Δημήτρης Δανίκας

Μαθαίνω λοιπόν. Ο πρώτος με πεντακόσια ευρώ. Μηνιαίως. Αν και όποτε τα εισπράξει. Ο δεύτερος με αναστολή. Περίπου απολυμένος. Ο τρίτος «υπό δοκιμή». Θα δούμε. Ο τέταρτος με πεντακόσια ευρώ για δύο μήνες μέσα στην περίοδο της καραντίνας. Και μετά; «Μετά», μου λέει, «η συμφωνία ήταν να φύγω. Και έφυγα». Και τώρα; Τίποτα. «Ψάχνω»!

Κι άλλες περιπτώσεις. Πολλές, διαφορετικές, περιπτώσεις. Μία εξ αυτών, όπως μου έχει μεταφερθεί, αφορά στην περίπτωση εικοσάχρονου κοριτσιού των Δυτικών «προαστείων». Ε και; Ρώτησα. Απάντηση; «Βολεύτηκε». Τι εννοείς; «Εννοώ αυτό που καταλαβαίνεις». Δηλαδή; «Παίρνει μισθό γύρω στα οκτακόσια με την προυπόθεση να κάνει μικρές εξυπηρετήσεις στον παντρεμένο εργοδότη της»


Η κατάσταση αφόρητη. Κάποιος μου είπε «δεν έχει σωσμό αυτή η χώρα». Τι εννοούσε; Πως καμία πολιτική δύναμη δεν ενδιαφέρεται για τους «πληβείους». Και πρόσθεσε «σα να είμαστε αόρατοι, ανύπαρκτοι, αναλώσιμοι, ασήμαντοι»

Η ψυχολογία τους «σήμερα είμαι αύριο δεν είμαι». Σήμερα με δουλειά, αύριο χωρίς δουλειά. Κάποιος, που ρώτησα, μου είπε πως τρέμει στην ιδέα της απόλυσης, επειδή το αφεντικό του καθημερινά διαμαρτύρεται για τα έργα με τον «μεγάλο περίπατο». Και κάθε τόσο λέει «τι να κάνω, αφού κανείς δεν μπαίνει να αγοράσει θα αναγκαστώ να απολύσω». Γιοκ από πελάτες, γιοκ από προσωπικό!

Και γιατί όλοι αυτοί οι «αόρατοι» και «ανώνυμοι» δεν αξιοποιούν τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα; Και γιατί δεν προβαίνουν σε καταγγελίες; Για τρεις λόγους. Ο πρώτος επειδή δεν πιστεύουν πως κάτι θα γίνει. Ο δεύτερος επειδή σιχαίνονται τους εργατοπατέρες «το μόνο που τους νοιάζει είναι η εξουσία και τα προνόμιά τους». Και ο τρίτος επειδή φοβούνται. Φύλαγε τα ρούχα σου για να χεις τα μισά

Και η πολιτική, τα κόμματα, οι παρατάξεις; «Καλά τώρα, σώθηκες. Ολο λόγια,. Όλο υποσχέσεις. Μέχρι να αρπάξουν την ψήφο σου»

Ετσι με γυρισμένη την πλάτη στην πολιτική και τους πολιτικούς. Ούτε καν διαβάζουν. Ούτε καν ενημερώνονται. «Η πολιτική είναι σόου για τα κανάλια, τους δημοσιογράφους και για τα κόμματα». Το τελευταίο περιστατικό η χαριστική βολή. Το περιστατικό με τις ηχογραφημένες συνομιλίες Νίκου Παππά και Σάμπυ Μιωνή

«Είδες, διάβασες, ενημερώθηκες;» Ρώτησα νέο παιδί που εργάζεται ως ντελιβεράς σε σούπερ μάρκετ «Όχι δεν διάβασα, κάτι πήρε τ αυτί μου». Και ποια η γνώμη σου; «Πλάκα κάνεις; Μα έτσι γίνεται, έτσι θα γίνεται. Τίποτα δεν πρόκειται ν αλλάξει» Και τότε τον ρώτησα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας, η Αριστερά; «Εχεις ακούσει να λένε άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς; Τι αριστερά, τι δεξιά ένα και το αυτό»!

Τ ακούς; Όχι; Ε τότε όσο και να ενημερώνεσαι, όσο να διαβάζεις και όσο να σχολιάζεις, μονίμως μακριά νυχτωμένος. ΚΙ εσύ όπως πολλοί άλλοι στο δικό σου παράλληλο εικονικό σύμπαν!