GP Μονακό: Πριγκιπικές βόλτες

Ο πιο αργός αγώνας του προγράμματος διεξάγεται  (σ.σ: 15:00 απευθείας ΕΡΤ, ΟΤΕ) στο πιο γραφικό λιμάνι της Μεσογείου, το Μονακό. Ο νικητής του προηγούμενου αγώνα στην Ισπανία, Μαξ Φερστάπεν θα βρεθεί για πρώτη φορά στο κόκπιτ της Red Bull στους στενούς δρόμους του Πριγκηπάτου. Σε μια διαδρομή που σε αντίθεση με άλλες δε παίζει τόσο μεγάλο ρόλο η δύναμη της υβριδικής μηχανής όσο το καλοζυγισμένο πλαίσιο και η οδηγική ικανότητα/τόλμη. Στην Αυστριακή ομάδα φαίνεται πως διαθέτουν τα δυο τελευταία ενώ ταυτόχρονα έχουν και μια καλή παράδοση νικών στο Μονακό. Από το 2010 μέχρι σήμερα οι Ταύροι έχουν κερδίσει 3 φορές ενώ άλλες 3 έχει κερδίσει ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας, Νίκο Ρόσμπεργκ. Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να ισχυριστεί πως η σημερινή μάχη θα είναι ανάμεσα σε Red Bull και Ρόσμπεργκ. Ο Αλόνσο έχει κερδίσει δυο φορές (2006,2007) οι Μπάτον (2009), Χάμιλτον (2008) Φέτελ (2011), Ράικονεν (2005) από μια. Τελευταία φορά που κέρδισε η Ferrari στο Μονακό ήταν το 2001 με το Σουμάχερ.

Σίγουρα κομβικό ρόλο στη νίκη θα παίξει η ολοκαίνουργια γόμα της Pirelli με το μωβ σιρίτι που κάνει το αγωνιστικό της ντεμπούτο. Πρόκειται για μια πάρα πολύ μαλακή γόμα (ultrasoft) που δημιουργήθηκε από την Pirelli ειδικά για αγώνες σε λεία επιφάνεια όπως το Μονακό. Οι οδηγοί της Mercedes επέλεξαν 10 από τα 13 σετ να είναι πάρα πολύ μαλακή γόμα, το ίδιο και οι οδηγοί της Red Bull. Στη Ferrari έχουν πάρει 9 σετ πάρα πολύ μαλακής γόμας, είναι δεδομένο λοιπόν πως θα μεγιστοποιηθεί η χρήση της. Ο Φερστάπεν που έγραψε ιστορία στον προηγούμενο αγώνα οριοθέτησε το στόχο του για το Μονακό ως εξής: «Πρωτίστως πρέπει να μείνω μακριά από τις μπαριέρες».

Κλείσιμο

Ο πρίγκιπας Αλβέρτος του Μονακό συζητά με τον κάτοικο στο Πριγκιπάτο και οδηγό της Mercedes Νίκο Ρόσμπεργκ λίγο πριν την βόλτα με την Mercedes-Benz 300 SL Gullwing του 1955.

Η αυτοκινητική λέσχη του Μονακό που διοργανώνει τον αγώνα ιδρύθηκε πριν 126 χρόνια. Στις 14/4/1929 διεξήχθη το πρώτο GP Μονακό, ενώ στη σύγχρονη ιστορία της F1 που μετρά από το 1950 το φετινό GP είναι το 63ο. Το πρώτο στις 21/5 του 1950 το είχε κερδίσει ο Φάτζιο με Alfa Romeo. Το 62ο το κέρδισε ο Ρόσμπεργκ με Mercedes.




Ο Ρόσμπεργκ ήταν πέρυσι νικητής για 3η σερί χρονιά στο Μονακό.

Το πετράδι του πρωταθλήματος βρίσκεται στη Κυανή Ακτή και το κοσμοπολίτικο Μόντε Κάρλο. Παραδοσιακά η ολοκλήρωση του κινηματογραφικού φεστιβάλ των Καννών συμπίπτει με το GP στο Μονακό. Τα φώτα όλου του πλανήτη είναι στραμμένα στην περιοχή και όλοι θέλουν να δουν και να ειδωθούν. Τα δρώμενα εκτός πίστας πολλές φορές επισκιάζουν τα αγωνιστικά, το Grand Prix ξεκινάει αύριο με τις ελεύθερες δοκιμές και θα είναι ο 6ος φετινός αγώνας. Στο Μονακό κατοικούν 36 χιλιάδες άνθρωποι, οι 8 χιλιάδες είναι γηγενείς. Η συνολική έκταση του Πριγκιπάτου είναι 195 εκτάρια, τα 40 απ’ αυτά είναι κατασκευές μέσα στη θάλασσα που προστέθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια. Η διαδρομή στο Μονακό είναι μια από τις τέσσερις ιστορικές πίστες (σ.σ: Μόντσα, Σπα και Σίλβερστον οι άλλες 3) που από την πρώτη στιγμή εντάχθηκε στο καλεντάρι του πρωταθλήματος. Πολυνίκης και θρύλος στη συγκεκριμένη διαδρομή όπου ο οδηγός κάνει τη διαφορά, είναι ο αδικοχαμένος Άιρτον Σένα. Ο Βραζιλιάνος έχει κερδίσει εκεί 6 φορές η πρώτη ήταν το 1987 στο τιμόνι μιας Lotus 99T. Στη συνέχεια κέρδισε 5 φορές συνεχόμενες από το 1989 έως το 1993.

Ο Μίκαελ Σουμάχερ κέρδισε το 1994 του Σένα απόντος, ο Γερμανός έχει κερδίσει 5 φορές δυο με Benetton (1994, 1995) και τρεις με Ferrari (1997, 1999, 2001). Πέντε νίκες στους δρόμους του Πριγκιπάτου έχει επίσης ο Γκράχαμ Χιλ (1963, 1964, 1965, 1968, 1969). Ο Αλέν Προστ έπεται στη σχετική λίστα με 4 νίκες (1984, 1985, 1986, 1988).

Η διαδρομή έχει αλλάξει ελάχιστα όλα αυτά τα χρόνια μόνο η διαμόρφωση του σικέιν μετά την έξοδο του τούνελ είναι διαφορετική σήμερα. Στο πρώτο αγώνα το 1929 η μέση ωριαία ταχύτητα ήταν 84.8km/h, το 1955 ο Φάντζιο γύριζε με 110km/h, το 1964 ο Χιλ με 120km/h, το 1985 ο Αλμπορέρο με 144km/h ενώ μετά την διαμόρφωση του σικέιν ο Σουμάχερ έφτασε τα 161km/h το 2004.

Αντίστοιχα οι χρόνοι για την pole όλα αυτά τα χρόνια μεταβλήθηκαν ως εξής:

POLE POSITIONS

- 1933  Βάρζι              2’02

- 1937 Καρατσιόλα     1’47’’5

- 1972  Φιτιπάλντι       1’21’’4

- 1974  Λάουντα         1’26’’3

- 1980 Πιρονί             1’24’’813

- 1985  Σένα               1’20’’450 πριν το νέο σικέιν

- 1994 Σουμάχερ        1’18’’560 υπό το νέο σικέιν

- 2011  Φέτελ              1’13’’556 αλλαγή στη Πισίνα

Ο Σένα έχει και το ρεκόρ pole position με 5 στο Μονακό (1985, 1988, 1989, 1990, 1991).
Τα τελευταία 10 χρόνια κερδίζει ο poleman, εκτός από το 2008 που κέρδισε ο Χάμιλτον από την 3η θέση. Ο Ολιβιέ Πανίς έγραψε ιστορία το 1996 όταν κέρδισε από την 14η θέση, σ’ έναν αγώνα που τερμάτισαν μόλις 4 μονοθέσια. Φέτος συμπληρώνονται 31 χρόνια από την πρώτη νίκη της McLaren στο Πριγκιπάτο, την είχε πετύχει ο Προστ. Η βρετανική ομάδα έχει κερδίσει συνολικά 14 φορές εκεί και είναι η πιο πετυχημένη στην ιστορία του αγώνα. Βέβαια φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς ψάχνουν ακόμη το πρώτο τους βάθρο. Ακολουθεί η Ferrari με 8 νίκες.

Στους στενούς γλιστερούς δρόμους σπάνια βρίσκεται ο οδηγός με το γκάζι πατημένο τέρμα. Οπότε η μονάδα ισχύος της Mercedes δεν αρκεί για να κάνει τη διαφορά. Οι μηχανικοί ειδικά γι’ αυτόν τον αγώνα θυσιάζουν τη μέγιστη ισχύ στο βωμό της ομοιογενούς καμπύλης ροπής στις μέσες στροφές που παίζει καθοριστικό ρόλο στην έξοδο των αργών στροφών. Αεροδυναμικά οι κλίσεις στις αεροτομές είναι οι μέγιστες δυνατές, παρόλα αυτά η αεροδυναμική δεν παίζει σημαντικό ρόλο σε μια πίστα με χαμηλή μ.ω.τ. Σημαντικό ρόλο παίζει η μηχανική πρόσφυση, αυτός είναι ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος των τεχνικών. Απ’ τη μια πρέπει τα μονοθέσια να ψηλώσουν γιατί το οδόστρωμα έχει πολλές ανωμαλίες απ’ την άλλη πρέπει να μην γέρνουν – ταλαντώνονται γιατί χαλά η ισορροπία κρατήματος.



H πολυαναμενόμενη πάρα πολύ μαλακή γόμα της Pirelli, P Zero Purple με το μωβ σιρίτι θα κάνει το ντεμπούτο της στο Μονακό. Εκτός αυτής διαθέσιμες θα είναι η πολύ μαλακή γόμα P Zero Red με το κόκκινο σιρίτι και η μαλακή γόμα P Zero Yellow με το κίτρινο σιρίτι. Πρόκειται για τις τρεις πιο μαλακές γόμες στη γκάμα της Pirelli. Αυτές αποδίδουν καλά σε συνθήκες χαμηλής πρόσφυσης και χαμηλής ταχύτητας όπως αυτές που αναμένουμε στους δρόμους του Μόντε Κάρλο. Στο Πριγκιπάτο πάντοτε ζητούμενο είναι η μηχανική πρόσφυση από τα ελαστικά. Η διαδρομή έχει ελάχιστη πρόσφυση ενώ ταυτόχρονα το κράτημα στο οδόστρωμα βελτιώνεται θεαματικά κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου. Οι ομάδες χρησιμοποιούν μέγιστη κλίση στις αεροτομές ώστε να «πιέσουν» το μονοθέσιο στην πίστα όσο το δυνατόν περισσότερο. Η φθορά και η πτώση στην απόδοση λόγω υπερθέρμανσης είναι η χαμηλότερη που έχουμε μέσα στη χρονιά οπότε είναι πιθανή η στρατηγική ενός πιτ στοπ ακόμη και με τις πιο μαλακές γόμες. Στη χάραξη της τακτικής πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης του αυτοκινήτου ασφαλείας και ότι τα προσπεράσματα είναι πολύ δύσκολα. Καθώς οι ομάδες δεν έχουν ως τώρα πολλά αντιπροσωπευτικά δεδομένα από την πάρα πολύ μαλακή γόμα, οι ελεύθερες δοκιμές της Πέμπτης είναι καθοριστικές. Δεδομένου ότι η μέση ωριαία ταχύτητα είναι η χαμηλότερη της χρονιάς, η προθέρμανση των ελαστικών αποτελεί κλειδί για την μεγιστοποίηση της απόδοσής τους.




Κίτρινη, μαλακή: Είναι ασυνήθιστο αλλά πρόκειται για την πιο σκληρή γόμα που διατίθεται αυτό το Σαββατοκύριακο. Δεν επιλέχθηκαν πολλά σετ.
Κόκκινη, πολύ μαλακή: Η πιο διαδεδομένη επιλογή για τον αγώνα, είναι ικανή να διανύσει μεγάλες αποστάσεις στο Μονακό.
Μωβ, πάρα πολύ μαλακή: Επιλέχθηκε από πολλές ομάδες, είναι η σίγουρη επιλογή για τις δοκιμές και θα την δούμε και στον αγώνα.



Πέρυσι η νίκη του Ρόσμπεργκ ήρθε μ' ένα πιτ στοπ: εκκίνησε με την πολύ μαλακή γόμα και έβαλε τη μαλακή στον 37ο από τους 66 συνολικά γύρους). Η καλύτερη θέση με εναλλακτική στρατηγική: Χάμιλτον, 2ος, δυο πιτ στοπ. Οδηγούσε την κούρσα όταν μπήκε και έβαλε ένα νέο σετ πολύ μαλακής γόμας υπό το αυτοκίνητο ασφαλείας προς το τέλος του αγώνα. Μετέπειτα παραδέχτηκε πως αυτό μάλλον ήταν λάθος. Η πλειοψηφία των οδηγών πραγματοποίησε ένα πιτ στοπ, συμπεριλαμβανομένου του Σάινθ που εκκίνησε τελευταίος και τερμάτισε 10ος.

Στο Μονακό υπάρχουν κάποιες ασυνήθιστες παράμετροι. Είναι ο αγώνας με τη χαμηλότερη μέση ωριαία ταχύτητα και έχει την πιο αργή στροφή του πρωταθλήματος. Επίσης είναι ο μόνος αγώνας που δεν ολοκληρώνεται μετά το ελάχιστο των 305km που έχει θεσπίσει η FIA. Η επιφάνεια του οδοστρώματος στο Μονακό είναι η πιο λεία που απαντάται όλη τη χρονιά. Δεδομένου ότι τα σημεία διαφυγής είναι ελάχιστα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για συμβάντα που θα προκαλέσουν την εμφάνιση του αυτοκινήτου ασφαλείας και αυτό πρέπει να υπολογιστεί στις επιλογές στρατηγικής. Καθότι η φθορά των ελαστικών και η πτώση στην απόδοσή τους αποτελούν κύριο χαρακτηριστικό του Grand Prix στο Μονακό πολύ συχνά η στρατηγική ενός πιτ στοπ αποδεικνύεται αποτελεσματική. Υπάρχει νέο κέντρο ελέγχου του αγώνα μια εντυπωσιακή εγκατάσταση που πήρε μήνες για να κατασκευαστεί.



Μιλώντας σχετικά ο αγ. διευθ. της Ιταλικής εταιρείας κατασκευής ελαστικών, Πωλ Χέμπερι τόνισε μεταξύ άλλων: «Στο Μόντε Κάρλο θα εμφανιστεί για πρώτη φορά η νέα πάρα πολύ μαλακή γόμα με το μωβ σιρίτι. Προσφέρει τη μέγιστη απόδοση και τεχνολογία που έχουμε διαθέσιμη σε μια γόμα. Πολλές ομάδες επέλεξαν αρκετά σετ απ’ αυτή τη γόμα, δείχνοντας ότι δεν είναι κατάλληλη μόνο για δοκιμές αλλά και για αγώνα. Καθώς οι συνθήκες στο Μονακό είναι μοναδικές και το χρονοδιάγραμμα των ομάδων συγκεκριμένο, όλοι θα προσπαθήσουν να διαβάσουν τα χαρακτηριστικά της νέας πάρα πολύ μαλακής γόμας στις ελεύθερες δοκιμές. Τότε μόνο θα έχουν μια ξεκάθαρη εικόνα για τις επιλογές στρατηγικής αγώνα μολονότι λόγω της δυσκολίας στα προσπεράσματα οι οδηγοί προτιμούν να ελαχιστοποιούν τις επισκέψεις στα πιτ».

Το Μονακό έχει μοναδική διαμόρφωση με τις ελεύθερες δοκιμές να διεξάγονται την Πέμπτη και να μην υπάρχει δράση για τη F1, ξανά έως το Σάββατο ενώ την Παρασκευή το απόγευμα οι δρόμοι είναι ανοιχτοί στην κυκλοφορία. Αυτό επηρεάζει τη συνήθη βελτίωση της διαδρομής όσον αφορά στο κράτημα, καθώς η γόμα που στρώνεται την Πέμπτη εξαφανίζεται λόγω της ελεύθερης κυκλοφορίας αυτοκινήτων την Παρασκευή. Επιπλέον προστίθενται ακαθαρσίες και θραύσματα στο οδόστρωμα.

GP Μονακό

Πίστα: Μόντε Κάρλο

Μήκος: 3340 m

Γύροι: 78

Απόσταση: 260.520km

Ρεκόρ γύρου: 1:14.439 (Σουμάχερ, 2004)

Στροφές: 19 (11 δεξιές, 8 αριστερές)

Τέρμα γκάζι: Στο 54% του γύρου

Αλλαγές ανά γύρο: 62 (4836 στον αγώνα)