O Λάκκος, ένα project και οι μπύρες του

Τι είναι εκείνο που συνδέει έναν Αυστραλό visual artist, ένα Βρετανό εικαστικό και Graphic Designer με μια περιοχή του Ηρακλείου Κρήτης και το project της ανάπλασης του; Επιπλέον, πως εμπλέκεται σε όλα αυτά μια τοπική φίρμα με μπύρες;

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Αρχίζοντας με τις απαραίτητες συστάσεις. O Mathew Halpin είναι Αυστραλός visual artist και ψυχή του Τhe Lakkos Project. Το τελευταίο είναι «είναι μια συλλογική, εθελοντική προσπάθεια δημιουργικών, ονειροπόλων και κυρίως ευαισθητοποιημένων ανθρώπων, ομάδων και φορέων να αναπλάσουν μια ιστορική συνοικία της παλιάς πόλης του Ηρακλείου μετατρέποντας τη σε ένα ζωντανό πυρήνα καλλιτεχνικής έκφρασης και ψυχαγωγίας».

O Clive Birch είναι Βρετανός εικαστικός, Graphic Designer και δημιουργός του ΝowHeraklion.com.

Και ο Mathew και ο Clive αμφότεροι είναι μόνιμοι κάτοικοι του Λάκκου, στον οποίο ήρθε να εγκατασταθεί και η «Σόλο» στο Λάκκο (μια «craftμπύρα με ψυχή» που έφτιαξε και καθιέρωσε στην αγορά μια παρέα των 3 ανδρών – οι δύο Κρητικοί, ο Νικόλας Λουκάκης και ο Κωστής Σταυρακάκης και ένας Νορβηγός, ο Κjetil Jikiun ένας κατά κυριολεξία Brew Master). Η εγκατάσταση της αλλά και η εμπλοκή της «Σόλο» με το «The Lakkos Project» στο πέρασμα του χρόνου απέδωσε την κυκλοφορία 2 ιδιαίτερων ζύθων που «φορούν» ισάριθμες ιδιαίτερες ετικέτες και οι οποίες ταξίδευσαν στην Κίνα.

Την ιστορία του project την έμαθαν από το site της «Σόλο» (http://solobeer.gr/). Εκεί βρήκα το κείμενο που ακολουθεί και δεν χρειάζεται διαμεσολάβηση για να διαβαστεί: « Η συνοικία του Λάκκου βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του ιστορικού κέντρου του Ηρακλείου όπως αυτό ορίζεται από τα ενετικά τείχη του Ιστορικού Χάνδακα.

Η σύγχρονη ιστορία της ξεκινά στις αρχές του 20ου αιώνα με το διάταγμα «Περί Χαμαιτυπείων» της Κρητικής πολιτείας το οποίο επέβαλλε τη γεωγραφική συγκέντρωση των πορνείων σε οριοθετημένες περιοχές, μεταξύ των οποίων και ο Λάκκος. Με την έλευση των «πορνείων» δημιουργήθηκε στο Λάκκο ένας μικρόκοσμος στον οποίο κυριαρχούσαν οι νταβατζήδες, οι μάγκες, οι ιερόδουλες, οι χασισέμποροι, οι αλανιάρηδες κοκ. ενώ η περιοχή γέμισε με τον καιρό καφενεία, τεκέδες, ταβερνεία και διασκεδαστήρια της εποχής ακμάζοντας ως πυρήνας ψυχαγωγίας και ιδιόμορφης πολιτισμικής ανάπτυξης . Με τη Μικρασιάτικη καταστροφή, μέρος των μεταναστών βρήκε καταφύγιο στο Λάκκο και τρόπο να επιβιώσει από τις παράνομες δραστηριότητες του, μπολιάζοντας με τον καιρό την τοπική κουλτούρα με μικρασιάτικες παραδόσεις, νέα μουσικά όργανα, τραγούδια, χορούς, γλωσσικές εκφράσεις κοκ. Ως την περίοδο του Μεσοπολέμου, οπότε και ξεκινά λόγω πολεμικών κυρίως συγκυριών η απότομη παρακμή του, ο Λάκκος είχε πια χτίσει την θρυλική φήμη του ως η «Τρούμπα» του Ηρακλείου με ότι αυτό συνεπάγεται.

Έκτοτε, κουβαλώντας την ρετσινιά του κακόφημου παρελθόντος του, ο Λάκκος παρέμεινε για δεκαετίες στο περιθώριο της νεότερης αστικής ανάπτυξης του Ηρακλείου. Μια υποβαθμισμένη γειτονιά με χαμόσπιτα και σκοτεινά σοκάκια από την οποία φοβόσουν να περάσεις … ώσπου η άφιξη του επιβλητικού, νεόδμητου Πολιτιστικου κέντρου του Ηρακλείου και το άνοιγμα κάποιων «θαρραλέων» μεζεδοπωλείων έστρεψαν τα φώτα πάνω του, για να λάμψει το εγκαταλελειμμένο του πρόσωπο και το «σημαδεμένο» πλην γοητευτικό παρελθόν του … ένα παρελθόν που ενέπνευσε μια μικρή αρχικά ομάδα ανθρώπων, με μπροστάρη τον Αυστραλό εικαστικό Mathew Halpin, να δημιουργήσουν το «The Lakkos Project», μια εθελοντική κίνηση εξωραισμού της περιοχής, το οποίο σύντομα δέχθηκε την υποστήριξη πολλών εθελοντών, τοπικών επιχειρήσεων, φορέων, συλλόγων αλλά και των τοπικών αρχών του Ηρακλείου.

Όταν το 2016 στήσαμε τα γραφεία της «Σόλο» στο Λάκκο, οι πρώτοι σπόροι του «The Lakkos Project» είχαν ήδη δώσει ανθούς με δεκάδες υπαίθριες εικαστικές εγκαταστάσεις, Street artworks, λουλουδιασμένα παρτέρια, αναπλασμένους χώρους πρασίνου, πολύχρωμα σπίτια κοκ να έχουν ήδη τραβήξει το ενδιαφέρον της πόλης, των ΜΜΕ αλλά και πληθώρας πολιτιστικών εκδηλώσεων και φεστιβάλ. Έχοντας ζήσει και συμμετέχει ενεργά λοιπόν στη μεταμόρφωση της περιοχής όπου κάναμε τα πρώτα μας βήματα σαν Σόλο, σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μια σειρά από ετικέτες εμπνευσμένες από υπαίθρια artworks και έργα των καλλιτεχνών του εν λόγω κινήματος … ταξιδεύοντας για αρχή την ιδέα του «The Lakkos Project» ως την Κίνα με την κυκλοφορία 2 ιδιαίτερων ζύθων που «φορούν» ισάριθμες ιδιαίτερες ετικέτες …».

Τέλος, τα βιογραφικά στοιχεία του Mathew και του Clive βοηθούν στην διαμόρφωση μιας καλύτερης εικόνας με πολλαπλή δυνατότητα ορατότητας του εγχειρήματος.

- O Mathew Halpin είναι Αυστραλός visual artist και ψυχή του Τhe Lakkos Project. Μόνιμος κάτοικος του Λάκκου όπου διατηρεί και το ατελιέ του από το 2011, ο Mathew οραματίζονταν καιρό την αναβίωση του πολιτισμικού και ψυχαγωγικού του χαρακτήρα. Είναι πρωτεργάτης των δράσεων εξωραισμού του, δημιουργός πολλών Street artworks στα σοκάκια του και συντονιστής εκδηλώσεων και δρώμενων με συμμετοχή καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο. Με αναφορές στην Κίνα και την αρμονική συμβίωση δύο γειτόνων, το έργο του «Εverybody loves good neighbors» επιλέχθηκε ως εικαστικό μιας υβριδικής Sour Kolsch για την κινέζικη αγορά… εκφράζοντας την αρμονική συνύπαρξη δύο στυλ σε μια μπίρα.

- O Clive Birch είναι Βρετανός εικαστικός, Graphic Designer και δημιουργός του ΝowHeraklion.com. Ως κάτοικος του Λάκκου την τελευταία δεκαετία, υπήρξε από τα πρώτα μέλη του Lakkos Project δημιουργώντας μια info – point εγκατάσταση στην πλατεία και δύο τοιχογραφίες στο πάρκο του Λάκκου. Αρέσκεται στα ρομπότ και είναι συλλέκτης vintage εκδόσεων, θεωρώντας πως κάνουν καλή παρέα δίχως να πολυμιλούν. Σκεφτόμενος πως ένα πολύχρωμο, παιχνιδιάρικο ρομπότ θα συμβίωνε όμορφα με τα παιδιά που παίζουν στο πάρκο, ζωγράφισε τη «LAKKOU», που επιλέχθηκε ως εικαστικό μιας υβριδικής NEW ENGLAND MAIBOCK για την αγορά της Κίνας … εκφράζοντας την παιχνιδιάρικη συμβίωση δύο στυλ σε μια μπίρα.