Taboo: Ο Τομ Χάρντι μαινόμενος

Η Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών μετρά στις αρχές του 19ου αιώνα περισσότερα από 200 χρόνια ζωής. Υπό τη φτερούγα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, έφτασε να ελέγχει τη διοίκηση της ινδικής υποηπείρου, επέκτεινε τις δραστηριότητές της σε περιοχές όπως ο Περσικός Κόλπος, η Νοτιοανατολική και η Ανατολική Ασία και διέθετε τον δικό της στρατό και το δικό της ναυτικό. Ήταν με λίγα λόγια η πρώτη διδάξασα των πολυεθνικών επιχειρήσεων. Και… βρέθηκε στον δρόμο του Τομ Χάρντι. Ή να πούμε, καλύτερα, του Τζέιμς Κεζάια Ντιλέινι. Ποιος θα κερδίσει; Θα δούμε στο “Taboo”, τη νέα σειρά του BBC που προβάλλεται και στην Ελλάδα από την COSMOTE TV.



Η ιστορία εκτυλίσσεται στο Λονδίνο του 1814 και ξεκινά με τον Τζέιμς Κεζάια Ντιλέινι

να χρησιμοποιεί μία βάρκα και στη συνέχεια ένα άλογο (λευκό για να κάνει το κοντράστ με τη μαύρη περιβολή του) για να φτάσει εγκαίρως στην καρδιά της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, όπου πρόκειται να γίνει η κηδεία του πατέρα του. Όπου εμφανίζεται, καταφέρνει να αποσπά δύσπιστα ή τρομαγμένα βλέμματα, όχι μόνο γιατί περπατά σαν να είναι έτοιμος να σκοτώσει κάποιον με τα γυμνά του χέρια, αλλά και γιατί όλοι τον είχαν για νεκρό, μια και τα ίχνη του είχαν χαθεί εδώ και δέκα χρόνια, κάπου στην εξωτική Μαύρη Ήπειρο.

Τον ίδιο, βέβαια, δεν τον απασχολεί ιδιαίτερα αυτό. Έχει στο μυαλό του πιο μεγάλα σχέδια. Όπως το πώς θα εκδικηθεί τον θάνατο του πατέρα του. Και το πώς θα ορθώσει το ανάστημά του στην πανίσχυρη Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, η οποία εποφθαλμιά το κομμάτι γης στον Δυτικό Καναδά που του κληροδότησε ο πατέρας του. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, καθώς η Βρετανική Αυτοκρατορία βρίσκεται σε πόλεμο με τις «καταραμένες» Ηνωμένες Πολιτείες, και το Νούτκα Σάουντ (το κομμάτι γης που λέγαμε) αποτελεί μήλο της έριδος ανάμεσα στα εμπόλεμα μέρη. Και για να επιστρέψουμε στην Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, να πούμε ότι αυτός ο κολοσσός σου δίνει δύο επιλογές εάν βρεθείς μπροστά του: ασήμι ή μολύβι (μία εξευγενισμένη εκδοχή του διλήμματος που υπέβαλε ο Πάμπλο Εσκομπάρ στο “Narcos”).


Ο Στιούαρτ Στρέιντζ (Τζόναθαν Πράις) της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών δεν ανέχεται αρνητικές απαντήσεις

Παρ’ όλα αυτά, το “Taboo” δεν είναι απλά μία ιστορία εκδίκησης ή μία ιστορία Δαβίδ εναντίον Γολιάθ, μια και οι δημιουργοί του προσθέτουν πολλά ακόμα στοιχεία. Το υπερφυσικό έχει τον δικό του ρόλο, αν και στην αρχή βλέπουμε μόνο ψήγματα αυτού. Σκηνικά και κοστούμια είναι προσεγμένα στην παραμικρή λεπτομέρεια, αναπαράγοντας ένα Λονδίνο του 19ου αιώνα όπως θα μπορούσαμε να το φανταστούμε όταν διαβάζαμε για τη βιομηχανική επανάσταση, την ταχεία συγκέντρωση του πληθυσμού στις πόλεις και την απόλυτη εξαθλίωση μέσα στην οποία ζούσαν τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα στα αστικά κέντρα.

Ιδιαίτερα έντονη είναι η αντιπαράθεση μεταξύ των βρόμικων δρόμων της πόλης και του «αρχηγείου» της Εταιρείας Ανατολικής Ινδίας που επιδεικνύει τον αμύθητο πλούτο του οργανισμού μέσα σε τέσσερις τοίχους. Εκεί δεσπόζουν ένα τζάκι από μάρμαρο, πίνακες με επίχρυσες κορνίζες, ασημένιες τσαγέρες και πορσελάνινες κούπες (για να μη πούμε για την μπαρόκ διακόσμηση των δωματίων του Πρίγκιπα-Αντιβασιλέα, με τη βαλσαμωμένη ζέβρα). Είναι σαν να έχεις μπει σε μία μηχανή του χρόνου και να έχεις ταξιδέψει δύο αιώνες πριν.


Ο Πρίγκιπας-Αντιβασιλέας (Μαρκ Γκάτις) στο... λιτό δωμάτιό του

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα, ωστόσο, της σειράς δεν είναι άλλο από τον κύριο Τομ Χάρντι. Δεν θυμάμαι κάποια κακή ερμηνεία από τον Άγγλο ηθοποιό - και στη μικρή οθόνη συνεχίζει το επιτυχημένο σερί του. Ο τρόπος που χρησιμοποιεί τη φωνή του -είτε σε δομημένες προτάσεις είτε απλά σε βρυχηθμούς-, αλλά και οι μορφασμοί του, ακόμα και η χρήση της γλώσσας του σώματος, αναδεικνύουν έναν επικίνδυνο, οργισμένο Τζέιμς, που είναι προσηλωμένος στους στόχους του.

Και επειδή το χάρισμά του είναι κοινό μυστικό, η κάμερα είναι, θαρρείς, συνέχεια πάνω του. Βλέπουμε τον Χάρντι σε κάθε πιθανή λήψη: με ζουμ στο πρόσωπό του ή όχι, προφίλ, ανφάς, από πίσω, μόνο του, ανάμεσα σε κόσμο, με το ψηλό μαύρο καπέλο του (στο οποίο δείχνει τόση αδυναμία) ή σχεδόν όπως τον γέννησε η μάνα του - ο ίδιος δήλωσε στο BBC ότι γύρισε μία σκηνή όπου ήταν εντελώς γυμνός, όμως τελικά δεν πέρασε από το μοντάζ. Κάπως έτσι οδηγούμαστε ορισμένες φορές σε υπερβολές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι σκηνές που ο Τζέιμς περπατά φορώντας ένα μαύρο παλτό και το περιβόητο καπέλο, έχοντας ανασηκωμένους τους ώμους του και το φουσκωμένο εγώ του, που αρμόζουν περισσότερο σε επίδειξη σε πασαρέλα - η τσατίλα θα φορεθεί πολύ φέτος. Όμως αυτές είναι μικρές παρενθέσεις που δεν ενοχλούν.


Η Ζίλφα (Ούνα Τσάπλιν) μοιράζεται ένα ένοχο μυστικό με τον αδελφό της, Τζέιμς

Όπως και να έχει, η εστίαση στον Χάρντι είναι λίγο άδικη προς το υπόλοιπο καστ, το οποίο περιέχει πρώτης τάξης ηθοποιούς. Πρώτος από όλους ξεχωρίζει ο Τζόναθαν Πράις, ο οποίος υποδύεται τον αδίστακτο επικεφαλής της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, Στιούαρτ Στρέιντζ. Η σκηνή την οποία μοιράζεται ο ήρωάς του με τον Τζέιμς είναι ίσως η καλύτερη στιγμή της πρεμιέρας. Η Ούνα Τσάπλιν υποδύεται την αδελφή του Τζέιμς, Ζίλφα, ένα φαινομενικά εύθραυστο πλάσμα που μοιράζεται ένα ένοχο μυστικό με τον αδελφό της. Πρόκειται, μάλιστα, για τη γυναίκα με τον περισσότερο τηλεοπτικό χρόνο (όχι ότι η σειρά έχει πολλές γυναίκες στο καστ).

Ξεχωρίζουν επίσης ο υπηρέτης του νοικοκυριού των Ντιλέινι, ο στοργικός Μπρέις (Ντέιβιντ Χέιμαν), με τη… δωρική, κοφτή σκοτσέζικη προφορά του, καθώς και ο λωποδύτης Άττικους (Στίβεν Γκράχαμ) και ο κατάσκοπος των Αμερικανών, Ντάμπαρτον (Μάικλ Κέλι). Ενδιαφέρον φρούτο είναι και ο Πρίγκιπας-Αντιβασιλέας Γεώργιος (Μαρκ Γκάτις), ο οποίος μοιάζει περισσότερο με καρικατούρα ηγέτη και φέρνει στον νου το “Blackadder”, όπου τον υποδύθηκε ο Χιου Λόρι.



Ο Τομ Χάρντι δεν περιορίστηκε στον ρόλο του μπροστά στην κάμερα. Συνεργάστηκε με τον πατέρα του, Τσιπς Χάρντι, στη δημιουργία της σειράς, κάνοντάς τη οικογενειακή υπόθεση. Την τριάδα των δημιουργών συμπληρώνει ο Στίβεν Νάιτ, ο οποίος έχει συνεργαστεί με τον Τομ σε ένα άλλο τηλεοπτικό πρότζεκτ, το “Peaky blinder” -επίσης σειρά εποχής-, αλλά και στο κινηματογραφικό «Σε λάθος χρόνο». Ακόμη, στα ονόματα των παραγωγών ξεχωρίζει αυτό του Ρίντλεϊ Σκοτ.

Παρά το hype, θα χρειαστεί να δώσεις κάποιον χρόνο και λίγη υπομονή στο “Taboo”. Η αφήγησή του είναι σαν ένα βραδύκαυστο φυτίλι. Στα πρώτα επεισόδια εξελίσσεται χαλαρά συστήνοντάς μας χαρακτήρες και λέγοντάς μας πόσο επικίνδυνος ή πόσο τρελός είναι ο Τζέιμς μέσα από τα χείλη τρίτων. Όλα αυτά δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες για τη συνέχεια, μια και το φυτίλι όταν φτάσει στο τέλος του είτε θα προκαλέσει μία θεαματική έκρηξη είτε θα σβήσει αθόρυβα. Μάλλον οδηγούμαστε προς την πρώτη εκδοχή. Πάντως σε καμία περίπτωση μέχρι στιγμής δεν θα δικαιολογούσα τη βαθμολογία 9,3 που συγκεντρώνει το “Taboo” στο IMDB. Ίσως μία βαθμολογία με μία μονάδα πιο κάτω θα ήταν πιο ακριβής.