Ένας διαφορετικός Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Κουβαλώντας το όνομα του προγόνου του, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ξεπερνάει πλέον τα ελληνικά σύνορα με όχημα το ταλέντο του και μας συστήνεται. Ο ίδιος μετράει ήδη αρκετές σπουδές στη μουσική, διακρίσεις και συνεργασίες. Η τελευταία και πιο σημαντική για εκείνον διάκριση ήρθε τον περασμένο Απρίλιο, όταν βραβεύτηκε στο Λος Άντζελες από τον παγκόσμιο θεσμό The Akademia Music Awards για το άλμπουμ “Island of the Dawn” στη μουσική κατηγορία Ambient Electronic. Το κομμάτι “Summer in Ibiza” του δίσκου έγινε μάλιστα hit μέσα στους δύο πρώτους μήνες από την κυκλοφορία του και ακούγεται από τις ΗΠΑ και τη Βραζιλία έως την Ιαπωνία.



Στο δημοτικό ωδείο των Αγίων Αναργύρων, όπου διδάσκει ως καθηγητής βιολιού και μουσικής δωματίου, μεταδίδει την πείρα του και το πάθος του για αυτό που κάνει. Ο Αλέξανδρος ξεκίνησε τις σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, ενώ τις συνέχισε στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Μετά την παρακολούθηση σεμιναρίων με διάσημους βιολονίστες, όπως ο L. Mordkovich και ο P. Zuckermann, ήρθε η διάκριση στο Διεθνές Master Class Μουσικής Δωματίου του Μουσικού Κολεγίου της Νότιας Καλιφόρνιας.
 
Έχοντας πειραματιστεί σε διάφορα είδη μουσικής (rock, ethnic, metal και new age μέσα από σύγχρονα μουσικά μέσα), η παραγωγή του μετράει δώδεκα άλμπουμ, ενώ έχει γράψει μουσική για θεατρικές παραστάσεις, ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται συνθέσεις για μουσική δωματίου, έργα για φωνή και μελοποιήσεις ποιημάτων.

Η συνεργασία του από το 2000 με τον Σταμάτη Σπανουδάκη αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στη μουσική καριέρα του Αλέξανδρου. Έκτοτε, συνεργάζεται με τον δημοφιλή μουσικό ως πρώτο βιολί και σολίστ. Μάλιστα, το 2006 συμμετείχε σε συναυλία στην Αγγλία, στο Royal Albert Hall, με τη Royal Philarmonic Concert Orchestra, καθώς και στη Ρουμανία, στο George Enescu Hall, με την Enescu Philarmonic Orchestra and Choir.

Επιπλέον, από το 2005 έως το 2015 υπήρξε μέλος στο metal συγκρότημα Battleroar με τέσσερις δίσκους και συναυλίες στο εξωτερικό στο ενεργητικό τους. Από το 2014 συμμετέχει με τη Σύλβια Ευθυμίου στο μουσικό σχήμα Sylvia-Alex and the Band με το οποίο παρουσιάζουν τη μουσική παράσταση «Χρώματα Μεσογείου», με τραγούδια και ήχους από διάφορες χώρες της Μεσογείου. Ο ίδιος μας μιλά για τη σχέση του με τον αθάνατο Έλληνα συγγραφέα, την πορεία του στη μουσική και τα επόμενα σχέδιά του.



Ποια είναι η σχέση σου με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη;
Είμαι απόγονος του σημαντικού αυτού Έλληνα δημιουργού, με την ιδιαίτερη γραφή και το μοναδικό, χαρακτηριστικό ύφος, καθώς υπήρχε αδερφική σχέση μεταξύ του προπάππου μου και του πατέρα του συγγραφέα. Προσπαθώ να φανώ αντάξιός του ως έναν βαθμό με την πορεία μου στη μουσική, που τη θεωρώ μια από τις μεγαλύτερες τέχνες!

Πότε και πώς ξεκίνησε η συνεργασία σου με τον Σταμάτη Σπανουδάκη;
Το 2000 ο Σταμάτης Σπανουδάκης έψαχνε ένα σόλο και πρώτο βιολί για τις συναυλίες του. Με σύστησε ένας συνεργάτης του, με άκουσε, με εμπιστεύτηκε στη συναυλία του στο Ηρώδειο και έτσι ξεκίνησε, λοιπόν, η συνεργασία μας και η φιλία μας. Αυτή η συνεργασία αποτελεί ορόσημο στην επαγγελματική και στη μουσική μου διαδρομή.

Με τι ασχολείσαι μουσικά αυτή την περίοδο και ποια είναι τα σχέδιά σου;
Αυτή την περίοδο, δημιουργώ το νέο μου άλμπουμ, στο οποίο θα υπάρχουν 11 ορχηστρικές μελωδίες με ηλεκτρικό βιολί και ηλεκτρονικό ήχο, βασισμένες σε δημοτικά και νησιώτικα τραγούδια. Επίσης, συνθέτω τραγούδια και είμαστε στη διαδικασία να ολοκληρώσουμε έναν προσωπικό δίσκο με τη Σύλβια Ευθυμίου ενώ, παράλληλα, δίνουμε παραστάσεις παρουσιάζοντας τα «Χρώματα Μεσογείου». Μεγάλο στοίχημα για εμένα είναι να ανοίξω πανιά για Αμερική και να δουλέψω εκεί, να τελειώσω τον νέο μου δίσκο και να τον κυκλοφορήσω εκεί γιατί η μουσική που συνθέτω έχει μεγάλη απήχηση στο εξωτερικό.



Πώς έφτασε η φετινή διεθνής αναγνώριση μέσω του βραβείου που σου απονεμήθηκε στην Αμερική;
Το βραβείο αυτό ήταν νομίζω η μεγαλύτερη χαρά που έχω πάρει. Ήταν μια καταξίωση για εμένα, για όλα όσα κάνω και προσπαθώ τόσα χρόνια. Συνέβη, μάλιστα, εντελώς τυχαία, αλλά τα τυχαία είναι καμιά φορά και τα καλύτερα. Πριν λίγους μήνες, είδα μια σχετική ανακοίνωση σε ένα site. Χωρίς να το σκεφτώ πολύ, υπέβαλα τον δίσκο μου “Island of the Dawn” στα The Akademia Music Awards. Πρόκειται για έναν μουσικό θεσμό, με έδρα το Λος Άντζελες και γραφεία στο Λονδίνο, που επιδιώκει να αναδείξει νέους καλλιτέχνες, από ολόκληρο τον κόσμο, σε διαφορετικές κατηγορίες και είδη μουσικής. Το άλμπουμ “Island of the Dawn” αναδείχτηκε πρώτο στη μουσική κατηγορία ambient/electronic για τον Μάρτιο και εύχομαι να σαρώσει τα πρωτεία και στο τέλος του 2016! Το τραγούδι που αυτή τη στιγμή προωθείται ως single από τον δίσκο είναι το “Summer in Ibiza” και η πορεία του μέχρι τώρα δικαιώνει όλη τη σκληρή δουλειά πίσω από αυτό! Η αναγνώριση έρχεται τελικά από εκεί που δεν την περιμένεις και σου δίνει μια ανάσα! Ανάσες που όλοι χρειαζόμαστε όταν παλεύουμε σε μια σκληρή πραγματικότητα, προσπαθώντας να δώσουμε πνοή και να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας.

Ποια είναι η γνώμη σου για την ελληνική μουσική παραγωγή;
Ενώ υπάρχουν αξιόλογοι νέοι και ταλαντούχοι καλλιτέχνες που πραγματικά έχουν πολλά να προσφέρουν, η προσφορά αυτή πέφτει στο κενό. Υπάρχει μια ανακολουθία μεταξύ της καλλιτεχνικής δημιουργίας και της απήχησής της στο κοινό. Η κατάσταση αυτή επιτείνεται και λόγω των συνθηκών που βιώνουμε. Η ελληνική μουσική παραγωγή δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη από αυτές. Το ταλέντο δυστυχώς δεν αρκεί για να μορφοποιηθεί αυτό που θα λέγαμε συνολικά «ελληνική μουσική παραγωγή». Ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως είμαστε μια χώρα με πλούσια μουσική παράδοση, που γεννά και θα εξακολουθήσει να γεννά σημαντικούς καλλιτέχνες, ελπίζω και ιδέες!