Ερωτας και θάνατος στο δεύτερο υπόγειο

«Πήγες και πέθανες κι εσύ για μια κουβέντα…! για του μπεκρή του Μίμη την κουβέντα…του αληταρά!
Νίκο χαζέ! Νίκο θεόχαζε!»

Ορισμένες

από τις π

ιο hot ατάκες του φετινού θεατρικού χειμώνα είναι σίγουρο ότι θα προέλθουν από το δεύτερο υπόγειο του Κακογιάννης. Εκεί, σε ένα ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο πάρκινγκ του κτηρίου που ανήκει στο Ιδρυμα που έφτιαξε και χρηματοδότησε ο μεγάλος Ελληνας σκηνοθέτης, παίζεται το έργο με τον τίτλο «αχ!». Μια ιδιαίτερη παράσταση καθώς όπως εξηγούν οι εμπνευστές της – η δημιουργική ομάδα bijoux de kant – αποτελεί μια σημερινή ματιά στην πολυδιαβασμένη Κερένια κούκλα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου, ένα αθηναϊκό μυθιστόρημα. Για την ιστορία, είναι το δεύτερο βιβλίο του Χρηστομάνου που δημοσιεύθηκε το 1911, μετά το θάνατο του συγγραφέα, ενώ τρία χρόνια νωρίτερα είχε δημοσιευθεί σε συνέχειες στις εφημερίδες. 

Η Κερένια Κούκλα του Χρηστομάνου είναι η τραγική ερωτική ιστορία τριών νέων με φόντο την αστική Αθήνα των αρχών του 20^ου αιώνα, στη «σκιάν της Ακροπόλεως και παρά το βράχον του Φιλοπάππου». Η ιστορία της Βεργινίας, η οποία πάσχει από αναιμία, του Νίκου, ο οποίος είναι ο άντρας της, και της Λιόλιας, η οποία φροντίζει τη Βεργινία. Η Λιόλια και ο Νίκος ερωτεύονται, ενώ η Βεργινία πεθαίνει. Τελικά, ο Νίκος και η Λιόλια παντρεύονται και αποκτούν ένα παιδί ίδιο η Βεργινία, το οποίο όμως δεν καταφέρνει να ζήσει. 

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης και ο συνεργάτης του, μουσικός Κώστας Δαλακούρας, έχοντας ως οδηγό το σύγχρονο κείμενο της 45χρονης συγγραφέως Γλυκερίας Μπασδέκη – μια εξαιρετικά διεισδυτική ποιήτρια που εργάζεται ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση- ξαναδιαβάζουν τον Χρηστομάνο από την αρχή αλλά κρατούν το στόρι και την αθηναϊκή ατμόσφαιρα που δίνουν οι αναφορές στις γειτονιές, στις πλατείες και στους δρόμους.

Αλλά ας γυρίσουμε στις ατάκες που φαίνεται πως θα γράψουν ιστορία. Η Λένα Δροσάκη, μια από τις δύο γυναίκες πρωταγωνίστριες της παράστασης –στο ρόλο της Λιόλιας– κλαίει και καταριέται τη μοίρα της μετά το φονικό και τον χαμό του αγαπημένου της, του Νίκου. Δεν θέλει να το πιστέψει, αρνείται. Ρίχνει όλο το φταίξιμο σε εκείνον. «Πέθανες κι εσύ για μια κουβέντα», κραυγάζει και ο πόνος της δεν έχει τελειωμό. «Νίκο χαζέ! Νίκο θεόχαζε!». Δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο άνδρας που ερωτεύθηκε και που του δόθηκε…πήγε και πέθαινε  για μια κουβέντα!

Η Δροσάκη –μόνιμη συνεργάτιδα της ομάδας bijoux de kant που έκανε μια από τις sold out παραστάσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών το περασμένο καλοκαίρι- είναι σπαρακτική στο ρόλο της Λιόλιας. Το ίδιο και η Κατερίνα Μισιχρόνη, άλλη μια αγαπημένη πρωταγωνίστρια του Σκουρλέτη που έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό από την συμμετοχή της στο τηλεοπτικό Νησί.

Είδα την παράσταση την περασμένη Παρασκευή και γυρίζοντας σπίτι έγραψα στο  facebook ένα post. Από αυτό δεν άλλαζω ούτε λέξη: «Ο Σκουρλέτης έχει μάθει και με τα λίγα. Τα υλικά του πρόχειρα, σαν από μάντρα οικοδομών επαρχιακής πόλης την περίοδο με τα πανωσηκώματα των προικώων. Σχεδόν πάνω στον Πηνειό, στην παραλία της Καλαμάτας, και αλλού. Δεν έχει σημασία η πόλη, φθηνά υλικά φθαρτά να είναι - φθαρτά για να συνθέσουν την επιτύμβια στήλη που μοιάζει σαν σκηνή από φωτορομάντζο και εικονοστάσι μαζί.

Ο Σκουρλέτης δεν νοιάζεται αν λερωθεί - τα χώματα τον ανασταίνουν - τα χώματα και τα σώματα - ο πυρετός και η φλόγα, τα γλυκόλογα και οι κατάρες, η ομορφιά και η ζήλια - τα χώματα και τα λουλούδια -  η μαγκιά του Σκουρλέτη, τα χαρμάνια του Δαλακούρα και το δόσιμο της Δροσάκη στη παράσταση αχ!, (ξανά)διαβάζοντας την Κερένια Κούκλα του Χρηστομάνου στο δεύτερο υπόγειο του Κακογιάννης βράδυ Παρασκευής».