Το soundtrack της μικρής οθόνης

To 2013 το “Harlem shake” κατάφερε να διακόψει ένα μοναδικό ρεκόρ. Ηταν το πρώτο single με ορχηστρικό κομμάτι που μπήκε στο Hot 100 του περιοδικού Billboard έπειτα από 28 ολόκληρα χρόνια! Ποιο ήταν το προηγούμενο single που είχε αυτή την τιμή; Αυτό με το καταπληκτικό μουσικό θέμα της σειράς «Οι σκληροί του Μαϊάμι» δια χειρός Τζαν Χάμερ. Ενα από τα «μυστικά» των παραγωγών σειρών για να καταστήσουν τη δουλειά της περισσότερο αναγνωρίσιμη είναι να την ντύσουν με ένα πιασάρικο μουσικό θέμα ή θεματικό τραγούδι. Πολλοί χτύπησαν φλέβα χρυσού: από το θέμα του «Ο Αλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει» στη μακρινή δεκαετία του 1950, σε αυτά της «Οικογένειας Ανταμς» στα '60s, του «Ιππότη της ασφάλτου» στα '80s και του «Υποπτου κόσμου του Τουίν Πικς» στα '90s! Εμείς επιλέξαμε τα εννέα top θεματικά τραγούδια που ακούστηκαν (ή ακούγονται ακόμα) σε σειρές της τελευταίας εικοσαετίας και σας τα παρουσιάζουμε.



Ας ξεκινήσουμε με ένα πολύ γνώριμο τραγούδι, το οποίο τουλάχιστον εμείς οι τριαντάρηδες μόλις ακούμε θα το ρίξουμε το χαμόγελο, καθώς μας έρχονται στο μυαλό ένα σωρό αστείες στιγμές με τον Ρος, τον Τζόι, τον Τσάντλερ, τη Μόνικα, τη Ρέιτσελ και τη Φοίβη. Το “I’ll be there for you”, το οποίο συνυπογράφουν οι παραγωγοί της σειράς «Φιλαράκια», Ντέιβιντ Κρέιν και Μάρτα Κάουφμαν μαζί με το ποπ-ελαφρύ ροκ ντουέτο The Rembrandts μπορεί να είναι λίγο απλοϊκό μουσικά και στιχουργικά τραγούδι, όμως είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με ένα από τα πιο επιτυχημένα κωμικά σίριαλ όλων των εποχών. Εννοείται ότι οι Rembrandts δεν κατάφεραν ποτέ να επαναλάβουν αυτή την επιτυχία…

Πολλοί έχρισαν διάδοχο της σειράς «Φιλαράκια» το “The big bang theory”. Η αλήθεια είναι ότι βρίσκεται πολύ κοντά. Το εισαγωγικό τραγούδι κατάφερε να γίνει επίσης πιασάρικο. Πρόκειται για το “History of everything”, στο οποίο οι Καναδοί Barenaked Ladies -ενδεχομένως επηρεασμένοι από το βιβλίο εκλαϊκευμένης επιστήμης “A short history of nearly everything” του Μπιλ Μπράισον (από αυτά που σνομπάρει ο Σέλντον Κούπερ), μας εξηγούν πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν πριν από 14 δισ. χρόνια, πώς εμφανίστηκαν οι Νεάντερνταλ και οι επιστήμες.



Οχι ότι είχε ανάγκη από προβολή, αλλά το συγκρότημα The Who κατάφερε να «τρυπώσει» στις μικρές οθόνες μας όχι μία, αλλά τέσσερις φορές. Και αυτό χάρη στην απόφαση των παραγωγών των σειρών “CSI” να χρησιμοποιήσουν ως θεματικά τραγούδια κομμάτια των Βρετανών ρόκερ: “Who are you” για το αρχικό “CSI”, “Won’t get fooled again” για το «CSI: Μαϊάμι», "Baba O'Riley" για το «CSI: Νέα Υόρκη» και "I Can See For Miles" για το «νεοφώτιστο» “CSI: Cyber".

   
Ενα παλαιότερο τραγούδι χρησιμοποίησαν και οι παραγωγοί του “The wire” για να «ντύσουν» τη σειρά τους. Το “Way down in the hole” γράφτηκε από τον Τομ Γουέιτς και κυκλοφόρησε το 1987 με το άλμπουμ “Franks wild years”. Στο “The wire” καθένας από τους τέσσερις κύκλους περιείχε και μία διαφορετική διασκευή του τραγουδιού. Η καλύτερη ήταν βέβαια αυτή του πρώτου κύκλου, από τους Blind Boys of Alabama, ένα αμερικανικό συγκρότημα γκόσπελ με ιστορία επτά δεκαετιών! Στο οκταμελές γκρουπ συμπεριλαμβάνονται μάλιστα τέσσερις τυφλοί τραγουδιστές.



Και μιλώντας για γκόσπελ, ένας από τους μεγαλύτερους ύμνους σειράς των τελευταίων χρόνων έχει από αυτό, όπως έχει και λίγο από σόουλ, αλλά και από trip hop. Ο λόγος για το 'Woke up this morning', το οποίο ακούγαμε προτού ξεκινήσει κάθε επεισόδιο των “Sopranos”. Οι Βρετανοί Alabama 3 εμπνεύστηκαν αυτό το τραγούδι από την ιστορία της Σάρα Θόρντον, η οποία μετά από χρόνια κακοποίησης από τον άνδρα της αποφάσισε τελικά να τον σκοτώσει. Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1997, δύο χρόνια πριν από την πρεμιέρα της εξαιρετικής σειράς του ΗΒΟ που εξιστορεί τον βίο και την πολιτεία ενός οικογενειάρχη μαφιόζου από το Νιου Τζέρσεϊ.



Το θεματικό τραγούδι προϋπήρχε της σειράς και στην περίπτωση του πρώτου κύκλου του “True detective”. Το alternative country/americana ντουέτο The Handsome Family (Μπρετ και Ρένι Σπαρκς) κυκλοφόρησε το “Far from any road” το 2003 με τον δίσκο “Singing bones”. Εντεκα χρόνια μετά, ο μουσικός διευθυντής του “True detective”, T Bone Burnett γοητεύτηκε από αυτό το σκοτεινό τραγούδι με τους gothic στίχους και αποφάσισε να το βάλει στην αρχή των επεισοδίων. Το ντουέτο, αν και είχε κερδίσει στο παρελθόν την εκτίμηση μουσικών, όπως ο Μπρους Σπρίνγκστιν, κατάφερε με αυτόν τον τρόπο να αποκτήσει απήχηση σε ένα σαφώς μεγαλύτερο κοινό. Φέτος, το “True detective” που ξεκινά στα τέλη Ιουνίου απέκτησε ένα άλλο τραγούδι, το οποίο είναι επίσης εξαιρετικό!



Εξίσου σκοτεινό είναι το “If I had a heart” που διανθίζει την εισαγωγή του “Vikings”. Το τραγούδι γράφτηκε και ερμηνεύτηκε από τη Σουηδή Fever Ray, ενώ το single κυκλοφόρησε το 2009, τέσσερα χρόνια πριν από την πρεμιέρα της σειράς του History Channel που ακολουθεί τη ζωή του θρυλικού Βίκινγκ Ράγκναρ Λόθμπροκ. Το θαυμάσιο art pop κομμάτι έχει κάνει ιδιαίτερη θραύση στη μικρή οθόνη, καθώς μεταξύ άλλων έχει ακουστεί στο “Breaking bad”, το “Person of interest” (το οποίο «δανείστηκε» για ένα επεισόδιο και την πρωταγωνίστρια Κάθριν Γουίνικ) και το “Black sails”.



Σε περισσότερο ροκ εν ρολ ακούσματα κινείται το “This life”, το οποίο συναντάμε στο “Sons of anarchy”, που ολοκληρώθηκε φέτος με πολλή βία. Για το τραγούδι έβαλαν το χεράκι τους τόσο ο Κέρτις Στίγκερς, όσο και οι Forest Rangers και ο ίδιος ο δημιουργός της σειράς, Κερτ Σάτερ, ενώ το ερμήνευσαν οι δύο πρώτοι. Οι Forest Rangers, μάλιστα, είναι τόσο ταυτισμένοι με τη δουλειά τους στη σειρά που αφηγείται την ιστορία μίας λέσχης όχι και τόσο νομοταγών μοτοσικλετιστών, που ο κιθαρίστας του γκρουπ Μπομπ Θίελ αναφέρει ότι «εάν υπήρχε μία μπάντα που θα έπαιζε κάθε Παρασκευή βράδυ στο κλαμπ που συχνάζουν οι Sons of anarchy, αυτή θα ήταν οι Forest Rangers».



Και ας κλείσουμε με ένα ορχηστρικό κομμάτι: το θέμα του “Game of thrones” δια χειρός Ραμίν Τζαγουάντι, ο οποίος έγραψε και τα θέματα άλλων δημοφιλών σειρών, όπως το “Person of interest”, “Strain” και το “Prison break‘, καθώς και blockbusters όπως το “Iron Man”. Το κομμάτι έχει αποκτήσει στο YouTube τα περισσότερα covers σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο μουσικό θέμα σειράς. Το βρίσκεις πραγματικά όπως θέλεις: εκτέλεση με ντραμς, με τσέλο, με γκάιντα, με φωνές τενόρων, αλλά και διασκευές σε ρυθμούς ροκ, μέταλ, αλλά και... γουέστερν, ενώ αξίζει να το ακούσεις και όπως το ερμηνεύουν με τις φωνές τους τα παιδιά Σταρκ (Αρυα, Σάνσα και Μπραν).