Θέμος Αναστασιάδης

Μια που έχει ανοίξει ο διάλογος για το νέο ΠΑΣΟΚ, το προηγούμενο ΠΑΣΟΚ και το πόσα ΠΑΣΟΚ νομίζεις ότι μπορούμε να έχουμε (όπως πόσα κανάλια αντέχει ο τόπος), μια καλή ιδέα θα ήταν να το κάνουν σίριαλ για την TV: ειδικά μετά τις τελευταίες ατάκες που αντάλλαξαν μεταξύ τους Βενιζέλος και ΓΑΠ θα είναι μια χαρά για lead-in σε δελτίο ειδήσεων - πώς λέμε «Ονειρο ήταν» ή καλύτερα το «Με τα παντελόνια κάτω»; Παρότι θα μπορούσε να κάνει και διεθνή καριέρα σαν παρωδία του αγαπημένου WALKING DEAD που βλέπουμε στο FOX, όπου διάφοροι νεκροζώντανοι περιφέρονται με μοναδικό σκοπό να φάνε ο ένας τον άλλον, όπως τα ’δαμε, δηλαδή, στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.

Ισως οι περίεργοι συμπολίτες μας, που μετέχουν ακόμα σ’ αυτό το κομματικό παίγνιο για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους (ήτοι να περισώσουν τις κρατικοδίαιτες θέσεις τους, τις συμβάσεις τους με το Δημόσιο κ.λπ. κ.λπ., στο 90% των περιπτώσεων), δεν έχουν αντιληφθεί ότι ήδη όλη η Ελλάδα ΑΗΔΙΑΣΕ με το θέαμα που προσέφεραν. Πιο πολύ ξέρασαν κυριολεκτικά όλοι όσοι κατά καιρούς ψήφισαν ΠΑΣΟΚ (τα 2/3 εξ ημών το ’χουν κάνει τουλάχιστον μία φορά), όσοι θεωρούν ακόμη ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν μια μεγάλη φυσιογνωμία που άλλαξε τον τόπο και έκανε τον μέσο Ελληνα «άρχοντα» (έστω με τα λεφτά της ΕΟΚ - οι πρώτοι είμαστε;). Εκπληκτος ο κόσμος βλέπει να διεκδικούν τη μνήμη του κάτι απίθανες περιπτώσεις που, όπως πολύ καλά θυμόμαστε, ο ίδιος ο δημιουργός του Κινήματος της 3ης Σεπτέμβρη δεν είχε σε καμία υπόληψη. Με πρώτον απ’ όλους σε βαθμό ανυποληψίας τον πρωτότοκο υιό του, που βάσει ντοκουμέντων θεωρούσε εντελώς ακατάλληλο για την πολιτική. Η Ιστορία απέδειξε ότι, αν μη τι άλλο, ο Ανδρέας ήταν ένας διορατικός άνθρωπος. Μισό λεπτό, ας μην αρχίσουν τα μηνύματα στο protothema.gr οι Παπανδρεϊκοί. Δεν χτυπάμε το παιδί τους.

Θα ’ταν σαν να κλέβεις εκκλησία το να αποδομήσεις ή να κάνεις οποιαδήποτε κριτική στον Γιώργο Παπανδρέου. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι από μόνος του είχε κάνει την πολιτικά πρωτοφανή κίνηση να πάρει τηλέφωνο τον Σαμαρά για να... παραιτηθεί υπέρ του, να κάνουν συγκυβέρνηση, και το μετάνιωσε το απόγευμα. Στη συνέχεια έκανε όσα έκανε, αποχώρησε από την ηγεσία μετά το... φεστιβάλ των Καννών και τις ιδέες περί δημοψηφίσματος, οι οποίες για λίγα λεπτά της ώρας, όπως αποδείχτηκε από τις εξομολογήσεις Σαρκοζί, Σόιμπλε, Μέρκελ, μας είχαν ήδη θέσει εκτός Ε.Ε.! Για σκεφτείτε το... Θα ’μασταν τώρα μια χρεοκοπημένη βαλκανική χώρα, ενώ φτάνει η ώρα που η Ευρώπη κάνει τελικά την πολυπόθητη στροφή της, το άνοιγμα προς τους πολίτες και μια πιο «χαλαρή» πολιτική γενικά. Κι εμείς -αν ακούγαμε τον ΓΑΠ- θα ’μασταν τα κορόιδα απέξω.

Ο περίγελος της πολιτισμένης ανθρωπότητας. Και φυσικά σε μεγάλους γεωπολιτικούς κινδύνους, μόνοι κι έρμοι, με ανεβασμένες πιθανότητες πολέμου, νέας τζιχαντικής τρομοκρατίας, τσαμπουκάδων της Τουρκίας κ.λπ. Ομως, επαναλαμβάνω, θα ’ταν λάθος να ασχοληθεί κανείς με τον ΓΑΠ. Η κοινή γνώμη έχει άποψη και δεν λέμε για το ότι δεν τολμά να εμφανιστεί πουθενά δημοσίως, πέρα από θερέτρου εις θέρετρον και από κυριλέ συνεδρίου εις ελίτ συνέδριον. Αν νομίζει όντως ότι έχει δικαιωθεί και δεν έχει τρελαθεί, ή αν υπερισχύει μέσα του το γινάτι του αδικημένου πριγκιπόπουλου που του πήραν οι συνωμότες τον κληρονομικώ δικαίω θρόνο του, ας κατέβει στις κάλπες ως Γιωργάκης να τον διεκδικήσει! Ως Γιωργάκης... Αλλωστε φρόντισαν οι δικοί του να βάλουν πολύ ψηλά τον πήχη. Να περάσουν το ποσοστό του Βενιζέλου! Καλή τύχη!

Το ερώτημα άλλωστε πια για όσους παρακολουθούν την πολιτική δεν είναι το προεξοφλημένο «τι θέλει ο ΓΑΠ», αλλά η μεγάλη απορία αν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που θέλουν τον ΓΑΠ. Και για τον ίδιο και για τους τελευταίους κρατικοδίαιτους οπαδούς του η απάντηση είναι αρνητική, με την έννοια που δίνουν στην έκφραση οι πιτσιρικάδες: «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ αυτά τα people!». Και για να μας καταλαβαίνει και όλη η οικογένειά του, «DO NOT EXIST!». Δηλαδή «τα άτομα ΔΕΝ υπάρχουν», διότι είναι α-νε-πα-νά-λη-πτα. Και ακατάληπτα.

Φυσικά και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν υπάρχει, κυριολεκτικά, όμως, και κατ’ επιλογήν. Η μεγάλη διαφορά είναι ότι ο ΓΑΠ το πήρε στο 40% και το πήγε στο 10%, ενώ στη συνέχεια ο Βενιζέλος δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την πτώση και έφτασε εκεί που έφτασε. Αντικειμενικά όμως η μεγάλη ζημιά έγινε επί Γιώργου. Το μερίδιο της ευθύνης που βαρύνει τον Ευάγγελο Βενιζέλο αντισταθμίζεται από τη συνειδητή επιλογή του να στηρίξει την ΥΠΑΡΞΗ της Ελλάδας εντός Ε.Ε., με τους όρους φυσικά που επέβαλε η Τρόικα. (Διότι άλλοι «καλύτεροι», που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ΔΕΝ υπήρχαν. Τώρα μπορεί να διαμορφωθούν.) Το σημερινό ΠΑΣΟΚ πραγματικά έλιωσε υπό το βάρος των συμβιβασμών που αναγκάστηκε να κάνει -και ενδεχομένως να θυσιάστηκε κιόλας- με πολύ ορατό πια εθνικό όφελος.

Πολλοί θα αντιτείνουν ότι ο Βενιζέλος δεν είναι δα και καμιά Ιφιγένεια, ότι τον ενδιαφέρουν η εξουσία και τα προνόμιά της, στα οποία έχει δυστυχώς μια ελαφρά αδυναμία, όπως φάνηκε από πρόσφατες καταχρήσεις και αμετροέπειες σχετικά με κρατικά οχήματα, αεροσκάφη πολυτελείας κ.λπ. OK, παρότι το «Πρώτο Θέμα» τα ανέδειξε, γιατί τα άλλα media φαίνεται ότι έχουν κάποιες... μεγάλες προσδοκίες από τη συγκυβέρνηση, η αλαζονική συμπεριφορά του κυρίου αντιπροέδρου είναι θέμα ήσσονος σημασίας σε σχέση με την ωριμότητα και την υπευθυνότητα που επέδειξε σε ώρες (μήνες, έτη) κρίσεως. Και αν υπάρχει ένα εμπόδιο στο να του αναγνωριστεί κάτι τελικά κάποια στιγμή, αυτό είναι η ψευδαίσθηση ότι μπορεί να τα ’χει και τα δύο από τώρα. Κοντά στην πολιτική πανωλεθρία και την υστεροφημία. Ενα-ένα. Σε κάθε περίπτωση, παρότι αθεράπευτος νάρκισσος, με την πολιτική ΕΝΝΟΙΑ είναι αγωνιστής. Οχι καλομαθημένος κληρονόμος.

Ολα αυτά μας αφήνουν αναπάντητο ένα τελευταίο αλλά βασικό ερώτημα. Και... το ΠΑΣΟΚ, τι θα γίνει με το ΠΑΣΟΚ; Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα το συμπέρασμα είναι ένα: ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ούτε θα υπάρξει ξανά ποτέ όπως ήταν, ό,τι κι αν κάνουν. Πάει, τελείωσε, όπως κι άλλα μεγάλα κόμματα στο παρελθόν. Και τα καλά ή κακά (ανάλογα με το πώς το βλέπει κανείς) νέα δεν σταματούν εδώ. Δεν υπάρχει, αλλά χρειάζεται να βρεθεί ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ στη θέση του. Και αυτό δεν φαίνεται να είναι το Ποτάμι. Αμφίβολο το αν θα μετεξελιχθεί προς τα εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ... Ή αν θα προλάβει να φτιαχτεί κάτι original πασοκικό νέας γενιάς. Πάντως, το υπάρχον, του Γιώργου ή του Βενιζέλου ή... του Πετσάλνικου, απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Αποδεχθείτε το και... GET A LIFE! Προχωρήστε στη ζωή σας γιατί έχουμε και τις δικές μας.