Από παραγωγός στη «Φωλιά του Κούκου» έως αδίστακτος χρηματιστής και εραστής της Σάρον Στόουν, ο Μάικλ Ντάγκλας τα έκανε όλα και αποσύρεται: Οι εμβληματικοί ρόλοι του

Μετά από σχεδόν έξι δεκαετίες αδιάκοπης παρουσίας στον κινηματογράφο, ο Μάικλ Ντάγκλας ανακοίνωσε πως βάζει φρένο στην υποκριτική. Ο θρυλικός ηθοποιός, βραβευμένος με δύο Όσκαρ και πρωταγωνιστής σε αμέτρητες κινηματογραφικές επιτυχίες, αποκάλυψε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι ότι δεν σκοπεύει να επιστρέψει μπροστά από τις κάμερες, δηλώνοντας: «Δεν έχω καμία πραγματική πρόθεση να ασχοληθώ ξανά με την ηθοποιία».

«Δεν έχω δουλέψει από το 2022, επίτηδες, γιατί συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να σταματήσω», τόνισε ο Μάικλ Ντάγκλας. «Δουλεύω σχεδόν 60 χρόνια και δεν ήθελα να είμαι από εκείνους τους ηθοποιούς που πεθαίνουν στο πλατό. Είμαι πολύ χαρούμενος που παίρνω τον χρόνο μου. Αν και δεν λέω ότι έχω συνταξιοδοτηθεί, αν προκύψει κάτι εξαιρετικά ξεχωριστό, μπορεί να επιστρέψω. Αλλά διαφορετικά, είμαι χαρούμενος να βλέπω τη σύζυγό μου να δουλεύει», πρόσθεσε για την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς.

Κατά τη διάρκεια της ίδιας συνέντευξης Τύπου, αποκάλυψε πως διατηρεί ανοιχτό μόνο ένα μικρό ανεξάρτητο πρότζεκτ, για το οποίο αναζητά το κατάλληλο σενάριο, χωρίς ωστόσο να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Οι ταινίες που καθόρισαν μια ολόκληρη εποχή

Ο Μάικλ Ντάγκλας υπήρξε από τους πιο εμπορικούς και εμβληματικούς σταρ της δεκαετίας του ’80, με εμβληματικούς ρόλους στις ταινίες «Το Παιχνίδι των Ρόδων», «Ολέθρια Σχέση» και «Wall Street». Για την τελευταία μάλιστα, απέσπασε το δεύτερο Όσκαρ του, υποδυόμενος τον αδίστακτο χρηματιστή «Γκόρντον Γκέκο» και χαρίζοντας στο τηλεοπτικό κοινό τη διάσημη ατάκα «Greed is good» (η απληστία είναι καλή).

Δείτε τη σκηνή

Στη δεκαετία του ’90, πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως το ερωτικό θρίλερ «Βασικό Ένστικτο» (1992), ενώ είχε ήδη καθιερωθεί με ρόλους σε ταινίες όπως «Fatal Attraction» (1987), «Black Rain» (1989), «Falling Down» (1993) και «Disclosure» (1994). Το 1995, προσπάθησε να αλλάξει το κινηματογραφικό του προφίλ με το ρομαντικό «The American President».

Στη νέα χιλιετία, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές για το «Wonder Boys» (2000) και το «Traffic» (2000), ενώ το 2013 ενσάρκωσε με τεράστια επιτυχία τον Liberace στο «Behind the Candelabra», κερδίζοντας βραβείο Emmy.

Δείτε βίντεο από το «Behind the Candelabra»

Τα τελευταία χρόνια, επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο με το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, υποδυόμενος τον Δρ. Χανκ Πιμ στις ταινίες «Ant-Man» (2015), «Ant-Man and the Wasp» (2018) και «Avengers: Endgame» (2019).

Από το 2018 μέχρι το 2021, πρωταγωνίστησε και στη σειρά του Netflix «The Kominsky Method», με την οποία επέστρεψε μετά από χρόνια στο τηλεοπτικό γυαλί.

Οι επιτυχίες του ως παραγωγός

Πέρα από την υποκριτική, ο Μάικλ Ντάγκλας υπήρξε παραγωγός σπουδαίων ταινιών. Σημαντικότερη όλων ήταν το «Στη Φωλιά του Κούκου» (1975), σε σκηνοθεσία Μίλος Φόρμαν, η οποία φέτος γιορτάζει 50 χρόνια. Ο ίδιος συμμετείχε ως παραγωγός και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της ταινίας, η οποία κέρδισε πέντε Όσκαρ, μεταξύ αυτών, και Καλύτερης Ταινίας.

Δείτε το τρέιλερ

Η παραγωγική του πορεία περιλαμβάνει επίσης τα «Starman», «Flatliners» και «Face/Off», ενώ μέσω της εταιρείας του Further Films, που ίδρυσε το 1997, σκοπεύει να συνεχίσει να στηρίζει ανεξάρτητα πρότζεκτ.

Η προσωπική του μάχη με τον καρκίνο

Το 2010 ο Μάικλ Ντάγκλας διαγνώστηκε με καρκίνο στον λαιμό, ο οποίος αργότερα αποκαλύφθηκε πως ήταν καρκίνος στη γλώσσα. Κατάφερε να βγει νικητής, έπειτα από εντατικές θεραπείες, όμως απείχε για λίγο καιρό από τη βιομηχανία του θεάματος.

Ο Μάικλ Ντάγκλας δεν υπήρξε ποτέ ένας κλασικός ήρωας. Στις πιο εμβληματικές του ερμηνείες, οι χαρακτήρες του συνδύαζαν μαγνητισμό και ηθικές αδυναμίες, αναδεικνύοντας τη μοναδική ικανότητά του να ενσαρκώνει πολύπλευρους, σκοτεινούς ήρωες. Σήμερα, στα 79 του, επιλέγει να χαμηλώσει τα φώτα της σκηνής, αφήνοντας πίσω του μια παρακαταθήκη που ελάχιστοι ηθοποιοί μπορούν να ισχυριστούν ότι άφησαν.