στην αφήγηση, όχι απαραίτητα συναισθητικά, όσο περισσότερο ενισχύοντας τον αισθητικό καμβά της αφήγησης», αναφέρει η σκηνοθέτις. «Στην περίπτωσή μας ήθελα να πάω all the way που λένε με την μουσική, να υπάρχει η μουσική σαν ακόμη εφάμιλλο στοιχείο όσων συνθέτουν την κινηματογραφική γλώσσα και όχι σαν υπόκρουση. Και όπως η ταινία απαρτίζεται από σκηνές en-bloque, οι οποίες είναι αυτόνομες και απροσδόκητες χωρίς να διαταράζουν την ροή της αφήγησης, έτσι και η μουσική του Νίκου ακολουθεί με τον ίδιο τρόπο. Κάθε σκηνή έχει το δικό της ήχο, το δικό της χρώμα, το δικό της φως. Η σύνθεση στέκεται παράλληλα στην εικόνα, δεν υποβοηθά, δεν υπονοεί, δεν "ακομπανιάρει" να το πούμε», υπογραμμίζει στη συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη από το «Κουτί της Πανδώρας».
Το σκεπτικό της επιτροπής για τη βράβευση του Νίκου Ξυδάκη, άλλωστε όπως γλαφυρά περιγράφει τη σύνθεση κι εκτέλεση ως «την τέλεια χρήση «πάθους» σε κάθε στιγμή συναισθηματικής φόρτισης στην ταινία».
UPD:
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα