Τζέφρι Σάιγκερ: Ποιος είναι ο best seller συγγραφέας που γράφει μυστήρια με φόντο την Ελλάδα

«Είμαι ένας Αμερικανός που συνειδητά έχω επιλέξει να ζήσω σ’ ένα ελληνικό νησί, τη Μύκονο. Εχω γεννηθεί στο Πίτσμπουργκ και είμαι ένας πρώην δικηγόρος της Γουόλ Στριτ που εγκατέλειψα την καριέρα μου ως συνέταιρος σε δικηγορικό γραφείο στη Νέα Υόρκη για να γράψω θρίλερ μυστηρίου που αφηγούνται κάτι περισσότερο από μια απλή ιστορία», συστήνεται ο συγγραφέας που με την πένα του έχει γίνει ένας από τους φωτεινούς πρεσβευτές της χώρας μας στον κόσμο. «Τα μυθιστορήματά μου στοχεύουν στην εξερεύνηση σοβαρών κοινωνικών ζητημάτων που αντιμετωπίζει η σύγχρονη Ελλάδα με έναν τρόπο άμεσο που τα κατονομάζει, ενώ παράλληλα αγγίζουν τις ρίζες της χώρας από αρχαιοτάτων χρόνων».

Οι «New York Times» περιγράφουν τις ιστορίες του ως «στοχαστικές αστυνομικές διαδικασίες που διαδραματίζονται σε γραφικές ελληνικές τοποθεσίες» και αποκαλούν τον Τζέφρι Σάιγκερ κορυφαίο συγγραφέα μυστηρίου στην Ελλάδα, ενώ το «Reader’s Digest» κάνει αναφορά για «έναν από τους νέους αγαπημένους μας συγγραφείς». Το περιοδικό «New York Times Book Review» τίμησε το έργο του χαρακτηρίζοντάς τον «συγγραφέα θρίλερ της Ελλάδας» ενώ η δική μας Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης τον τίμησε ως έναν από τους ελάχιστους συγγραφείς που γράφουν μυθιστορήματα μυστηρίου τα οποία χρησιμεύουν ως οδηγός για την Ελλάδα.

«Μερικοί φίλοι από τη Μύκονο μού είπαν ότι αν άρχιζα να σπέρνω φόνους στους τουριστικούς παραδείσους της θετής μου χώρας πιθανότατα θα με εξόριζαν, αν όχι θα με κρεμούσαν. Κανείς δεν εξεπλάγη περισσότερο από εμένα όταν το πρώτο μου μυθιστόρημα, το “Εγκλημα στη Μύκονο”, έγινε το νούμερο 1 σε πωλήσεις αγγλόφωνου μυθιστορήματος στην Ελλάδα», αναφέρει χαριτολογώντας.

Πριν από μερικές ημέρες ο Τζέφρι Σάιγκερ βρέθηκε στην Αθήνα για να παρουσιάσει στο Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη σε συνεργασία με τον ΕΟΤ το 14ο βιβλίο του με τίτλο «Not Dead Yet». Η επιλογή του χώρου δεν ήταν τυχαία. «Η οικογένεια Λαλούνη, την οποία εκτιμώ βαθύτατα, ήταν από τις πρώτες που γνώρισα στην Ελλάδα», επισημαίνει. «Η Αικατερίνη Λαλαούνη άλλωστε ήταν εκείνη που ανέλαβε την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου “Εγκλημα στη Μύκονο”». Τον ρωτώ για το νέο του βιβλίο που εκτυλίσσεται και πάλι στην Ελλάδα. «Το “Not Dead Yet”» δεν είναι το κλασικό “ποιος το έκανε;”, αλλά ένα “γιατί το έκανε;” που εξερευνά τα κίνητρα πίσω από τα εγκλήματα».

Στο νέο του βιβλίο ο Δημήτρης Ονόφριο είναι ένας αδίστακτος Ελληνας αρχηγός του εγκλήματος. Οταν το ναυλωμένο του αεροπλάνο συντρίβεται στο βαθύτερο σημείο της Μεσογείου χωρίς επιζώντες, πολλοί ανακουφίζονται, αλλά μία εβδομάδα αργότερα ο Ονόφριο βρίσκεται ζωντανός, αν και σε κωματώδη κατάσταση, δίπλα στο πτώμα της αγαπημένης του συζύγου. Ηταν ατύχημα ή δολιοφθορά; Ο αρχιεπιθεωρητής Ανδρέας Καλδής, επικεφαλής της Μονάδας Ειδικών Εγκλημάτων της Αθήνας, γνωρίζει ότι αν δεν ανακαλύψει την αλήθεια προτού αναρρώσει ο Ονόφριο, ο μεγιστάνας θα επιδιώξει αιματηρή εκδίκηση από όλους τους εμπλεκομένους, συμπεριλαμβανομένης της αγαπημένης συζύγου του Καλδή, η οποία είναι πιο μπλεγμένη στο ατύχημα απ’ όσο θα μπορούσε κανείς ποτέ να υποψιαστεί.

Το «Not Dead Yet» έχει αποσπάσει ήδη διθυραμβικές κριτικές, με τη «The National Herald» να σχολιάζει: «Ο Σάιγκερ παρακολουθεί πάντα τα παγκόσμια γεγονότα και τα βιβλία του αποτελούν πάντα μια έκπληξη επειδή γράφονται προτού τα παγκόσμια γεγονότα συμβούν. Αν ψάχνετε για μια σειρά αστυνομικών ιστοριών με αξιόλογους χαρακτήρες, πανέμορφα ελληνικά σκηνικά και συναρπαστική πλοκή, είστε τυχεροί. Σας περιμένουν 14 βιβλία».

Ο Τζέφρι Σάιγκερ είναι παλιός γνώριμος και λάτρης της Ελλάδας, την οποία συνήθιζε να επισκέπτεται συχνά στο παρελθόν, αποφάσισε όμως να εγκατασταθεί εδώ μετά την πανδημία.

«Ηταν ο τόπος που πάντα αγαπούσα. Κάτι σαν δεύτερη πατρίδα», αναφέρει χωρίς δισταγμό. «Μόλις ξέσπασε η πανδημία, σκέφτηκα ότι η χώρα σας είναι ένας ασφαλής προορισμός και έτσι έμεινα μόνιμα. Σήμερα μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα σε Νέα Υόρκη και Ελλάδα, μένοντας ωστόσο περισσότερο εδώ. Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού και η γενέτειρα πολλών θετικών πραγμάτων: το σπαρτιατικό θάρρος, η αθηναϊκή δημοκρατία, το ολυμπιακό ιδεώδες. Αυτό όμως που με συγκινεί περισσότερο ως συγγραφέα είναι ότι η Ελλάδα παίζει στρατηγικό ρόλο στη λεκάνη της Μεσογείου».

Η καθημερινότητά του στη Μύκονο είναι απλή: «Ξυπνάω γύρω στις 10, απολαμβάνω ένα μεσογειακό πρωινό και έπειτα αρχίζω τη δουλειά. Γράφω καθημερινά, κι αυτό ούτε το βαριέμαι, ούτε με κουράζει. Ανήκω στους τυχερούς που κατάφεραν να κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα, η διαδικασία της γραφής με συναρπάζει. Επειτα βγαίνω μια βόλτα και συναντώ φίλους μου από το νησί, που δεν είναι και λίγοι. Μέσα από διαλόγους, ιστορίες και διηγήσεις έρχεται και η έμπνευση για το επόμενο συγγραφικό βήμα. Πολλοί με ρωτούν γιατί επέλεξα ως δεύτερο σπίτι μου τη Μύκονο. Μα, υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από το να αποτυπώνεις τις σκέψεις σου στο χαρτί έχοντας θέα από το γραφείο σου την υπέροχη και ολοφώτεινη Δήλο;».

Μέσα από αυτά τα μυθιστορήματά του λοιπόν, που διαδραματίζονται σε διαφορετικές γωνιές της Ελλάδας, με την εθιστική πένα του ο δημοφιλής συγγραφέας και τόσο γλυκός άνθρωπος κάνει γνωστή την Ελλάδα στους αγγλόφωνους και όχι μόνο αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, προσκαλώντας τους να γνωρίσουν μια ζωντανή και σύγχρονη εικόνα της χώρας, μακριά από τα στερεότυπα. Ο πρωταγωνιστής του, ο επιθεωρητής Ανδρέας Καλδής, εξερευνά μυστηριώδεις υποθέσεις που ξεδιπλώνονται σε τοπία γεμάτα ιστορία και πολιτισμό. «Ολα μου τα βιβλία αναδεικνύουν κοινωνικά θέματα. Βιώνουμε χωρίς αμφιβολία μια εξαιρετικά δύσκολη εποχή. Υπάρχουν βία, θυμός και μια πραγματικότητα που κάνει τους ανθρώπους να ανησυχούν σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη κι αν κατοικούν. Υπάρχουν πολλές εστίες πολέμου, άμαχοι πληθυσμοί και μια Τεχνητή Νοημοσύνη που αλλάζει τα πάντα. Η ίδια η εποχή και οι κοινωνικές ισορροπίες αλλάζουν, κάτι που συμβαίνει γρήγορα και βίαια και αυτό τρομάζει».

Οσο για τη μεγάλη απόφαση που παίρνει ο καθένας μας αλλάζοντας επαγγελματική ρότα: «Αγαπούσα τη δικηγορία αλλά κάποια στιγμή θέλησα να κάνω μια αλλαγή πλεύσης στη ζωή μου. Ισως και τα νομικά να είχαν ολοκληρώσει τον κύκλο τους για εμένα. Το θέμα δεν είναι αν επρόκειτο για ένα πολύ πιο στρεσογόνο επάγγελμα από τη σημερινή μου ενασχόληση. Oταν είδα ότι μπορώ να εκφράζομαι μέσω ενός βιβλίου και ότι αυτό έχει ανταπόκριση στο κοινό, τότε πήρα την απόφαση ότι θα αλλάξω πεδίο δράσης. Στη ζωή οφείλουμε να παίρνουμε αποφάσεις που μας κάνουν ευτυχισμένους. Πέρασα άλλωστε πολλά χρόνια ανάμεσα σε δικόγραφα και νόμους».