Προκαλεί ο αμετανόητος Πιστόριους: «Η Ρίβα δεν θα με ήθελε στη φυλακή»

Αμετανόητος και πέρα για πέρα προκλητικός εμφανίζεται ο Όσκαρ Πιστόριους στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη μετά τη δολοφονία της συντρόφου του Ρίβα Στέενκαμπ τη νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου του 2013. Στη συνέντευξη στο τηλεοπτικό δίκτυο ΙΤV, η οποία θα μεταδοθεί την Παρασκευή λίγες ημέρες πριν την ανακοίνωση της ποινής του (κινδυνεύει με ποινή κάθειρξης 15 ετών το λιγότερο) ο πρώην παραολυμπιονίκης δηλώνει ότι «δεν θα διαφωνούσε» με την άποψη εκείνων που αισθάνονται ότι πρέπει να τιμωρηθεί.

Μιλώντας για τη μοιραία νύχτα ο Πιστόριους συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι όλα ήταν ένα ατύχημα. Ότι αφαίρεσε δηλαδή τη ζωή της Ρίβα... από λάθος. «Άκουσα έναν θόρυβο από την τουαλέτα και πριν το καταλάβω πυροβόλησα 4 φορές», λέει. Μιλώντας για τη στιγμή που ανακάλυψε το πτώμα της νεαρής κοπέλας του στο μπάνιο, λυγίζοντας είπε: «Άνοιξα την πόρτα του μπάνιου και είδα τη Ρίβα στην τουαλέτα. Τότε κατάλαβα ότι την είχα σκοτώσει. Έπεσα στα γόνατα και την τράβηξα στην αγκαλιά μου. Και την έβαλα στο πάτωμα και τράβηξα την κουρτίνα του μπάνιου και την έβαλα στο προσκέφαλό της». Συνεχίζοντας την περιγραφή ο αθλητής λέει κλαίγοντας ότι παντού υπήρχε αίμα. «Υπήρχε τόσο αίμα που δεν μπορούσα να σταθώ όρθιος. Νόμιζα ότι η Ρίβα άρχιζε να αναπνέει και προσπάθησα να της κάνω τεχνητή αναπνοή αλλά υπήρχε τόσο αίμα».

Και ενώ δηλώνει πως υπάρχουν στιγμές που «αισθάνομαι ότι δεν θα έπρεπε να έχω το δικαίωμα να ζω έχοντας αφαιρέσει τη ζωή κάποιου άλλου» την ίδια ώρα ο Πιστόριους λέει ότι δεν θα ήθελε να «χαραμίσει τη ζωή» του πίσω από τη φυλακή. Και συνεχίζει προκαλώντας: «Θέλω να πιστεύω ότι αν η Ρίβα μπορούσε να με δει τώρα δεν θα ήθελε να χαραμίσω τη ζωή μου πίσω από τα κάγκελα».

«Αν είχα την οικονομική δυνατότητα να εξαγοράσω την ποινή μου, θα ήθελα να βοηθήσω τους λιγότερους τυχερούς, όπως έκανα στο παρελθόν», δηλώνει ακόμη ο παραολυμπιονίκης ενώ προσθέτει: «Αφαίρεσα τη ζωή της Ρίβα και πρέπει να ζήσω με αυτό. Μυρίζω ακόμα το αίμα. Το αισθάνομαι στα χέρια μου. Γνωρίζω τον πόνο που αισθάνονται όλοι όσοι την αγαπούσαν. Αισθάνομαι τον ίδιο πόνο».