Η διέξοδος του πλεξίματος

Η Ιωάννα Αναγνωστοπούλου είναι πασίγνωστη στον χώρο της μόδας, του στυλ και του clubbing, πεδία στα οποία, από τα τέλη των ‘70s, έχει αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της. Είχαμε πρωτογνωριστεί στις ντισκοτέκ και τα μπαρ της Πλάκας, όταν η συνοικία των θεών ήταν ακόμα και γειτονιά του κεφιού. Περνούσαμε τις νύχτες μαθαίνοντας νέες χορευτικές κινήσεις και τις μέρες μας μιλώντας για μόδα και δοκιμάζοντας τις τελευταίες επιταγές της.



Η Ιωάννα, «το κορίτσι με το θεϊκό κορμί και το υπέροχο χαμόγελο» όπως ήταν επίσης γνωστή -τα οποία διατηρεί μέχρι και σήμερα με μια χάρη που θυμίζει μπαλαρίνα-, είχε πάντα κάτι να πει. Είτε για το ντύσιμο, είτε για μια νέα τάση στη μουσική ή στο στυλ. Και ο λόγος της ήταν πάντα μείζονος σημασίας για τους γνώστες: αν η Ιωάννα έλεγε «όχι» σε κάτι, αυτό σήμαινε και το τέλος του, είτε επρόκειτο για ένα ρούχο, είτε για την είσοδο στα μεγαλύτερα κλαμπ Αθήνας και Μυκόνου.

Όμως, η κομψότατη αυτή γυναίκα προτιμά να επικεντρώνεται στα θετικά μιας κατάστασης. Με τον ενθουσιασμό νεαρού κοριτσιού που κάθε μέρα ανακαλύπτει τον κόσμο, αφήνει πίσω της τις σύγχρονες μιζέριες, ψάχνει πώς μπορεί να φτιάξει ένα περιβάλλον δημιουργίας και ονείρου, και το κάνει πράξη. Ζωγραφίζει, φωτογραφίζει, αλλά εδώ και καιρό βλέπω στη σελίδα της στο FB να φοράει υπέροχα πλεκτά ρούχα και αξεσουάρ, τα οποία φτιάχνει μόνη της. Επειδή δεν γνώριζα αυτή την πλευρά της, άρπαξα την ευκαιρία να την ξαναδώ στο διαμέρισμά της στην Ακρόπολη, όπου ζει μαζί με τον σύντροφό της, τον Γιάννη. Μια συζήτηση μαζί της είναι πάντα αναζωογονητική.



Φρέσκος χυμός φρούτων και ξεκινάει μια κουβέντα που παλινδρομεί μεταξύ εικόνων του παρελθόντος και σημερινών καταστάσεων. «Δεν ήξερα ότι πλέκεις τόσο όμορφα», της λέω με κάθε ειλικρίνεια. «Έμαθα από μικρή, από τη μητέρα μου και τη θεία μου» μου εξηγεί. «Είχαμε κατάστημα με είδη ραπτικής και όταν στα τέλη των ‘60s μπήκαν στην αγορά τα έτοιμα και τα τουριστικά, η μητέρα μου άρχισε να πλέκει διάφορα πράγματα. Οι φίλες της είδαν μια εσάρπα που είχε πλέξει και αυτό ήταν: της ζητούσαν να τους φτιάξει κάτι ανάλογο».



Θαυμάζω την γκάμα των πλεκτών της Ιωάννας, από θήκες για κινητά (!) έως φορέματα, τσάντες, ζώνες και κοσμήματα. «Το πλέξιμο είναι διαδεδομένο;», ρωτάω και μου λέει ότι τώρα τελευταία γίνεται πιο γνωστό. «Είναι απίστευτο πόσα πράγματα μπορείς να φτιάξεις για την γκαρνταρόμπα σου, ή δώρα για τους φίλους σου. Πάνω, όμως, απ’ όλα με βοηθάει να διατηρώ καθαρό το μυαλό μου. Με βοηθάει να ξεπερνάω πολλές δυσκολίες».



Η πάντα πρωτοπόρα Ιωάννα πάλι δείχνει τον δρόμο σκέφτομαι. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα ζητούν τη γνώμη της κορυφαίοι στυλίστες και σχεδιαστές. Τι σκέφτεται λοιπόν για τη σημερινή νεολαία και τις στυλιστικές επιλογές της; «Είναι κλωνοποιημένη!», μου απαντά με τον κοφτό, απόλυτο τρόπο της, χωρίς μισόλογα και περιστροφές. «Οι νέοι θα έπρεπε να ορίζουν το επόμενο στυλ αλλά δεν το κάνουν. Αυτό που προτείνουν δεν είναι στυλ!». Όταν η κουβέντα έρχεται στην κρίση, η άποψή της είναι ότι μόνο οι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί, θα επιβιώσουν. «Οι συντηρητικοί και τα σκουριασμένα μυαλά θα την πατήσουν. Είναι δύσκολη η κατάσταση αλλά όσοι έχουμε ιδέες θα τα καταφέρουμε. Με ξέρεις, δεν θα μπορούσα να μην είμαι αισιόδοξη!».