Η αγάπη πάντα νικά

Οι περισσότεροι από εμάς το γνωρίσαμε μέσα από την ταινία του Jerry Zaks το 1996 με το εκπληκτικό πρωταγωνιστικό κουαρτέτο: Μέριλ Στριπ, Ντάιαν Κίτον, Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Στην πραγματικότητα όμως το “Marvin’s Room” του Scott McPherson συστήθηκε στο κοινό ως θεατρικό έργο πριν από 25 χρόνια αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.

«…ένα από τα πιο αστεία, σοφά και συγκινητικά έργα της χρονιάς. Όταν το αμερικάνικο θέατρο αποκτά μια τόσο αυθεντική φωνή, οφείλουμε να την ακούσουμε», έγραψαν οι New York Times, ενώ η New York Post πρόσθεσε: «Θάνατος, αγάπη και καθήκον πλέκονται λιτά σε ένα συναισθηματικά φορτισμένο έργο. Τη μία στιγμή γελάμε και την αμέσως επόμενη σωπαίνουμε από συμπόνια. Ποτέ ξανά ο θάνατος δεν έχει παρουσιαστεί με τόσο ενδιαφέρον και η αγάπη τόσο περίπλοκη... ».

Το “Marvin’s Room” είναι ένα έργο για την αγάπη που πάντα νικά. Είναι ένα έργο που μιλάει για την αξία και την ανάγκη του κάθε ανθρώπου να βρει, να αποκτήσει και να κρατήσει μια οικογένεια. Μέσα από την ανθρωπιά και το χιούμορ, με έναν τρόπο μοναδικά τρυφερό και γλυκόπικρο, ο Scott McPherson μιλάει για τον Θάνατο, την Απώλεια, την Ελπίδα, αλλά πάνω απ’ όλα για την Αγάπη που δεν βάζει προϋποθέσεις.



25 χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα του έργου, ο πολυπράγμων Δημήτρης Καρατζιάς το παρουσιάζει σε πανελλήνια πρώτη στον Πολυχώρο Vault από τις 8 Ιανουαρίου με πρωταγωνίστριες την Αθηνά Τσιλύρα και την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου. Οι δυο τους θα υποδυθούν τις δύο κεντρικές ηρωίδες του έργου, τη Λι και τη Μπέσυ, δύο αδελφές που έχουν κόψει τους δεσμούς ανάμεσά τους. Ο 18χρονος Χανκ μαθαίνει από τη μητέρα του, Λι, την ύπαρξη της θείας του Μπέσυ, όταν η τελευταία διαγιγνώσκεται με λευχαιμία και χρειάζεται να υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Η Μπέσυ ζει στη Φλόριντα, όπου φροντίζει την ανάπηρη θεία της, Ρουθ, και τον κατάκοιτο πατέρα της, Μάρβιν. Με αφορμή την ασθένεια της Μπέσυ η οικογένεια ξαναενώνεται και οι δύο αδερφές ξανασυναντιούνται ύστερα από 18 χρόνια… Τώρα είναι η ευκαιρία να κερδίσουν το χαμένο έδαφος, να παραμερίσουν όλα αυτά που τις χώρισαν και να δουν τη ζωή τους από διαφορετική οπτική γωνία.

Τα όσα έλαβαν χώρα εκείνη την περίοδο μας τα διηγείται –και ζωντανεύουν μπροστά μας– ο 43χρονος πλέον Χανκ, που εξομολογείται πώς η θεία του Μπέσυ του άλλαξε τη ζωή με τη στάση της, την ανιδιοτελή της αγάπη, τη δοτικότητα και την αισιοδοξία της. Ένα έργο που αποδομεί, καυτηριάζει αλλά ταυτόχρονα εξυψώνει το θεσμό της οικογένειας. Γιατί όλοι έχουμε ανάγκη να βρούμε καταφύγιο σε μια «οικογένεια»…