Τα 20χρόνια ενός θεάτρου

Μια επέτειος – μια έκδοση. Ένα θέατρο της Αθήνας – μακριά από το κέντρο της πόλης – «έκλεισε» την πρώτη 20ετία της ζωή του. Πρόκειται για τα 20 χρόνια από την ίδρυση και λειτουργία του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Μια επέτειος που γιορτάσθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: Την παρουσίαση μιας έκδοσης. Μιας επετειακής έκδοσης με τίτλο «20 χρόνια Θέατρο του Νέου Κόσμου - 1997-2017». Πρόκειται για έναν πολυσέλιδο τόμο - λεύκωμα, μια «πράξη μνήμης» όπως ανέφερε ο ιδρυτής του Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, που αποτυπώνει και συνοψίζει –όσο είναι δυνατό για την εφήμερη τέχνη του θεάτρου– τα 20 χρόνια της παρουσίας του στα θεατρικά πράγματα της χώρας.



Για την έκδοση αυτού του τόμου σε ένα κείμενο του ίδιου του ιδρυτή που σήμερα είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου διαβάζουμε: «Το Θέατρο του Νέου Κόσμου δημιουργήθηκε πριν από 20 χρόνια ως προσωπική μου ανάγκη για έκφραση θεατρική, αλλά όχι μοναχική. Δεκάδες θεατρικά σχήματα κι εκατοντάδες συνεργάτες συναντηθήκαμε εκεί μέσα και ανεβάσαμε παραστάσεις, που αναζήτησαν και πολλές φορές βρήκαν το δρόμο τους προς το κοινό.

Είναι το θεατρικό μου σπίτι, που μου δίνει πλέον τη δυνατότητα να επιστρέφω όποτε θέλω να ανεβάσω τα έργα που επιθυμώ και να βρίσκομαι ανάμεσα στους ανθρώπους χάρη στους οποίους διατηρείται αυτή η τόσο ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που πιστεύω ότι χαρακτηρίζει το Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Αυτό το θέατρο το ξεκίνησα μαζί με την Κοραλία Σωτηριάδου, και από την αρχή είναι μαζί μας η Μαρία Παπαλέξη και η Ντίνα Παύλη. Εδώ μέσα μεγάλωσε και ο γιος μας, ο Μίλτος Σωτηριάδης, και ήταν ίσως φυσικό επακόλουθο να περάσει στα δικά του χέρια η διεύθυνση του θεάτρου.

Ξεφυλλίζοντας τα προγράμματα των παραστάσεων από όλα αυτά τα χρόνια, με πλημμύρισαν αισθήματα ευγνωμοσύνης για τους εργαζόμενους πρώτα απ’ όλα που πέρασαν κι έζησαν μέσα σ’ αυτόν το χώρο˙ για τους ηθοποιούς που συναντηθήκαμε εδώ μέσα, και για τα αισθήματά μας κάθε φορά που ξανασυναντιόμαστε για κάποια παράσταση. Μα και για όσους χώρισαν οι δρόμοι μας. Ευγνωμοσύνη νιώθω και για τους φίλους, που μας έχουν στηρίξει σταθερά ή περιστασιακά με πολλούς τρόπους, αλλά και για τους θεατές που μας εμπιστεύονται: μεγάλη ευθύνη το να διατηρείται ζωντανή αυτή η σχέση. 

Όλος αυτός ο κόσμος έχει αφήσει το αποτύπωμά του σ’ αυτόν το χώρο, που θέλουμε να έχει μνήμη και χαρακτήρα ανθρώπινο και φιλικό. Το αποτύπωμά τους έχουν αφήσει και οι φίλοι που δεν είναι πια ανάμεσά μας. Τους μνημονεύουμε μέσα στο βιβλίο, κι εδώ θα ήθελα να αναφέρω δύο μόνο απ’ αυτούς: την Αγγέλα Κοκκόλα, που στήριξε αυτό το θέατρο από τα πρώτα του βήματα, και τον Φωκίωνα Κοπανάρη, σταθερό μας συνεργάτη μαζί με τη Ρεβέκκα Βιτάλ στις εκδόσεις του θεάτρου, που τις σφράγισε με το δικό του γούστο.

 

Το βιβλίο αυτό περιέχει με χρονολογική σειρά όλες τις παραστάσεις, με τους συντελεστές της η καθεμιά, που ανέβηκαν στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, από τη δημιουργία του το 1997 ως το καλοκαίρι του 2017, παραγωγές δικές μας ή συμπαραγωγές με άλλες θεατρικές ομάδες. Αρκετές από αυτές τις παραστάσεις συνοδεύονται από φωτογραφικό υλικό και/ή κριτικές ή αποσπάσματα κριτικών. Δεν πρόκειται βέβαια για ένα βιβλίο ιστορίας του θεάτρου, αλλά για μια πράξη μνήμης, που θέλει να συναντηθεί με τις αναμνήσεις τις δικές μας και των θεατών, με τη βοήθεια των ελάχιστων που αφήνει πίσω της η εφήμερη αυτή τέχνη, κάποια κείμενα και φωτογραφίες. Θέλω να ευχαριστήσω εδώ όλους τους φωτογράφους που οι φωτογραφίες τους κοσμούν τις σελίδες αυτού του τόμου, και ιδιαίτερα τον Νίκο Τασσούλα και τον Ορφέα Εμιρζά, με τους οποίους η συνεργασία μας ήταν μακρόχρονη». 

Η έκδοση του επετειακού τόμου έγινε με χορηγία της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.