Θεσσαλονίκη με σινεμά

Με επιτυχία ολοκληρώθηκε το 20ό Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη. Μία εβδομάδα ιδιαίτερων προβολών στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης στο Λιμάνι της πόλης. Συνολικά προβλήθηκαν 14 ταινίες. Ο κόσμος της Θεσσαλονίκης αγκάλιασε κατά το δυνατόν κι αυτή την προσπάθεια μετά το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και πριν το In Edit με τον καιρό να θυμίζει περισσότερο Φθινόπωρο, παρά Άνοιξη.

Τα βλέμματα κέρδισαν το «Μελτέμι» του Basile Doganis, παρουσία μάλιστα του σκηνοθέτη στην προβολή. Το στόρι της ταινίας: Η Έλενα, νεαρή γαλλίδα ελληνικής καταγωγής, επιστρέφει στην Ελλάδα και τη νήσο Λέσβο ένα χρόνο μετά τον θάνατο της μητέρας της. Συνοδεύεται από δύο φίλους της που ζουν στα προάστια του Παρισιού, περισσότερο εξοικειωμένοι με τα παγκάκια της πόλης, παρά με τη παραδεισένιες παραλίες. Φτάνοντας στον προορισμό τους συναντούν έναν Σύριο πρόσφυγα. Η γνωριμία τους είναι ικανή να ανατρέψει το πρόγραμμα των διακοπών τους.

Επίσης το "Κολύμπα ή αλλιώς βυθίσου" του Gille Lellouche που συμμετείχε στο Διεθνές Διαγωνιστικό και πήρε το Βραβείο Κοινού στην Αθήνα. Το στόρι της ταινίας: Στη δημοτική πισίνα προπονείται πλήθος κόσμου υπό το αυταρχικό βλέμμα της Delphine, μίας πάλαι ποτέ ένδοξης κολυμβήτριας. Ένα "γυναικείο άθλημα", η συγχρονισμένη κολύμβηση μπορεί να γίνει απόλαυση όλων των ανθρώπων, που λειτουργούν ως σύνολο και συνεργάζονται υποδειγματικά. Η πρόκληση τους δίνει κέφι και διάθεση για ζωή.

Είχα την ευκαιρία να βρεθώ σε ένα animation την τελευταία ημέρα του Φεστιβάλ. Παρακολούθησα το Funan του Denis Do. Η ταινία μας μεταφέρει στα φονικά χωράφια των Κόκκινων Χμέρ στα χρόνια της δεκαετίας του ΄70 στην Καμπότζη. Παρακολουθούμε την ιστορία μία μητέρας που χάνει το παιδί και δίνει μία μάχη ζωής, ώστε να το ξανασυναντήσει, να ενωθούν και να φύγουν μακριά απ΄αυτήν την επίγεια κόλαση. Μία επώδυνη διαδρομή, που είσαι υποχρεωμένος να χάσεις τα πάντα και πάνω απ΄όλα την αξιοπρέπειά σου, αν θέλεις να επιβιώσεις. Η "Ανγκάρ φροντίζει για όλους". Άνθρωποι μετατρέπονται εν μία νυκτί σε δούλοι κι είναι καταδικασμένοι σε αυτήν την μοίρα για χρόνια. Μοιάζει με παραμύθι, αλλά είναι μία αληθινή ιστορία που συνδέεται με το φινάλε του πολέμου στο Βιετνάμ. Μία σκληρή πραγματικότητα αναμονής λύτρωσης της ψυχής μέσω της επασύνδεσης και μετέπειτα της απόδρασης για την Ταϋλάνδη. Όποιος μείνει πίσω είναι καταδικασμένος.

Το ραντεβού ανανεώθηκε για του χρόνου την ίδια εποχή κι ήδη ξεκίνησε το In Edit Θεσσαλονίκης με τη δράση να μη σταματάει, ενώ η Αmanda του Μίκαελ Χερς συνεχίζει στις αίθουσες ...