Η τύχη της Κατερίνας

Την  μεγάλη, καταλυτική εικόνα που πολλαπλασιάζει όλες τις δυνατές εκδοχές για τη τύχη της βασανισμένης ηρωίδας του Μιχάλη Μακρόπουλου στη πρώτη από τις δυο νουβέλες που φιλοξενούνται στις σελίδες του νέου του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.  
Η Κατερίνα και η λιλιπούτεια θυγατέρα της μετά την φυγή και την κοινή «έξοδο» τους βρίσκονται σε ένα δωμάτιο. Σε ένα δωμάτιο – «μια κάμαρη λευκή, αστόλιστη μα πεντακάθαρη» - και μια καρέκλα κοντά στο παράθυρο. 

Το τι βλέπει η Κατερίνα όταν ανοίγει τα μάτια της και απλώνει το χέρι της προς την μεριά της θυγατέρας της ας μείνει μυστικό – ένα μυστικό που μπορεί κανείς να διαβάσει στο κεφάλαιο 14, σελίδες 70 & 71 της νουβέλας με τον τίτλο Τσότσηγια, της μιας από τις δύο συστατικές της έκδοσης Τσότσηγια & Ω'μ.  

Στο οπισθόφυλλο της έκδοσης φιλοξενείατι ένα σημείωμα του συγγραφέα. Εκεί, διαβάζουμε τα εξής: «Η "Τσότσηγια" είναι η ιστορία μιας φοβισμένης γυναίκας από τους Άγιους Σαράντα, της Κατερίνας, που ήλθε όταν άνοιξαν τα σύνορα και βρέθηκε παντρεμένη μ' έναν κτηνώδη άντρα. Η Κατερίνα γεννά κρυφά ένα τοσοδά κορίτσι και το κρύβει απ' όλον τον κόσμο. Στην "Τσότσηγια" ο ωμός ρεαλισμός παντρεύεται με το ελεύθερο πέταγμα της φαντασίας. Αντί για τη γλώσσα της ψυχολογίας, η αφήγηση εδώ δανείζεται τη γλώσσα του παραδοσιακού παραμυθιού, μια γλώσσα σκληρή και ποιητική, "σπλαχνική". 

Η νουβέλα "Ω'μ", σαν την "Τσότσηγια", είναι βγαλμένη από τα βάθη του μύθου. Σαράντα χιλιάδες χρόνια πριν, ένας σακατεμένος κυνηγός αγωνίζεται να επιβιώσει μόνος σε μια σπηλιά, μες στο χειμώνα, κι αποτυπώνει με ζωγραφιές στην πέτρα αυτόν του τον αγώνα, τη μάχη του με τα ζώα και την πείνα. Μέσα από το πρόσωπο του Ω'μ, η αφήγηση ψηλαφίζει τη γένεση της τέχνης, τη γένεση της μεταφυσικής σκέψης, τον πυρήνα όλων εκείνων των πραγμάτων που κάνουν εντέλει τον άνθρωπο να 'ναι άνθρωπος - αλλά ο "Ω'μ" δεν παύει να είναι συνάμα μια ατόφια περιπέτεια». 

Το στόρι αλλά και η γραφή του έμπειρου Μιχάλη Μακρόπουλου διαθέτουν μια σπάνια γοητεία. Αξιοποιεί τη παράδοση του παραμυθιού για να μιλήσει για διαχρονικές καταστάσεις που σχετίζονται με ρόλους και ταυτότητες μέσα σε κλειστά περιβάλλοντα όπου η εξουσία επιβάλλεται με απρόκλητη τυφλή βία. Ο Μακρόπουλος δίνει στη Κατερίνα – μένω στη πρώτη νουβέλα γιατί είναι συναρπαστική /που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένα πρόπλασμα για το σενάριο μιας μεγάλης σειράς σε διεθνή συνδρομητικά δίκτυα- την μοναδική άμυνα της, δηλαδή την καταφυγή και την προστασία του παραμυθιού. Η άμυνα της απέναντι στη «βία και την απονιά του κόσμου» είναι η τοσοδούλα θυγατέρα της. Η καταφυγή και διαφυγή. Το όνειρο και ο θάνατος. Η θυσία και η απελευθέρωση…    

Ο Μιχάλης Μακρόπουλος έχει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννέα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Πλέον κατοικεί στη Λευκάδα με τη σύζυγό του και με τα δυο τους παιδιά, και περνά μεγάλα διαστήματα στο Δελβινάκι Πωγωνίου στην Ήπειρο. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας από τα αγγλικά και τα γαλλικά (έχοντας μεταφράσει αρκετά έργα των Ernest Hemingway, Truman Capote, F.S. Fitzgerald, John Steinbeck, Ray Bradbury, Stephen King, Saul Bellow, Richard Powers, Michel Faber, Antoine de Saint-Exupery, Martin Amis, κ.ά.). Έχει εκδώσει τα βιβλία για ενήλικες: "Η θλίψη στα μάτια του ποντικού", Οδυσσέας 1996, "Η Ιουλία είχε ένα πόδι", Οδυσσέας 1998, "Ιστορίες για μικροσκοπικά και γιγαντιαία πλάσματα", Οξύ 2000, "Το τέρας και ο έρωτας", Εστία 2002, "Η μαγική εκδρομή", Εστία 2005, "Το τέλος του ταξιδιού", Εστία 2006, "Η άδεια καρέκλα", Καστανιώτης 2007, "Σπουργίτω και Γράχαμ", Γιάννης Πικραμένος, 2012, "Οδοιπορικό στο Πωγώνι" (κείμενα, φωτογραφίες), Fagotto, 2013, "Το δέντρο του Ιούδα", Κίχλη, 2014, καθώς και τα βιβλία για παιδιά: "Ο Μάρκος και η περίεργη εφεύρεση του καθηγητή Στρφτ", Καστανιώτης 2005, "Το καρναβάλι των θαυμάτων και των τεράτων", Φίλιππος Νάκας/"Chroma Musika", 2008, "Το παιδί μες στη βαλίτσα", Πατάκης, 2013. Κείμενα και κριτικές του δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά (diastixo.gr, "Φρέαρ", κ.ά.).