Χρήστος Αλωνιστιώτης

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η Ελλάδα μπήκε σε μια σκληρή και ανεξέλεγκτη κρίση. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, πραγματοποιήθηκαν αμέτρητα Eurogroup, αμέτρητες συναντήσεις Ελλήνων και Ευρωπαίων αξιωματούχων με στελέχη του ΔΝΤ, υπογράφηκαν τρία μνημόνια, τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών και στην ελληνική οικονομία τίποτα δεν άλλαξε προς το καλύτερο.

Οι πιστωτές από την πλευρά τους αρνούνται να παραδεχθούν τη λάθος συνταγή και οι ελληνικές κυβερνήσεις αδυνατούν να παρουσιάσουν μια διαφορετική οικονομική φιλοσοφία που θα πείσει τους πιστωτές ότι η χώρα θα επιστρέψει στην ανάπτυξη μέσα από ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και όχι μέσα από την εξαθλίωση της ελληνικής οικονομίας. Η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από την ενίσχυση των επιχειρήσεων και όχι μέσα από το κλείσιμό τους. Η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από τις περικοπές των εξωφρενικών δημοσίων δαπανών και όχι μέσα από την εξαΰλωση των χρηματικών διαθεσίμων των επιχειρήσεων και των πολιτών.

Θυμηθείτε ότι, η Ελλάδα από την έναρξη της κρίσης και μέχρι σήμερα, ποτέ δε βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση να πραγματοποιήσει μια διαπραγμάτευση με τους Θεσμούς με ίσους όρους. Η υπογραφή κάθε συμφωνίας και οι λανθασμένοι χειρισμοί που ακολουθούσαν οδηγούσαν τη διαμόρφωση ενός κλίματος έλλειψης εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα και προς την ελληνική οικονομία και οδηγούσαν σε μια ατέρμονη διαδικασία διαπραγματεύσεων που ζημίωνε τη χώρα για πολλές δεκαετίες.

Το ίδιο σενάριο βλέπουμε και σήμερα. Μια συμφωνία με τους Θεσμούς, η οποία θα έπρεπε να κλείσει από τον περασμένο Δεκέμβριο, μεταφέρεται από Eurogroup σε Eurogroup και όταν θα προκύψει η συμφωνία, η Ελλάδα θα είναι σε δυσμενέστερη θέση.


Υπάρχουν τρία προαπαιτούμενα για τα οποία η συμφωνία δε μπορεί να ολοκληρωθεί. Προαπαιτούμενα που όταν θα έρθει η ώρα θα συμφωνηθούν σε πέντε λεπτά. Στο μεσοδιάστημα όμως, η ελληνική οικονομία σημείωσε ύφεση σύμφωνα με ΕΛΣΤΑΤ και EuroStat, οι τράπεζες έχουν και νέες μεγάλες εκροές κεφαλαίων, η οικονομία έχει έλλειψη ρευστού και τέλη Μαΐου, η Ελλάδα θα έχει και αυτή άδεια ταμεία.

Τότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή για τους Θεσμούς να πιέσουν για μια συμφωνία. Όποια συμφωνία αυτοί θέλουν. Και έχει αποδειχθεί ότι πάντα θέλουν τη χειρότερη συμφωνία. Όταν όμως δεν έχεις προνοήσει να έχεις σχέδιο και όταν μένεις με άδεια ταμεία και με την απειλή ενός Bail-in, τότε διαπιστώνεις ότι ή υπογράφεις ότι σου φέρνουν ή φεύγεις και αφήνεις την “καυτή πατάτα” του Bail-in στον επόμενο, κατηγορώντας τον ότι δεν έδωσε τη συναίνεσή του. Μικροπολιτική εκατέρωθεν, στην πλάτη της χώρας.

Τα ομόλογα, το χρηματιστήριο και το QE

Με τις αποδόσεις των ομολόγων σε υψηλότατα επίπεδα είναι δεδομένο ότι η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να στερείται ουσιαστικής ρευστότητας, η οποία είναι απαραίτητη για να κινηθεί η οικονομία. Με τα επιτόκια στα τρέχοντα επίπεδα η Ελλάδα θα παραμείνει για χρόνια αποκλεισμένη από τις αγορές και δεν θα μπορέσει να σταθεροποιήσει τη μακροπρόθεσμη επενδυτική εμπιστοσύνη που είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση των κεφαλαιακών ροών προς τη χώρα.

Το ίδιο συμβαίνει και με το χρηματιστήριο. Με τις αποτιμήσεις των εταιριών να παραμένουν σε επίπεδα απαξίωσης, η ελληνική οικονομία δε μπορεί να πάρει μπροστά ενώ με τον τρόπο αυτό επιτείνεται η αβεβαιότητα. Είναι προφανές ότι ένα αδιάφορο χρηματιστήριο, δε μπορεί να παίξει το ρόλο του “κράχτη” προς τους διεθνείς επενδυτές, άρα αποτελεί μια ακόμα αρνητική προοπτική για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας.

Μέσα σε όλα αυτά, η Ελλάδα παραμένει εκτός του ευρωπαϊκού QE. Η ποσοτική χαλάρωση είναι το μόνο εργαλείο το οποίο μπορεί να δώσει ώθηση στην ελληνική οικονομία. Όμως όσο δεν υπάρχει μια συμφωνία και όσο η συμφωνία αυτή, όταν υπάρξει, δεν θα εφαρμόζεται τόσο το QE θα απομακρύνεται, με τον κίνδυνο να χαθεί οριστικά, αφού αν τα ευρωπαϊκά macro συνεχίσουν να βελτιώνονται, τότε δεν θα αργήσει η ώρα που θα ξεκινήσουν οι μειώσεις στις αγορές ομολόγων. Τότε εμείς θα παρακαλάμε να μειωθούν οι αγορές γερμανικών ομολόγων κατά €1-2 δισ. για να υπάρξει χώρος και για τα δικά μας.

Αμερική: Αναζήτηση ευκαιριών σε ένα περιβάλλον “ακριβών” αποτιμήσεων

Η άνοδος των μετοχών, η οποία έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία, έχει δημιουργήσει και μια σειρά “ακριβών” αποτιμήσεων. Ωστόσο, αυτό από μόνο του δε λέει και πολλά. Γιατί και το 2015, οι “ακριβές” αποτιμήσεις αποτέλεσαν παράγοντα αυξημένης επαγρύπνησης αλλά τελικά δικαιώθηκαν όσοι πίστευαν ότι εχθρός του ακριβού είναι το ακριβότερο.

Αξίζει να επισημάνουμε ότι ο S&P 500 διαπραγματεύεται 21,85 φορές τα κέρδη ανά μετοχή του, που είναι ένα από τα υψηλότερα επίπεδα της ιστορίας του και αρκετές μονάδες πάνω από τον ιστορικό μέσο όρο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αρκετών οίκων, δυο κλάδοι οι οποίοι προσφέρουν σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες και διαπραγματεύονται χαμηλότερα από το P/E του S&P 500 αλλά και μακριά από τον δικό τους ιστορικό μέσο όρο, είναι οι αεροπορικές εταιρίες και οι τράπεζες.


Και στους δυο αυτούς κλάδους, έχει πραγματοποιήσει σημαντικές τοποθετήσεις κατά τους τελευταίους μήνες, ο Warren Buffett. Και δεν είναι ο μόνος.

Χρήστος Αλωνιστιώτης

Chief Market Strategist, Delta Forex Group