Τα fractals και η μουσική

Tο Klangforum Wien υπηρετεί ένα καλλιτεχνικό όραμα, με μια ιδιαίτερη προσέγγιση στη μουσική που επιχειρεί να επαναφέρει την αίσθηση του επίκαιρου και σημαντικού, η οποία έμοιαζε να έχει σταδιακά απολεσθεί στη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα. Το πρόγραμμα της συναυλίας που παρουσιάζεται στις 12 Ιανουαρίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση περιλαμβάνει πρόσφατα έργα συνθετών από διάφορες χώρες, με διακριτή αισθητική προσέγγιση. Από τα fractals έως καθαρές μουσικές μορφές, από τη γενιά των beat έως τα ηχητικά τελετουργικά ταξίδια, το Klangforum Wien έρχεται να μας εντυπωσιάσει.  

Τρεις γραμμές διερεύνησης συνυφαίνονται στο έργο του Alberto Posadas (γενν. 1967), Tratado dello inasible (2013): οι λεπτομερείς καμπύλες της θεωρίας των fractals, οι μικροσκοπικές ηχητικές διαφοροποιήσεις των μουσικών οργάνων και οι σχέσεις της μουσικής με την αρχιτεκτονική και τη ζωγραφική.

O Beat Furrer (γενν. 1954) συνθέτει μουσική που διερευνά καθαρές, αφαιρετικές μορφές. Διατηρώντας στο ελάχιστο συμβολισμούς και εξωμουσικά νοήματα, επικεντρώνεται στις χειρονομίες. Στο “Linea dell’orizzonte” (2012), αυτές είναι διαστρεβλωμένες σκιαγραφήσεις τους. Ο ιταλικός τίτλος αφήνει ανοιχτό ένα πεδίο ερμηνειών.



Από την άλλη πλευρά, στο έργο του Μιχάλη Λαπιδάκη (γενν. 1960), με τον τίτλο “Howl” (2011), ένα οργανικό σύνολο που έλκει τη καταγωγή του τόσο από την τζαζ, όσο και από τις «δημοφιλείς» μουσικές συνδιαλέγεται με την ηχογραφημένη φωνή του Allen Ginsberg, που απαγγέλλει ίσως το πιο εμβληματικό ποίημα της γενιάς των beat.

Τέλος, η μουσική του Pierluigi Billone (γενν. 1960) αποτυπώνει ένα ιδιαίτερο ηχητικό-τελετουργικό ταξίδι στις εκφραστικές δυνατότητες των οργάνων. “Στο Ebe und anders” (2014), η τρομπέτα και το τρομπόνι ενσωματώνονται σε ένα σολιστικό υπερόργανο. Στη γραφή του συνδιαλέγονται οι πειραματικές τεχνικές με απόηχους της τζαζ.

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107, Αθήνα
Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017 και ώρα 20:30.
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 900 5800