Πολεμικές τέχνες και χορός γίνονται ένα

Τους ανακάλυψα με αφορμή τη συμμετοχή τους στο νέο βίντεο κλιπ των String Demons. Και με εντυπωσίασαν με τον χορό τους που θυμίζει πολεμικές τέχνες, την απίστευτη κίνηση, την θεατρικότητα και τα θεαματικά ακροβατικά που συνθέτουν τις χορογραφίες τους. Η ομάδα AcrOdance είναι μια απολύτως οικογενειακή υπόθεση των Ομηρίδηδων, αφού ιδρύθηκε από την Αννα Ομηρίδη, τους γονείς της Δημήτρη και Βάγια και τα αδέλφια της Γιώργο και Τριαντάφυλλο.

Θέλοντας να μάθω περισσότερα, κανονίσαμε ραντεβού με την Αννα και τον Γιώργο για να μου εξηγήσουν πώς ξεκίνησαν όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα. «Βασικά, όλοι μας στην οικογένεια ασχολούμαστε με τη γυμναστική σε συνδυασμό με τον χορό, τα ακροβατικά και τις πολεμικές τέχνες», λέει η Αννα. «Τόσο η μητέρα μου, που είναι αισθητικός και γυμνάστρια, όσο και ο πατέρας μου ως γυμναστής, δάσκαλος πολεμικών τεχνών, χορογράφος και μουσικός, μας μύησαν από παιδιά ακόμη -είμαστε συνολικά έξι αδέλφια- σε αυτόν τον κόσμο».

Οι γονείς τους γνωρίστηκαν στη διάρκεια ενός σόου στο οποίο συμμετείχαν και από τότε ταξίδεψαν μαζί σε πολλές χώρες του κόσμου δίνοντας μουσικοχορευτικές παραστάσεις με κομμάτια του πατέρα τους και θεατρικές φιγούρες ακροβατικών. Το ιδιαίτερο αυτό είδος γυμναστικής που κάνουν και διδάσκουν το ονομάζουν OMIDO, από τα αρχικά του επωνύμου τους και μια λέξη που στα ιαπωνικά σημαίνει «σωστός δρόμος-σωστή επιλογή». Ο Γιώργος, εκτός από το OMIDO έχει ειδικευθεί επίσης στο tricking, επίσης έναν συνδυασμό χορού, πολεμικών τεχνών και ακροβατικών. Η Αννα μού λέει ότι η ομάδα βασικά ξεκίνησε το 2001 προσθέτοντας σε όλα τα παραπάνω θέατρο, αεροβική και ένα παιχνίδι που λειτουργεί και ως χοροθεραπεία.



Διδάσκουν στο οικογενειακό γυμναστήριο που λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια στην οδό Γ' Σεπτεμβρίου 19Α, σε γκρουπ που δεν ξεπερνούν τα δέκα άτομα, επειδή όπως μου εξηγούν έτσι μπορούν να μεταδώσουν καλύτερα την τέχνη τους. «Διοργανώνουμε θεματικές εβδομάδες, που οι μαθητές μας βρίσκουν πολύ διασκεδαστικές, κάτι που επιδιώκουμε καθότι σε κάθε μάθημα κάνουμε και κάτι διαφορετικό, κάτι νέο», συμπληρώνει ο Γιώργος. «Κι εμείς πρέπει συνεχώς να βελτιωνόμαστε ώστε να μπορoύμε να διδάξουμε κάτι καλύτερο. Εκείνο επίσης που με χαροποιεί είναι το μεγάλο ενδιαφέρον που δείχνουν οι γυναίκες στα γκρουπ μας, κάτι που αποδεικνύει ότι αυτό που κάνουμε δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε άντρες, όπως ίσως πολλοί νομίζουν». Οπως μου λένε, οι ηλικίες των μαθητών ποικίλλουν, από την εφηβεία έως και περασμένα 40, κάτι που φαντάζει λογικό, αν κρίνω από την καταπληκτική φυσική κατάσταση του πατέρα τους που είναι σχεδόν στα 70 του!

Ως το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς τους θεωρούν το σημείο στο οποίο ο μαθητής πρέπει να ξεπεράσει τους φόβους του ότι δεν θα τα καταφέρει. «Κάθε ηλικία έχει τις δικές της δυσκολίες και διαφορετικά ψυχολογικά μπλοκαρίσματα που πρέπει να λύσουμε», συνεχίζει η Αννα. «Γι' αυτό και όλοι αγαπούν το χοροθεραπευτικό κομμάτι. Μετά το μάθημα, όσο κουρασμένοι και να είναι αρχικά από τις δουλειές τους, αισθάνονται γεμάτοι ενέργεια και απόλυτα ήρεμοι. Αυτό τους ξαφνιάζει ευχάριστα επειδή δεν το περιμένουν». Ως το καλύτερο κομμάτι της δουλειάς τους θεωρούν το σημείο που βλέπουν τους μαθητές τους να χαίρονται επειδή κατάφεραν κάτι που νόμιζαν αδύνατον! Ο Γιώργος συμπληρώνει ότι σε αυτό παίζει ρόλο και το κομμάτι του αυτοσχεδιασμού που χαλαρώνει τους μαθητές, αφού καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχουν αναγκαστικά στενά όρια. Από την εμπειρία τους συμβουλεύουν όποιον σκέφεται να ασχοληθεί «να μη φοβάται και να μην αφήνεται στην ακινησία του καναπέ με διάφορες δικαιολογίες. Οταν το σώμα μας είναι καλά τότε και η ψυχολογία μας απογειώνεται».