Γεννημένος… σεφ

Με το «καλημέρα» της γνωριμίας μου με τον Χρήστο Ιωαννίδη αντιλήφθηκα ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Η λέξη-κλειδί που τον συντροφεύει άλλωστε είναι η «δημιουργία» και, όπως μου εκμυστηρεύεται, έγινε τρόπος ζωής του μέσω της μαγερικής χωρίς καλά–καλά να το αντιληφθεί. Κι αυτό γιατί από 9 μόλις ετών μπήκε στην κουζίνα.



«Στην κουζίνα με οδήγησε», ξεκινά να αφηγείται, «η επιθυμία μου να δώσω στους γονείς μου, που δούλευαν σκληρά, ένα δώρο. Να πω ένα ευχαριστώ, αν προτιμάς, για όλες τις θυσίες τους. Δεν χρειάστηκα παρά μερικά αυγά, λίγες πατάτες και τομάτες. Η πρώτη προσπάθεια μου, μία ομελέτα, είχε τεράστια επιτυχία». Η γνωριμία του αυτή με την κουζίνα εξελίχθηκε στον απόλυτο έρωτα και εν τέλει σε μία σχέση διαρκείας. «Στα πρώτα μου βήματα με καθοδήγησε η ανάγκη ευχαρίστησης των γονιών μου και φυσικά ο πρώτος και βασικός... τσελεμεντές μου, η μητέρα μου».

Στα 14 του χρόνια πια ο Χρήστος είχε αρχίσει να... παντρεύει το σχολείο με τις περιστασιακές δουλειές προκειμένου να βγάλει το χαρτζιλίκι του. Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν άργησε να στραφεί σε χώρους που του επέτρεπαν να ψάχνεται και να πειραματίζεται, όπως εστιατόρια, καφέ και bar. Έως και την κλήση του στον ελληνικό στρατό δεν άλλαξε τίποτα - αντιθέτως, και εκεί η ειδικότητά του ήταν μάγειρας.

Με την ολοκλήρωση της θητείας του, ο έρωτάς του για τη μαγειρική όχι μόνο δεν κώπασε αλλά εξελίχθηκε σε τρελή, εμμονική αγάπη. «Το όνειρό μου ήταν να μπλέξω τις έως τότε γνώσεις μου με τις παγκόσμιες τάσεις της μαγειρικής. Έτσι γράφτηκα σε σχετική σχολή και ξεκίνησα να λειτουργώ σαν... σφουγγάρι που απορροφάει τη γνώση των top level και καταξιωμένων σεφ». Επειδή, δεδομένα, «το είχε», με το πρώτο έτος φοίτησης ήρθε και η πρώτη του πολύ σημαντική πρόταση: είσοδος στη Λέσχη Αρχιμαγείρων Αθηνών.

Ακολούθησε μία σειρά από πολύ σημαντικές διακρίσεις, που στα 9 του χρόνια δεν μπορούσε καν να φανταστεί. Ανάμεσά τους συναντάμε προτάσεις από πρεσβείες για συνεργασία σε event, προσκλήσεις για να αναλάβει τις κουζίνες εκλεκτών προσώπων αλλά και συνεργασίες σε πάρτι–δείπνα με διάσημες παρουσίες. «Η μαγειρική είναι το πάθος μου, η αγάπη μου για δημιουργία που εξελίσσεται σε ανάγκη για προσφορά. Είναι ένα περίεργο “ερωτικό” παιχνίδι και ταξίδι με γεύσεις, που δημιουργείται με βάση -πάντα- τις πρώτες ύλες».



Στο τέλος της ημέρας όμως, αυτό που μετράει για τον ίδιο είναι το αποτέλεσμα: η χαρά του να δίνει… χαρά, όπως λέει, στον ουρανίσκο οποιουδήποτε δοκιμάσει τις εμπνεύσεις του. Επιβεβαίωση της αξίας της δουλειάς του αποτελούν και οι προτάσεις για να γράφει τα μυστικά του και να τα μοιράζεται με αναγνώστες μέσα από site αφιερωμένα στη μαγειρική αλλά και η «εν λευκώ» διαχείριση των μενού κορυφαίων τουριστικών προορισμών.



Αυτή την περίοδο ο Χρήστος Ιωαννίδης βρίσκεται στο Shamone bar restaurant, στη Λεωφόρο Κωσταντινούπολεως 46, στο Γκάζι. Εκεί έχει τον απαραίτητο χώρο για να δημιουργήσει όλα όσα του αρέσει να προσφέρει. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα βρεθείς στο Κέντρο, κάνε ένα δώρο στον ουρανίσκο σου: δοκίμασε μία από τις δημιουργίες του… γεννημένου σεφ.