Ο Παναγιώτης Περάκης υποψήφιος πρόεδρος του ΔΣΑ

Μια ακόμη υποψηφιότητα για τις επικείμενες εκλογές στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών (ΔΣΑ) έγινε γνωστή και είναι αυτή του Παναγιώτη Περάκη, γνώριμου στα συνδικαλιστικά δρώμενα του πρώτου επιστημονικού Συλλόγου της χώρας. Ο κ. Περάκης θα κατέλθει στις δικηγορικές εκλογές της Αθήνας ως υποψήφιος πρόεδρος με δικό του συνδυασμό.
         
Όπως όλα δείχνουν για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση θα υπάρξει τόσο πολύ μεγάλος αριθμός υποψηφίων προέδρων και συνδυασμών στις αρχαιρεσίες του   ΔΣΑ.
         
Οι Αθηναίοι δικηγόροι θα προσέλθουν στις κάλπες 26 και 27 Νοεμβρίου 2017 (και ο δεύτερος γύρος θα είναι 3 και 4 Δεκεμβρίου 2017), εκτός αν αλλιώς αποφανθεί το σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΣΑ (μπορεί να μεταφερθεί η ημέρα των εκλογών σε άλλη ημερομηνία μέσα στον Νοέμβριο του 2017).
           
Ο 55χρόνος Παναγιώτης  Περάκης εδώ και χρόνια είναι στο συνδικαλιστικό χώρο του ΔΣΑ και της μαχόμενης δικηγορίας. Σήμερα είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου  του ΔΣΑ  και παράλληλα πρόεδρος της επιτροπής για την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη του CCBE (Συμβουλίου των Δικηγορικών Συλλόγων της Ευρώπης).
         
Μετά τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Γαλλία, στο δίκαιο της πληροφορικής και της νομικής πληροφορικής, δίνει καθημερινά τις μάχες μέσα στις δικαστικές αίθουσες.
         
Είναι πολύ καλός γνώστης των δικηγορικών προβλημάτων, όπως είναι η  μεγάλη  οικονομική   κρίση που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί του και ειδικά οι νέοι, η μείωση της δικηγορικής ύλης, ο υπερπληθωρισμός του κλάδου, το ασφαλιστικό, κ.λπ., ενώ παράλληλα γνωρίζει από μέσα την κατάσταση που επικρατεί στο  ΔΣΑ. 
         

Περιλαμβάνεται στους δικηγόρους εκείνους οι οποίοι δημόσια εξέφρασαν  την αντίθεσή του στο ασφαλιστικό διωγμό των δικηγόρων και των άλλων ελευθέρων επαγγελματιών, ενώ  με δημόσιες παρεμβάσεις του  έχει ταχθεί απερίφραστα υπέρ της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.
         
Έτσι, σε ανακοίνωσή του, εκφράζει τη βεβαιότητα  ότι για την αντιμετώπιση της δικηγορικής κρίσης και των καθημερινών προβλημάτων που ταλανίζουν τους συναδέλφους του υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι, για ν’ αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κατάσταση και ν΄ αλλάξουν ριζικά τα πράγματα.
         
Να αλλάξουν, «όχι με τα συνήθη μεγάλα λόγια και τις γνωστές πρακτικές του κατεστημένου συνδικαλισμού των εντυπώσεων και των εξυπηρετήσεων, αλλά κάνοντας την επανάσταση της ουσίας, της σοβαρότητας, του συγκεκριμένου, του σύγχρονου, του σωστού πέρα και πάνω από ομάδες, κόμματα και παρατάξεις».
         
Δεν παραλείπει να εκφράζει  την αντίθεσή του στις πρακτικές του «κατεστημένου συνδικαλισμού» και την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις (για μια «επανάσταση της ουσίας»), κάνοντας πολύ λόγο για ενότητα των δικηγόρων πέρα από πολιτικές περιχαρακώσεις, ενώ στις προτεραιότητας του είναι η συγκρότηση ενός «Εθνικού Συμβουλίου της Δικηγορίας», με συμμετοχή όλων των πρώην προέδρων του ΔΣΑ.
         
Ακόμη, προτείνει την διεύρυνση της δικηγορικής ύλης σε συγκεκριμένα πεδία και την αναβάθμιση των συνθηκών άσκησής της, ενώ θεωρεί αναγκαίο τον ριζικό εκσυγχρονισμό του ΔΣΑ, ώστε να μπορεί να παρέχει ουσιαστικές υπηρεσίες στους δικηγόρους.