Το…ασημένιο φεγγάρι (κυριολεκτικά και μεταφορικά)

Τελικά κάποιο δίκιο έχουν οι ρομαντικοί που μιλούν για τη μαγεία του ασημένιου φεγγαριού.

Επιστήμονες που εξέτασαν τα ευρήματα από ένα σεληνιακό κρατήρα ανακάλυψαν μια πληθώρα πολύτιμων στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων και ιχνών από άργυρο.

Ακόμα πιο σημαντικό για την εξερεύνηση του διαστήματος είναι το γεγονός πως μεγάλες ποσότητες νερού ανακαλύφθηκαν στον πάτο του κρατήρα Cabeus. Αποτελώντας περίπου το 5,6% των υλικών της επιφάνειας είναι ικανό να φανεί χρήσιμο σε επανδρωμένες αποστολές στο μέλλον.

Ο Anthony Colaprete, από το ερευνητικό κέντρο Ames της αμερικανικής υπηρεσίας διαστήματος παρατήρησε πως πρόκειται για αξιοσημείωτη ποσότητα νερού. «Και μάλιστα, συνεχίζει, βρίσκεται σε μορφή κόκκων πάγου, κάτι που είναι ευχάριστο γιατί πρόκειται για εύκολη πηγή νερού αφού δεν χρειάζεται θέρμανση παρά θερμοκρασία δωματίου για να καθαριστεί».  


Οι ερευνητές του Κέντρου Ames της NASA υπό τον Anthony Colaprete και του πανεπιστημίου Μπράουν των ΗΠΑ υπό τον πλανητικό γεωλόγο Πίτερ Σουλτς, μελέτησαν για λογαριασμό της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας περίπου 155 κιλά από σωματίδια της σεληνιακής σκόνης, που εκτοξεύτηκαν ψηλά όταν, πριν από περίπου από ένα χρόνο, το διαστημικό όχημα LCROSS της NASA έκανε σκοπίμως ελεγχόμενη πρόσκρουση στην επιφάνεια του δορυφόρου με ταχύτητα 9.000 χλμ. την ώρα, σε ένα σκιερό κρατήρα, όπου δεν είχε πέσει το φως του ήλιου επί δισεκατομμύρια χρόνια.

 

Μελετώντας τα δεδομένα που προέκυψαν από τον πειραματικό «βομβαρδισμό» (τα συνέλεξαν άλλα σκάφη, που μετά από λίγα λεπτά πέρασαν πάνω από το σημείο πρόσκρουσης), οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το έδαφος του φεγγαριού στους πόλους του, εκτός από πολύ παγωμένο νερό, περιλαμβάνει ένα πολύπλοκο μίγμα από ίχνη διαφόρων χημικών στοιχείων. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το υδρογόνο (χρήσιμο για μια μελλοντική σεληνιακή βάση και για τη δημιουργία πυραυλικών καυσίμων), ο άργυρος (μάλλον σε μικροσκοπικά σωματίδια και όχι σε μορφή κατάλληλη για εξόρυξη), ο υδράργυρος (η τοξικότητά του μπορεί να προκαλέσει προβλήματα σε μια μελλοντική απόπειρα ανθρώπινης εξερεύνησης του υπεδάφους), η αμμωνία, το υδροξύλιο, το μονοξείδιο και το διοξείδιο του άνθρακα, το μεθάνιο και το ελεύθερο νάτριο.

«Αυτό το μέρος μοιάζει με θησαυροφυλάκιο στοιχείων, γεμάτο συστατικά που έχουν απελευθερωθεί σε όλη τη Σελήνη», δήλωσε ο Σουλτς. Όπως είπε, οι αστροναύτες των αποστολών «Απόλλων», που περπάτησαν στο φεγγάρι πριν από δεκαετίες, είχαν βρει όχι μόνο ίχνη αργύρου αλλά και χρυσού στην πλευρά του δορυφόρου που «βλέπει» μόνιμα τη Γη. Όμως η νέα ανακάλυψη στους πόλους, στη μόνιμα σκοτεινή πλευρά, δείχνει ότι το ασήμι είναι εξαπλωμένο παντού, αν και, όπως επεσήμανε ο αμερικανός γεωλόγος, «αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να πάμε να το εξορύξουμε».

   
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι στους πόλους, κάτω από το μόνιμα παγωμένο επιφανειακό στρώμα. Όπως είπε ο Colaprete, «υπάρχουν μέρη στη Σελήνη που είναι πιο υγρά από τη Γη, αυτό είναι ένα σοκ!».